POSTANOWIENIE
w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Stosownie do postanowień art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.)) Naczelnik Urzędu Skarbowego, po zapoznaniu się ze stanowiskiem zawartym we wniosku z dnia 23.03.2007r. i dokonaniu oceny prawnej; orzeka w następujący sposób:
- stanowisko jest prawidłowe

UZASADNIENIE

Przepis art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) zobowiązuje, stosownie do swojej właściwości organy podatkowe do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników, płatników lub inkasentów, w których nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa i postępowanie przed sądem administracyjnym na ich pisemny wniosek. Stosownie zaś do przepisu art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia. W dniu 23.03.2007r. zwrócono się do tutejszego organu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. We wniosku odwołano się do następującego stanu faktycznego; prowadzona jest działaność gospodarcza, w miesiącu lutym, w restauracji zostało zorganizowane spotkanie integracyjne z pracownikami, za które restauracja wystawiła fakturę VAT za usługi gastronomiczne. We wniosku przedstawiono stanowisko, z którego wynika, że poniesiony wydatek na zorganizowanie spotkania integracyjnego z pracownikami będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Mając na względzie treść przepisu art. 14a § 3 ustawy Ordynacja podatkowa oraz przepisów art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t.Dz. U z 2000r. Nr 14, poz. 176 z pózn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpiecznia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Użyty przez ustawodawcę zwrot "w celu osiągnięcia przychodów" oznacza, iż aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, to między tym wydatkiem, a osiagnięciem przychodu musi zachodzić związek tego rodzaju, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Podatnik może uznać poniesione wydatki za koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że: wykaże ich zwiazek z prowadzoną działalnością gospodarczą, ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, a ponadto wydatki te nie są wymienione w art. 23 w/w ustawy jako nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Jak wynika z wniosku wydatek został poniesiony na zorganizowanie spotkania integracyjnego z pracownikami. Kosztami uzyskania przychodu są także wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizowania imprez okolicznościowych i integracyjnych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i integracje pracowników i pracodawcy, a co za tym idzie, mogą przyczynić się do zwiekszenia efektywności ich pracy.Wydatki zwiazane z imprezą integracyjną pracowników nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu.A zatem, jeśli poniesiony wydatek na spotkanie integracyjne został sfinansowany ze środków obrotowych i nie mieści się w zakresie działalności socjalnej oraz spełnia warunki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – to wydatek taki stanowi koszty uzyskania przychodu.
Niniejsza interpretacja:dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku jak wyżej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, nie jest wiążąca dla podatnika,płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.