Odnosząc się do powyższej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew stwierdza, co następuje:

Przychody podatników podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą zostały określone w art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te związane są z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy podatkowej do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy podatkowej, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub jego zabezpieczenia,

- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy podatkowej, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Kosztem uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 omawianej ustawy.

Zgodnie zaś z brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy podatkowej nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Pomoc finansowa z funduszy strukturalnych ze względu na kierunki jej przeznaczenia można podzielić na środki, z których finansowane są programy: - inwestycje,- o charakterze społecznym i edukacyjnym, jak np. szkolenia, praktyki zawodowe w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub reorientacji zawodowej, usług doradczych, informacji zawodowej, pomocy stypendialnej dla młodzieży, a także subsydiowanie zatrudnienia.

Kierując się takim podziałem środków pochodzących z funduszy strukturalnych, do otrzymanej przez beneficjentów ostatecznych pomocy finansowej z tych środków, obowiązujące przepisy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stosuje się w zależności od celu, na jaki przeznaczone są te środki.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów zobowiązani są do stosowania przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

W podatkowej księdze przychodów i rozchodów należy ewidencjonować przychody podlegające opodatkowaniu oraz koszty ich uzyskania. Zgodnie z objaśnieniami do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zawartymi w załączniku nr 1, stanowiącym integralną część w/w rozporządzenia, kolumna 8 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych przychodów, np. przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku, otrzymanych kar umownych, wynagrodzenia płatnika. Natomiast kolumna 14 księgi jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-13), z wyjątkiem kosztów, które zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów.

W przypadku przeznaczenia otrzymanej pomocy, tj. wsparcia finansowego w postaci jednorazowej dotacji inwestycyjnej, na zakup środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, wydatki poniesione na ich nabycie - stosownie do postanowień art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie są kosztami uzyskania przychodów, a otrzymane środki pomocowe, jako zwrot tych wydatków nie będą stanowiły przychodów podatkowych - w myśl przepisów art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy podatkowej. Natomiast odpisy amortyzacyjne od tej części wartości inwestycji, która została sfinansowana ze środków pomocowych - zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy podatkowej - nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Otrzymywana zaś dotacja na pokrycie bieżących wydatków (specjalistyczne usługi doradcze) - stosownie do postanowień art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - będzie stanowić przychód podatkowy i tym samym podlegać wpisaniu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kolumnie 8. Natomiast wydatki sfinansowane z tych przychodów będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów stosownie do przepisów art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będą podlegały wpisaniu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kolumnie 14.

W oparciu o powyższe Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew podziela stanowisko przedstawione we wniosku.