Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4, art. 217§ 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 18.12.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie uznania za koszty uzyskania przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, wydatków poniesionych na zakup :okularów korekcyjnych, garnituru i krawata - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991r.o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym przez Pana wniosku z dnia 18.12.2006r. (data doręczenia do tutejszego organu podatkowego:18.12.2006r.).

Pismem z dnia 18.12.2006r. (data doręczenia do tutejszego organu podatkowego: 18.12.2006r.), które zostało przez Pana uzupełnione w dniu 07.03.2007r. zwrócił się Pan do tutejszego organu podatkowego z wnioskiem dotyczącym udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie uznania za koszty uzyskania przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, wydatków poniesionych na zakup: okularów korekcyjnych,garnituru i krawata.
Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika,że prowadzi Pan jako osoba fizyczna pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie transportu osobowego (usługi taxi), handlu detalicznego i pośrednictwa ubezpieczeniowego.
Usługi transportu osobowego świadczy Pan przez kilka dni w tygodniu (godziny wieczorne i nocne),natomiast działalnością handlową, tj. sprzedażą środków czystości zajmuje sie Pan w soboty lub niedziele, prowadząc tę działalność w miejscach do tego wyznaczonych.
Usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego wykonywane są przez Pana codziennie.Każdego dnia odwiedza Pan potencjalnych klientów w celu zapoznania ich z ofertami ubezpieczeniowymi TUiR ,,X"
Z informacji zawartych w Pana wniosku wynika,że w roku 2006 opodatkowany był Pan w formie zasad ogólnych, a podatek dochodowy od osób fizycznych wyliczany był przez Pana wg zasad określonych w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14,poz.176 ze zm.).
Ponadto z Pana wniosku wynika,że jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na tle powyższych okoliczności faktycznych, zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie z prośbą o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania:

• Czy w związku z faktem,że świadczy Pan usługi taxi może Pan zakupić okulary korekcyjne, których zakup w Pana przypadku jest wydatkiem niezbędnym z uwagi na duży stopień pogorszenia wady wzroku?
  
• Czy prowadząc pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług ubezpieczeniowych może Pan wydatek związany z zakupem garnituru i krawata zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów ?

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie stwierdził Pan, iż wydatki poniesione na zakup okularów korekcyjnych, garnituru i krawata mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), gdyż pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przez Pana przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Nadmienił Pan,że zakup okularów korekcyjnych jest w Pana przypadku wydatkiem niezbędnym, gdyż bez okularów nie może Pan prowadzić samochodu, zwłaszcza że działalność gospodarczą w zakresie transportu osobowego świadczy Pan głównie w godzinach wieczornych i nocnych.
Tym samym brak okularów korekcyjnych uniemożliwia Panu uzyskiwanie przychodów w w/w zakresie.
Oświadczył Pan również, że TUiR ,,X". wymaga od osoby będącej agentem ubezpieczeniowym świadczenia usług ubezpieczeniowych w tzw. stroju biurowym w skład którego wchodzi między innymi garnitur i krawat.
Uważa Pan, że odpowiedni wygląd agenta ubezpieczeniowego podkreśla powagę spraw jakimi się on zajmuje.
Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie, po sprawdzeniu,że zostały spełnione warunki określone w art. 14a § 1 i § 2 wyżej powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, udziela poniższej interpretacji.
Pojęcie kosztów uzyskania przychodów definiuje przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), który stanowi,że ,, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23" w/w ustawy.
Przepisy art. 23 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają charakter szczególny i w związku z tym nie mogą podlegać wykładni rozszerzającej, a w szczególności nie można ich interpretować przy zastosowaniu wnioskowań prawniczych ( a contrario, per analogiam).
Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów,podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to,że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest zatem istnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów,zatem przyjmuje się,że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.
W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim,jeżeli zostanie wykazane,że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.
Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczność,że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika.
Zgodnie z obowiązującą w prawie cywilnym zasadą ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne - art. 6 ustawy z dnia 23.04.1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).
Odnosząc się do przedstawionego przez Pana stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatek na zakup okularów korekcyjnych ma na celu ochronę zdrowia. Wydatki na ochronę zdrowia należą do wydatków o charakterze osobistym.Bezpośrednim celem jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków jest ochrona wzroku, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Konieczność korzystania z okularów ze względu na stan zdrowia - także przy wykonywaniu prowadzonej działalności gospodarczej, nie uzasadnia zaliczenia wydatku na ich zakup do kosztów uzyskania przychodów.
Określone w przepisach podatkowych warunki ponoszenia obowiązków podatkowych, są warunkami obiektywnymi i bez wpływu na ich ustawowy zakres pozostaje indywidualna życiowa (zdrowotna) sytuacja podatnika.
Zauważyć należy,że sytuacje takie są uwzględniane w przepisie art. 26 ust. 1 pkt 6 wyżej powołanej ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 powyższej ustawy, podstawę obliczenia podatku (dochód) można obniżyć o wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Katalog wydatków na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych został przez ustawodawcę zawarty w przepisie art. 26 ust. 7a wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Konkludując, stwierdzić należy,że zakup okularów korekcyjnych nie jest wydatkiem zapewniającym uzyskanie bądź zwiększenie przychodów z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.
Również do kosztów uzyskania przychodów, ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie mogą być zaliczone wydatki dotyczące zakupu ubrań, a w tym między innymi garnituru i krawata,gdyż zakupy te stanowią wydatki związane z faktem funkcjonowania danego człowieka w życiu społecznym.
Niezależnie zatem od zagadnienia prowadzenia działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i posiadać ubrania,które zużywają się przez sam fakt funkcjonowania danej osoby w życiu społecznym.Dlatego też zakup tych rzeczy stanowi spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą.
Nie ulega wątpliwości, że odpowiedni wygląd może mieć wpływ na wzajemny stosunek kontrahentów, którzy przywiązują wagę do wyglądu osoby, ale do zawierania umów z zakresu ubezpieczeń dochodzi głównie poprzez akceptację oferty ubezpieczeniowej, toteż za zbyt daleko idące należy uznać zapatrywania zaprezentowane przez Pana w przedmiotowej sprawie.
Opisywane wydatki, dotyczące zakupu odzieży mają charakter wydatków typowo osobistych, a zatem nie można uznać ich za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Bez wpływu na powyższą zasadę pozostaje okoliczność, iż z umowy o współpracę, jaką agent ubezpieczeniowy zawiera z agencją ubezpieczeniową, wynika obowiązek świadczenia usług w takim, a nie innym stroju.
Uzyskiwanie przychodów w ramach działalności gospodarczej nie jest zatem uzależnione od rodzaju noszonej odzieży,gdyż schludny wygląd niezbędny jest dla wykonywania wielu zawodów poza sferą działalności gospodarczej.Prowadzi to do wniosku,że wydatek danej osoby fizycznej na zakup odpowiedniej odzieży osobistej nie może być uznany za koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, gdyż jego poniesienie uwarunkowane jest głównie innymi względami, aniżeli uzyskiwanie przychodu z tej działalności.
Wyjątkiem od tej zasady będzie wydatek związany z zakupem odzieży, która poprzez nadanie jej charakterystycznych cech firmy ( np. logo, barwa, krój itp.) pełnić będzie funkcję reklamową. W takim przypadku odzież utraci charakter odzieży osobistej, ponieważ będzie stricte wykorzystywana na cele działalności gospodarczej.
Reasumując, stwierdzić należy,że w przedmiotowym stanie faktycznym, wydatki poniesione przez Pana na zakup okularów korekcyjnych, garnituru i krawata nie będą stanowiły na podstawie przepisu art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztów uzyskania przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.Zgodnie z art. 14a § 1 wyżej wymienionej ustawy Ordynacja podatkowa niniejsze postanowienie zawiera interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dla opisanego przez Pana w przedmiotowym wniosku stanu faktycznego i w stanie prawnym obowiązującym w roku 2006.
Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i § 2 w/w ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa.

Na podstawie art. 121 § 2 wyżej powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi, że organy podatkowe w postępowaniu podatkowym obowiązane są udzielać niezbędnych informacji i wyjaśnień o przepisach prawa podatkowego pozostających w związku z przedmiotem tego postępowania, Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie uprzejmie informuje, że niniejsza interpretacja jest niezgodna z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007r.( vide - art. 1 pkt 15 lit. a ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw - Dz. U. z 2006r. Nr 217, poz. 1588), ponieważ powołany w powyższej interpretacji przepis art. 22 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uległ zmianie od dnia 01.01.2007r.
Pouczenie powyższe nie wywołuje skutków takich jak interpretacja wydana w trybie art. 14a-14d wyżej powołanej ustawy Ordynacja podatkowa.