POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm. ) w związku ze złożonym przez Pana A. wnioskiem z dnia 05.02.2007r. ( data wpływu 08.02.2007r. ) w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siedlcach uznaje stanowisko wnioskodawcy, w sprawie możliwości odliczenia od dochodu w zeznaniu podatkowym, w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne zakupu maty do hydromasażu, użytkowanej przez niepełnosprawne dziecko, będące na jego utrzymaniu, za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 5.02.2007r. ( data wpływu 08.02.2007r. ) Pan A., zwrócił się do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca, wychowuje niepełnosprawną córkę Zuzannę. Choruje ona na wzmożone napięcie mięśniowe kończyn dolnych i górnych. Zakupiona przez Pana mata do hydromasażu w kwocie 1.298,08 zł w znacznym stopniu powoduje rozluźnienie napięcia mięśniowego i jest niezbędna przy dalszym leczeniu córki. Przedmiotem wniosku jest rozstrzygnięcie czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakup maty do hydromasażu podlega odliczeniu w zeznaniu podatkowym w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne, jako sprzęt rehabilitacyjny.Podatnik zajął stanowisko, że zakupiona mata, jest sprzętem rehabilitacyjnym i jej zakup uprawnia go do odliczenia tego wydatku w zeznaniu podatkowym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siedlcach po dokonaniu analizy wniosku stwierdza co następuje:Ustawodawca określając zasady ustalania wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych w przepisie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz.176 ze zm. ) postanowił, że podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne, ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.Z powołanego powyższej przepisu wynika zatem, że podatnikowi będącemu osobą niepełnosprawną lub mającemu na utrzymaniu osobę niepełnosprawną przysługuje prawo do odliczenia od dochodu osiągniętego w roku podatkowym kwot wydatków poniesionych w danym roku na cele rehabilitacyjne. Podatnikiem, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, zgodnie z art. 26 ust. 7e jest małżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierb, rodzice, rodzice małżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięć i synowe – jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120,00 zł.

Art. 26 ust. 7a powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa rodzaje wydatków, które uznaje się za wydatki poniesione przez podatnika na cele rehabilitacyjne. I tak, pkt 3 tego przepisu stanowi, że za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiające wykonanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Użyte w tym przepisie, w celu skonkretyzowania, o jaki indywidualny sprzęt, narzędzia techniczne i urządzenia chodzi, określenie „niezbędny w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do niego tylko sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne mające cechy indywidualne i niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej oraz ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Taki sprzęt musi posiadać właściwości leczniczo – rehabilitacyjne. A zatem, aby skorzystać z odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakupiony sprzęt, urządzenia czy narzędzia techniczne powinno cechować ich indywidualne przeznaczenie i niezbędność w rehabilitacji.

Wysokość wydatków na przedmiotowe cele w myśl art. 26 ust.7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Ponadto warunkiem odliczenia wydatków zgodnie z art.26 ust.7d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest posiadanie przez osobę, której dotyczy ten wydatek orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organ orzekający do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową, albo rentę socjalną, albo orzeczenie o iepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Wydatki na cele rehabilitacyjne, na mocy art. 26 ust. 7b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają odliczeniu od dochodu w kwocie faktycznie poniesionej, jeżeli nie były sfinansowane ( dofinansowane ) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacyjnego osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż jest Pan osobą na którego utrzymaniu jest niepełnosprawna córka, która choruje na wzmożone napięcie mięśniowe kończyn dolnych i górnych. W 2006 roku poniósł Pan wydatek w kwocie 1.298,08 zł na zakup maty do hydromasażu, która w znacznym stopniu przyczyniła się do leczenia córki.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż stanowisko Pana przedstawione we wniosku jest prawidłowe ( zakupiona mata jest sprzętem rehabilitacyjnym i jej zakup uprawnia Pana do odliczenia tego wydatku w zeznaniu podatkowym ).