Działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 roku – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.);
• art. 9 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 67, art. 11 ust. 2a ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006r. (dalej updof)

po rozpatrzeniu wniosku X Sp. z o.o., z dnia 31.10.2006r, (data wpływu do Urzędu 06.11.2006r.), uzupełnionego pismem z dnia 05.12.2006r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 31.10.2006r. X Sp. z o.o. zwróciła się do Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny: Spółka jako pracodawca zorganizowała imprezę o charakterze integracyjnym a w szczególności Mszę Św. w intencji pracowników Spółki, odprawioną w klasztorze na Jasnej Górze w Częstochowie. Uroczystość była adresowana do wszystkich zatrudnionych, przy czym na wniosek Komisji socjalnej zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zorganizowano transport autokarowy dla pracowników najniżej zarabiających bądź nie mających organizacyjnych lub technicznych możliwości samodzielnego dotarcia na miejsce wyżej opisanej imprezy integracyjnej.

Przedmiotem wniosku jest rozstrzygnięcie, czy wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, posiada obowiązek naliczenia oraz odprowadzania zaliczek na podatek od osób fizycznych, od świadczenia na rzecz pracowników, sfinansowanego w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zdaniem wnioskodawcy z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość świadczenia polegającego na pokryciu ze środków funduszu socjalnego kosztów przejazdu grupy pracowników, można potraktować jako przychód wynikający z art. 12 ustawy. Niemniej jednak, wyżej opisany przychód na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 tejże ustawy potraktować należy jako zwolniony przedmiotowo i jako taki nie podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku jako docelowy argument uznać należy, iż wartość świadczeń na rzecz pracowników, sfinansowana w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie przekracza kwoty 380,00 zł.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie udzielając interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie przedstawionej we wniosku stwierdza, co następuje.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 12 ust. l cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia. Brak jest przepisu, który zwalniał by z opodatkowania świadczenia z tytułu zorganizowania imprezy integracyjnej dla pracowników. W pewnych sytuacjach tylko przychody ze stosunku pracy pomimo tego że mieszczą się w dyspozycji przepisu art. 12 ust. 1 updof nie stanowią przychodu danego pracownika podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie uznaje się za przychód pracownika świadczeń w przypadku gdy określenie ich wysokości na poszczególnego pracownika jest niemożliwe. W sytuacji gdy określone świadczenie kierowane jest do wybranych pracowników, wówczas stanowi ono podlegający opodatkowaniu przychód pracownika ze stosunku pracy.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż możliwe jest określenie przychodu przypadającego na konkretną osobę - w omawianym przypadku transport autokarem zorganizowano dla ściśle określonej grupy osób.

Ponadto należy zwrócić uwagę na fakt, że impreza organizowana jest z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, dlatego też dofinansowanie powinno być imiennie skierowane do osób uprawnionych do korzystania z pomocy tego funduszu.

W przypadku zorganizowania przez pracodawcę transportu dla pracowników nie mamy do czynienia ze świadczeniem rzeczowym, lecz przedmiotem świadczenia jest usługa – co nie podlega zwolnieniu z art. 21 ust.1 pkt 67 updof. W omawianym przypadku u pracowników powstanie przychód ze stosunku pracy, którego wartość należy ustalić zgodnie art. 11 ust. 2a pkt 2. ustawy.

Reasumując z uwagi na fakt, że określone świadczenie w postaci usługi transportu do klasztoru na Jasnej Górze w Częstochowie kierowane jest do wybranych pracowników, Spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych posiada obowiązek naliczenia oraz odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy.

Podsumowując powyższe należy uznać, że w przedmiotowej sprawie – w świetle przedstawionych przez podatnika okoliczności – stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.