P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a, art. 216 oraz art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. m 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm. ) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Bielany po rozpatrzeniu wniosku z 16.10.2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 16 października 2006r. ( wpłynęło do tutejszego Urzędu 08.11.2006r. ) Strona wystąpiła do organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Stan faktyczny:
Podatnik prowadzi kancelarię prawną świadcząc usługi polegające na obsłudze podmiotów gospodarczych na podstawie umowy zlecenia. Świadczenie pomocy prawnej polega na udzielaniu porad prawnych, opracowywaniu i opiniowaniu umów oraz innych dokumentów związanych z działalnością zleceniodawcy, udzielaniu informacji o zmianach przepisów prawnych z zakresu działalności zleceniodawcy, prowadzenie wszelkich spraw pracowniczych jak też wsparcia prawnego z zakresu przepisów Prawa Zamówień Publicznych. Ponadto do zadań Strony w zakresie realizacji umowy należy udzielanie wsparcia prawnego w negocjacjach z kontrahentami, prowadzenie procesów sądowych lub arbitrażowych w imieniu zleceniodawcy.
Za realizację umowy zlecenia Strona otrzymuje wynagrodzenie miesięczne w stałej wysokości. Z opisu stanu faktycznego jak też z załączonej do wniosku umowy wynika, że oprócz wynagrodzenia Kancelarii przysługuje zwrot koszów zastępstwa procesowego zasądzonego przez sąd na rzecz zleceniodawcy, jeżeli koszty te zostały wpłacone na konto zleceniodawcy lub ściągnięte w postępowaniu egzekucyjnym od strony przeciwnej.

Zapytanie Podatnika:
Czy w przypadku wydania przez komornika postanowienia o bezskutecznej egzekucji zasądzone koszty zastępstwa procesowego oraz koszty zastępstwa adwokackiego w postępowaniu egzekucyjnym mogą stanowić koszt uzyskania przychodu Kancelarii?

Stanowisko Podatnika:
Jeżeli wyegzekwowane kwoty stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT to w przypadku stwierdzenia bezskuteczności egzekucji koszty te winny stanowić koszty prowadzonej działalności.

W ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa – Bielany stanowisko przedstawione przez Stronę jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. ) za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane.

Z załączonej do wniosku umowy wynika, że zwrot kosztów zastępstwa procesowego przysługuje Kancelarii jako zleceniobiorcy tylko w sytuacji, gdy wpłynęły one na konto zleceniodawcy lub zostały ściągnięte w postępowaniu egzekucyjnym od strony przeciwnej.

Do przychodów Kancelarii należy zaliczyć więc wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług oraz koszty zastępstwa procesowego zasądzone przez sąd na rzecz zleceniodawcy jeżeli zostały przez zleceniodawcę otrzymane.W sytuacji, gdy koszty zastępstwa procesowego nie wpłyną na konto zleceniodawcy u zleceniobiorcy przychód nie powstanie. Strona nie może kwalifikować nie otrzymanych przez zleceniobiorcę kosztów zastępstwa procesowego jako przychód należny w rozumieniu art. 14 ust. 1 w/w ustawy, a tylko taki w przypadku uprawdopodobnienia nieściągalności można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 22 ust. 1 stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zasądzony zwrot kosztów zastępstwa procesowego stanowił będzie przychód u zleceniodawcy. Wypłata tych kwot na rzecz zleceniobiorcy spowoduje powstanie kosztu uzyskania przychodu u zleceniodawcy a przychodu u zleceniobiorcy.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku. Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, powyższa interpretacja ta nie jest wiążąca dla Strony, wiąże natomiast właściwy organ podatkowy i organ kontroli skarbowej.

Na podstawie art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.