POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 24.07.2006 roku (data wpływu do tutejszego urzędu) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1, art. 6 pkt. 1, art. 8 ust. 1, art. 29 ust. 1, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późniejszymi zmianami) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący:

Spółka jest właścicielem urządzeń energetycznych służących wytwarzaniu energii cieplnej (pary), którą zużywa w procesie produkcji. Z wytwarzaniem energii cieplnej związane są prawa emisyjne dotyczące limitu emisji dwutlenku węgla do atmosfery. Prawa te otrzymała Spółka na podstawie decyzji administracyjnej. Za uzyskanie tych praw Spółka wniosła niewielką opłatę administracyjną. Prawa te określają limit emisji do atmosfery dwutlenku węgla na przestrzeni następnych trzech lat. Po trzech latach Spółka musi rozliczyć faktyczną emisję.Jeśli wyemituje większe ilości niż przyznany limit Spółka musi wnieść stosowną opłatę, lub dokupić tych praw (cena , która zapłaci Spółka będzie niższa niż opłata za przekroczenie limitu).Jeśli natomiast Spółka będzie mieć nadwyżkę to będzie mogła ją sprzedać. Uzyska z tego tytułu przychód.Po rozliczeniu roku 2005 biorąc za podstawę 1/3 trzyletniego limitu Spółka ma nadwyżkę limitu emisji do atmosfery dwutlenku węgla i ma zamiar ja sprzedać.W przyszłości Spółka chce odsprzedać też całość aktywów energetycznych tj. grunt, maszyny i urządzenia. Z tym aktywami musi tez przenieść prawa emisyjne na nabywcę, ponieważ prawa emisyjne przynależne są instalacji energetycznej. Zatem podmiot, który jest użytkownikiem instalacji jest właścicielem tych praw.

Pytanie Spółki dotyczy następującej kwestii:

1.Czy na sprzedaży nadwyżki praw emisyjnych powstaje należny podatek VAT?2.Czy w przypadku sprzedaży aktywów energetycznych Spółka powinna ująć w fakturze VAT sprzedaż tych praw? Jeśli tak to po jakiej wartości?

Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego:

Spółka uznając, że prawa emisyjne są to prawa majątkowe, które są uznawane za usługę to podatek VAT powstanie, chociaż wątpliwość budzi fakt, że prawa te zostały nabyte bez podatku VAT na podstawie decyzji administracyjnej. Sprzedaż praw, ponieważ jest to forma prawa majątkowego, które są uznawane za usługę powinna być ujęta na fakturze w/g ceny nabycia czyli kwoty jaką Spółka uiściła za decyzję administracyjną.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Przepisy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 z późniejszymi zmianami), nakładają na podmioty gospodarcze posiadające instalacje, które powodują wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza obowiązek uzyskania pozwolenia, w którym - między innymi – określona jest wielkość dopuszczalnej emisji w warunkach normalnego funkcjonowania instalacji. Uprawnienia do emisji gazów mogą być przedmiotem handlu na warunkach określonych w ustawie z dnia 22 grudnia 2004 roku o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 281 poz. 2784). Według definicji legalnej podanej w art. 3 pkt 15 tej ustawy przez uprawnienia do emisji: rozumie się przez to uprawnienie do wprowadzania do powietrza w określonym czasie ekwiwalentu w przypadku gazów cieplarnianych lub 1 Mg jednej z pozostałych substancji, które może być sprzedane, przeniesione lub umorzone na zasadach określonych w ustawie. Z samej definicji pojęcia „uprawnienia do emisji” wynika zatem, że jest to prawo. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 roku Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;eksport towarów; import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. W myśl art. 8 ust. 1 w/w ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 w/w ustawy towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty co powoduje, iż prawa do emisji dwutlenku węgla do atmosfery nie mieszczą się w definicji towaru w rozumieniu ustawy. Zatem prawo do emisji dwutlenku węgla do atmosfery należy zaliczyć do wartości niematerialnych i prawnych, a odpłatne zbycie tego prawa należy traktować jako odpłatne świadczenie usług. Jak bowiem wynika z art. 3 ust. 1 pkt 14 lit. a) ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (Dz. U. z 2002 roku Nr 76, poz. 694 z późniejszymi zmianami), przez wartości niematerialne i prawne rozumie się, z zastrzeżeniem pkt 17, nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje. Świadczenie usług ma charakter dopełniający do dostawy towarów. Obejmuje swym zakresem wszystkie te transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej, które nie stanowią dostawy towarów. Zatem mając na uwadze ogólne zasady konstrukcyjne podatku od towarów i usług uznać należy, iż usługą będzie takie odpłatne świadczenie, dla którego istnieje odbiorca świadczenia odnoszący z tego świadczenia korzyść w tym także potencjalną. Istnienie tego rodzaju związku w myśl przepisów w/w ustawy o podatku od towarów i usług kwalifikuje czynność jako opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że ma ona zamiar przenieść przedmiotowe prawo do emisji dwutlenku węgla do atmosfery na inny podmiot gospodarczy. Przy czym przedmiotowa czynność dokonana zostanie odpłatnie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Zatem w przypadku gdy prawo to stanie się przedmiotem odpłatnego przeniesienia przez Spółkę w ramach jego działalności gospodarczej na inny podmiot, czynność ta stanowić będzie świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z art. 41 ust. 1 stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jeżeli więc Spółka dokona sprzedaży praw emisyjnych dwutlenku węgla do atmosfery oraz nadwyżki praw emisyjnych dwutlenku węgla do atmosfery, to transakcja taka - jako świadczenie usług - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 22%.Sprzedaż w/w praw nie została bowiem wymieniona w katalogu usług podlegających opodatkowaniu stawkami preferencyjnymi czy też zwolnieniu z opodatkowania VAT. Jak wynika z treści art. 29 ust. 1 w/w ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120- ust. 4 i5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.