POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005r Nr 8 poz.60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 27..07.2006r (data wpływu do Urzędu) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji art.2 pkt 7, art.11 ust.1, art. 34 ust.1, art. 36 ust.1, art.86 ust.10 pkt 1 i art. 86 ust.11 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.), Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

1.Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący:

Spółka jest płatnikiem podatku VAT w Polsce, numer NIP. Spółka dokonała zakupu w Republice Południowej Afryki stalowych taśm galwanizowanych o wysokiej przyczepności do budowy murów oporowych w budownictwie mostowym, za co dostawca wystawił fakturę powiększaną o koszty transportu.Towar jest zakupiony na warunkach cif Warszawa i dostarczany z RPA statkiem do Rotterdamu. a następnie samochodem do Polski przez spedytora holenderskiego..Spedytor holenderski zażądał od nas upoważnienia do odprawy towaru i zapłaty VAT w Holandii w systemie VAT -odroczony (VAT-rep).Spółka odmówiła wystawienia takiego upoważnienia, ponieważ w dostępnych nam informacjach i komentarzach nic znaleźliśmy potwierdzenia, iż w RP dopuszczony jest ten sposób, żądając jednocześnie wystawienia dokumentu T1 umożliwiającego dokonanie ostatecznej odprawy celnej i zapłaty VAT-u w RP oraz podaliśmy adres Agencji Celnej w Polsce, do której należy skierować ładunki do odprawy celnej.Mimo to, spedytor holenderski wyekspediował samochody z ładunkiem do Polski, kierując je bezpośrednio do naszego magazynu w Warszawie (siedziba naszej firmy w Milanówku) w dn. 06.06 i 8.06.2006, bez uprzedniego powiadomienia nas. Towar znajduje się w naszym magazynie w Warszawie. Nie mieliśmy żadnych dokumentów poza fakturą dostawcy, wymaganych do odprawy celnej. Na nasze żądanie dostarczenia dokumentów odprawy celnej w Holandii lub Tl , spedytor holenderski przysłał dokument (zezwolenie wywozu) podpisany wyłącznie przez spedytora, twierdząc, że odprawa w Polsce nie jest wymagana , gdyż towar został wysłany z zastosowaniem systemu VAT-odroczony. a dokumenty wysłane do polskiego urzędu.Od czasu dostawy towaru prowadziliśmy korespondencję w celu uzyskania informacji na jaki adres w Polsce wysłano dokumenty i przysłania dokumentu odprawy celnej w Holandii potwierdzonego przez holenderski Urząd Celny.Spedytor holenderski poinformował nas w dniu 27.06.2006, że holenderski dokument celny zostanie dostarczony po jego zwrocie z holenderskiego urzędu celnego. Holenderski dokument celny(zezwolenie wywozu) z pieczątką U.C w Rotterdamie (Nr U.C.NL 566511) otrzymaliśmy pocztą elektroniczną w dniu 29.06.2006, zaś nr kodu U.C. w dniu 4.07.2006Dokumenty te przedstawiliśmy do U.C. w Błoniu, który stwierdził, że odprawa celna jest dokonana w Holandii i towar już nie podlega ocleniu w RP.

Pytanie Spółki

Prosimy o wydanie oceny prawidłowości rozliczania powyżej opisanej transakcji pod kątem podatku VAT oraz potwierdzenie możliwości stosowania ww. sposobu rozliczania importu i wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów dla przyszłych dostaw.

2.Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego

Naszym zdaniem odprawy celnej dokonał w imieniu Spółki spedytor holenderski (zarejestrowany dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego na terenie Holandii o numerze identyfikacyjnym NL) zgodnie z obowiązującym tam prawem lokalnym. Jedynym dokumentem otrzymanym od Agencji Celnej w Rotterdamie jest SIGITTA - Zgoda na wywóz w którym holenderska Agencja Celna figuruje jako płatnik.W związku z powyższym, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, zgodnie z art. 11 ust, 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przesunięcie towaru z obszaru jednego z państw Unii Europejskiej do innego państwa Unii Europejskiej stanowi dla dostawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, będąc przy tym wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów dla Spółki. Podstawą wyliczenia VAT przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powinna być wartość towarów będących przedmiotem transakcji. Na zakupiony towar stawka jest zerowa stawka cła. Wszelkie koszty przed przesłaniem towarów do Polski, tj. koszty odprawy oraz koszty transportu towarów pokrywa dostawca i są wkalkulowane w cenę zakupu towaru.Podsumowując:1.dokonano odprawy celnej zaimportowanego towaru w Holandii, co stanowi import towarów naterytorium innego państwa członkowskiego i wobec tego podlega przepisom państwa, na terenie którego miało miejsce zdarzenie gospodarcze.2.następnie dalsze przemieszczanie zaimportowanych przez Spółkę towarów, zgodnie zart. 11 ust, 1 ustawy będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w kraju z zastosowaniem właściwych stawek podatkowych.

3)Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym

Zgodnie z postanowieniami art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego (tj. terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty) na terytorium kraju. Jak wynika z art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i przestaną one podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się , iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium kraju. Wobec powyższego przywóz towarów z państwa trzeciego i objęcie ich procedurą dopuszczenia do obrotu na terytorium Holandii nie stanowi importu towarów w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami). Oznacza to, że na Wnioskodawcy ciążą obowiązki z tytułu importu towarów na podstawie stosownych przepisów obowiązujących w kraju, w którym nastąpiło ich dopuszczenie do obrotu - w przedmiotowej sprawie w Holandii. Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. W art. 12 cytowanej ustawy zostały wymienione sytuacje, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w powołanym art. 11 ust. 1 nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zatem przywiezienie do kraju towaru uprzednio zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty (w Holandii) będzie dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowym nabyciem, co rodzi skutki w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W związku z faktem, że transakcja odbywa się na terytorium dwóch Państw Członkowskich i jest ściśle powiązana z importem towarów, a następnie wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów należy odnieść się do przepisów Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG), która wyznacza wytyczne dla krajowych regulacji w zakresie podatku od wartości dodanej dla wszystkich Państw Członkowskich UE. Na podstawie art. 7 ust. 2 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG), miejscem importu towarów jest Państwo Członkowskie, na terytorium którego znajdują się towary w momencie ich wprowadzenia na terytorium Wspólnoty. W przypadku, gdy towary w momencie wprowadzenia na terytorium Wspólnoty obejmowane są procedurą składu celnego, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych lub tranzytu za miejsce importu uznaje się Państwo Członkowskie, na terytorium którego procedura ta zostanie zakończona. W przedstawionym stanie faktycznym towar został dopuszczony do obrotu na terytorium Holandii, a zatem tam miał miejsce import towarów i w Holandii powstał obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów. Jednakże, zgodnie z art. 23 Szóstej Dyrektywy Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że podatek od wartości dodanej płatny z tytułu importu towarów, nie musi być zapłacony w momencie przywozu, pod warunkiem, że podatek ten jest wyszczególniony w deklaracji podatkowej, która ma być złożona zgodnie z art. 22 ust. 4 dyrektywy. Ponadto art. 28c (D) Szóstej Dyrektywy stanowi, że w przypadku importu towarów wysyłanych lub przywiezionych z terytorium państwa trzeciego do Państwa Członkowskiego innego niż państwo przeznaczenia przesyłki lub przewozu, Państwa Członkowskie zastosują do takiego importu zwolnienie, jeżeli dostawa takich towarów dokonywana przez importera określonego w art. 21 ust. 2 objęta jest zwolnieniem zgodnie z częścią A (jak dla WDT). Państwa Członkowskie określą warunki zwolnienia w celu zapewnienia prawidłowego i jednoznacznego stosowania tego zwolnienia oraz zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania, unikania opodatkowania lub nadużycia prawa. Zatem regulacja dotycząca ewentualnego zwolnienia z podatku od towarów i usług od importu towarów, przewożonych następnie w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz szczegółowego określenia warunków zastosowania tego zwolnienia, będzie uregulowana na podstawie przepisów Szóstej Dyrektywy w prawie krajowym państwa, na terenie którego nastąpiło dopuszczenie towaru do obrotu - w niniejszej sprawie w Holandii. W związku z powyższym w zakresie stosowanych preferencji mogą wypowiedzieć się tylko i wyłącznie władze podatkowe Holandii. Regulacja, dotycząca sytuacji odwrotnej tj. importu do Polski i przewozu towaru do innego Państwa członkowskiego Wspólnoty, zawarta została w § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 97, poz. 970 z późn. zmianami) Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa , zdaniem Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu import towarów miał miejsce w Holandii i tam winno nastąpić rozliczenie podatku od towarów i usług (VAT) od importu (ewentualnie może zastosować zwolnienie, jeżeli spełnione są warunki określone w przepisach holenderskich). Zaś przemieszczenie towarów (uprzednio zaimportowanych i odprawionych w Holandii) z Holandii do Polski jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, a zatem na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik ma obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej i rozliczyć VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia w Polsce. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia stanowi kwota podatku należnego.