Stan faktyczny: Gmina ustanowiła użytkowanie wieczyste na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej w dniu 10 maja 1995r. W dniu 22 grudnia 2004r. wydała decyzję o wypowiedzeniu dotychczasowej opłaty rocznej za grunt oddany w użytkowanie wieczyste. W wypowiedzeniu określiła wysokość opłaty rocznej na 154,03 zł z tytułu użytkowania wieczystego. W uzasadnieniu decyzji opisała, że stosownie do ustawy o podatku od towarów i usług, grunty stały się towarem i tym samym opłata za użytkowanie wieczyste gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22 %

Własne stanowisko w sprawie: Zdaniem Wnioskodawcy należy zgodzić się z twierdzeniem NSA, że ustanowienie użytkowania wieczystego jest dostawą towarów i jeżeli zostało ustanowione przed 1 maja 2004r. to nie powinno zostać opodatkowane podatkiem VAT, gdyż ustawa nie przewidywała obciążenia tym podatkiem przed dniem 1 maja 2004r.

Interpretacja i ocena prawna stanowiska: Po wnikliwym przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz odnoszących się do niego przepisów prawnych, Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko wnioskodawców jest prawidłowe

W dniu 8 stycznia 2007r. została podjęta Uchwała Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. I FPS 1/06 w sprawie m.in. podatku od towarów i usług z zakresie opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004r.

Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice zostały zasadniczo określone w przepisach Kodeksu cywilnego oraz w ustawie o gospodarce nieruchomościami. W świetle przepisów art. 232-243 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi ono prawnorzeczową formę długotrwałego korzystania z gruntów Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego i ich związków. W doktrynie i orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że jest ono prawem na rzeczy cudzej, pośrednim pomiędzy własnością a ograniczonymi prawami rzeczowymi. Z art. 27 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. ustawy o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity z 2004r. Nr 461, poz. 2603 ze zm.) wynika, że oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego, a także wpisu w księdze wieczystej. Użytkowanie wieczyste jest zatem niewątpliwie instytucją prawa cywilnego. Ustanawianie i znoszenie tego prawa oraz kształtowanie elementów jego treści co do zasady następuje na podstawie oświadczeń woli stron tj. czynności cywilnoprawnych między właścicielami a użytkownikami wieczystymi.

Z tych też względów w przypadku istniejących w dniu 1 maja 2004 r. stosunków prawa użytkowania wieczystego nie może znaleźć zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz.535 ze zm.), wyłączający z grona podatników organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wykonywanie prawa użytkowania wieczystego opiera się bowiem o zasady cywilnoprawne i nie jest realizacją zadań z zakresu prawa publicznego. Brak zatem podstaw do uznania, że organy te w zakresie realizacji stosunków cywilnoprawnych są wyłączone z grona podatników podatku od towarów i usług.

Z kolei mając na uwadze szersze (ekonomiczne) a nie tylko cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru, zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT obejmuje grunty, należy stwierdzić, iż oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy, a nie świadczenie usług, do którego odnosi się art. 8 ust. 1.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku VAT) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Konsekwencją stanowiska, że oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów będzie stwierdzenie, że w przypadku gdy taka czynność nastąpiła w przed dniem 1 maja 2004 r. (tj. przed tym dniem dokonano wpisu prawa użytkowania wieczystego w księdze wieczystej na podstawie zawartej w formie aktu notarialnego umowy o ustanowieniu tego prawa) nie podlega ona obecnie podatkowi od towarów i usług. W przypadku dostawy towarów zasadą jest bowiem, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru (art. 19 ust. 1 ustawy o VAT).

W momencie zaś ustanowienia użytkowania wieczystego ta czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U nr 11, poz.50 ze zm.). Tym samym opłaty dotyczące czynności niepodlegającej opodatkowaniu nie mogą być objęte podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie nowej regulacji prawnej

Wobec powyższego należy uznać, że opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54 poz. 535 ze zm.) ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy.

Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.