INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2012 r. (data wpływu 03.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 20 marca 1996 roku Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem na zasadzie wspólności ustawowej udział 1/3 w nieruchomości gruntowej o powierzchni 14200 m2 niezabudowanej położonej w C. Następnie w lutym 1998 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem na zasadzie wspólności ustawowej nabyła kolejny udział w ww. nieruchomości. Przedmiotowa umowa dotyczyła nabycia 1/3 udziału w nieruchomości gruntowej działki 416/1. Następnie w dniu 3 marca 1999 roku na podstawie umowy zniesienia współwłasności ww. nieruchomości zawartej z pozostałymi współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości została wydzielona działka gruntu nr 416/1 której współwłaścicielami (udział 2/3) została Wnioskodawczyni wraz z mężem na zasadzie wspólności ustawowej.Ewentualna sprzedaż udziału 2/3 w nieruchomości działki nr 416/1, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr xxx, a której współwłaścicielami w 2/3 na zasadzie wspólności ustawowej są Wnioskodawczyni z mężem.

Począwszy od 1996 roku na przedmiotowym gruncie prowadzona była inwestycja, tj. budowa budynku garażowo - magazynowego. Pozwolenie na użytkowanie wybudowanego na przedmiotowej nieruchomości budynku zostało wydane 28 września 2009 roku (decyzja w tej sprawie uprawomocniła się 16 października 2009 roku). Po tym czasie na przedmiotowej nieruchomości nie były dokonywane żadne ulepszenia i nakłady zwiększające jej wartość.

Zarówno nabycie ww. nieruchomości, jak i inwestycja (budowa budynku) prowadzona była z majątku prywatnego współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, czyli z majątku Wnioskodawczyni i jej męża, w którym przez cały czas jego trwania obowiązuje ustrój wspólności majątkowej ustawowej (udziały równe).

Jednocześnie w okresie, kiedy została nabyta ww. nieruchomość, jak i w czasie prowadzenia inwestycji (budowa budynku) mąż Wnioskodawczyni jako wspólnik spółki cywilnej prowadził działalność gospodarczą. W dniu 31 lipca 2012 roku spółka cywilna, której mąż był wspólnikiem została zlikwidowana, wykreślona z ewidencji działalności gospodarczej i obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest również płatnikiem podatku VAT. Natomiast Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej, nie była wspólnikiem spółki cywilnej ani płatnikiem podatku VAT. W okresie prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa powyżej, przedmiotowy udział 2/3 w nieruchomości gruntowej działki 416/1 wraz z posadowionym na niej budynkiem garażowo - magazynowym został przez Wnioskodawczynię i jej męża oddany spółce cywilnej, w której mąż był wspólnikiem, do używania na podstawie umowy użyczenia. Spółka cywilna miała swoją siedzibę na przedmiotowej nieruchomości, tj. bazę sprzętowo — warsztatową. Wnioskodawczyni podkreśla, iż nigdy nie była wspólnikiem tej spółki cywilnej. Ww. nieruchomość nigdy nie została wprowadzona do ksiąg spółki cywilnej. Spółka ponosiła jedynie koszty bieżącej eksploatacji przedmiotowej nieruchomości i jej utrzymania w stanie niepogorszonym tj. opłaty za media, bieżące naprawy, podatek od nieruchomości.

Wnioskodawczyni podkreśla, iż udział 2/3 w ww. nieruchomości nie był przedmiotem wkładu do spółki cywilnej. Spółka cywilna, której wspólnikiem był mąż Wnioskodawczyni korzystała z nieruchomości na podstawie umowy użyczenia. Budowa budynku garażowo - magazynowego na przedmiotowej nieruchomości była prowadzona z majątków prywatnych właścicieli nieruchomości gruntowej, a nie przez spółkę cywilną, a spółka cywilna, której wspólnikiem był mąż Wnioskodawczyni, nie wprowadziła tej nieruchomości do swoich ksiąg.W chwili obecnej Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem rozważa sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży udziału 2/3 w opisanej wyżej nieruchomości należącego do Wnioskodawczyni i jej męża na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej uzyskany przychód (1/2 przychodu ze sprzedaży udziału 2/3 w nieruchomości) będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, podstawową regułę opodatkowania przychodów ze sprzedaży nieruchomości określa art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatkowi podlega przychód z ich odpłatnego zbycia, jeżeli nie następuje ono w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości (lub w niektórych wypadkach — jej wybudowanie). Przychód ze sprzedaż powstaje zawsze u zbywcy, tj. właściciela rzeczy. W przypadku wspólności majątkowej małżeńskiej właścicielami są małżonkowie i każde z nich jest osobno opodatkowane z tego tytułu. Bez znaczenia pozostaje przy tym okoliczność, że uzyskany przychód jako dochód z majątku wspólnego stanowi nadal majątek dorobkowy małżonków, stosownie do art. 32 § 2 pkt 2 KRO co jednoznacznie wynika z wyroku NSA z 13 marca 2009 r. (II FSK 1645/07). Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Każdy z małżonków pozostaje, zatem samodzielnym, niezależnym od współmałżonka podatnikiem. Mimo że ustawodawca przewidział możliwość wspólnego opodatkowania małżonków, to jednak taka modyfikacja sposobu rozliczenia należności podatkowych została wykluczona w przypadku zryczałtowanych form opodatkowania, więc również w razie opodatkowania przychodu uzyskanego przez małżonków ze sprzedaży nieruchomości. Małżonkowie mają równe udziały w tym dochodzie.

Przyjęcie założenia, że każde małżonków jest osobnym podatnikiem oznacza konieczność każdorazowego ustalenia:

1. kiedy nastąpiło nabycie nieruchomości przez każdego z małżonków (dla obliczenia 5- letniego terminu) oraz
2. czy każde z nich — osobno — spełnia warunki do zastosowania zwolnienia podatkowego.
   
   

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż spełnienie warunków niezbędnych do uzyskania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości winno być rozpatrywanie niezależnie dla Wnioskodawczyni i jej męża.

Spełnienie warunków do zwolnienia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, sprzedaż ta nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Obliczając 5-letni okres uprawniający do skorzystania ze zwolnienia, o którym tutaj mowa, należy wziąć pod uwagę datę nabycia gruntu, a nie datę zakończenia budowy budynku posadowionego na tym gruncie, który stanowi jedynie część składową nieruchomości.Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie m.in. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie podlega, w świetle ww. przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
   
   

Wnioskodawczyni podkreśla, iż:

• nabycie udziału 2/3 w nieruchomości gruntowej nastąpiło w roku 1996, zaś wybudowanie budynku na niej posadowionego (część składowa) nastąpiło w roku 2009,
• udział w tej nieruchomości przez cały okres jej posiadania pozostawał w majątku osobistym Wnioskodawczyni i jej męża,
• nigdy nie było intencja Wnioskodawczyni ani jej męża przeniesienie udziału w przedmiotowej nieruchomości do majątku spółki cywilnej, której mąż Wnioskodawczyni był wspólnikiem, dlatego też ww. nieruchomość była do spółki cywilnej jedynie użyczona,
• aktualnie ani Wnioskodawczyni ani jej mąż nie prowadzą działalności gospodarczej ani nie wykorzystują ww. nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej,
• Wnioskodawczyni uważa, iż w związku z powyższym nie sposób uznać iż sprzedaż udziału w ww. nieruchomości nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.
  
  

Wnioskodawczyni podkreśla, iż nabycie udziału w nieruchomości nastąpiło wcześniej aniżeli 5 lat (licząc od końca roku kalendarzowego) od daty kiedy nastąpi ewentualna sprzedażą udziału w nieruchomości, dlatego też przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w nieruchomości (1/2, przypadająca na Wnioskodawczynię) będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym, którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia jest przy tym fakt, iż oddanie do użytkowania budynku posadowionego na przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w 2009 roku, gdyż budynek ten stanowi jedynie część nieruchomości nabytej w roku 1996. Dla oceny, czy upłynął już 5-letni okres uprawniający korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie ma data nabycia gruntu (w tym wypadku 1996 rok), a nie data wybudowania budynku na nieruchomości (2009). Fakt wykorzystywania udziału przedmiotowej nieruchomości na podstawie umowy użyczenia przez spółkę cywilną, której mąż Wnioskodawczyni był wspólnikiem, nie powoduje, iż 1/2 przychodu ze sprzedaży tej nieruchomości przypadająca na Wnioskodawczynię winna być traktowana jako przychód z działalności gospodarczej i opodatkowany wedle reguł przewidzianych dla tego źródła przychodu.

W razie sprzedaży udziału 2/3 w opisanej wyżej nieruchomości ocena w zakresie zasad opodatkowania uzyskanego przychodu winna nastąpić niezależnie dla Wnioskodawczyni i jej męża. Udział w przychodzie przypadający na każde z małżonków będzie wynosił 1/2.

Według Wnioskodawczyni przychód ze sprzedaży udziału w ww. nieruchomości w części na nią przypadający będzie podlegał zwolnieniu opodatkowania z podatku dochodowego do osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt wykorzystywania udziału w przedmiotowej nieruchomości na podstawie umowy użyczenia przez spółkę cywilną, której mąż Wnioskodawczyni był wspólnikiem nie powoduje, iż 1/2 przychodu ze sprzedaży tej nieruchomości przypadająca na Wnioskodawczynię winna być traktowana, jako przychód z działalności gospodarczej i opodatkowany wedle reguł przewidzianych dla tego źródła przychodu.

Stanowisko takie potwierdza interpretacja Dyrektora Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 20 maja 2010 roku w sprawie IPPBI/4I5-74/07/10-5/S/AG, w którym stwierdzono jednoznacznie, iż: „Dla uznania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości, wykorzystywanej w działalności gospodarczej i prawa użytkowania gruntu, związanego z tą nieruchomością, za przychód z działalności gospodarczej, istotne jest, aby nieruchomość ta spełniała przesłanki określone w wyżej cytowanym przepisie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, tj., aby została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W sytuacji, gdy nieruchomość nie była ujęta w takie ewidencji nie ma podstaw do zaliczenia przychodu z jej sprzedaży do przychodów z działalności gospodarczej. Reasumując, przychód uzyskany przez podatnika z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów nie będzie stanowił przychodu z tytułu działalności gospodarczej, gdyż prawo wieczystego użytkowania gruntów oraz nieruchomości (magazyny, garaże i biura) nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a tym samym nie stanowiły majątku firmy.

W związku z powyższym sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów będzie stanowiła źródło przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli podatnik dokona sprzedaży po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, przychód z odpłatnego zbycia udziału w przedmiotowej nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujące zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika, zatem że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać, co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak, między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku niespełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dlatego też dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi związana w jakikolwiek sposób z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy, nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w określonym przedziale czasowym w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza sprzedać udział w nieruchomości gruntowej z wybudowanym na niej budynkiem garażowo – magazynowym. Przedmiotowa działka została przez małżonków zakupiona w 1/3 udziału w 1996 roku, kolejny udział został zakupiony w 1998 r. Budynek garażowo – magazynowy został wybudowany ze środków własnych Wnioskodawczyni i jej męża oraz oddany do używania w 2009 r. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej związanej z przedmiotową nieruchomością. Natomiast małżonek Wnioskodawczyni był wspólnikiem spółki cywilnej i ww. nieruchomość wspólnie z Wnioskodawczynią użyczał na podstawie umowy użyczenia spółce cywilnej. Nieruchomość nie była wprowadzona do ksiąg spółki, a spółka ponosiła koszty bieżącej eksploatacji przedmiotowej nieruchomości i jej utrzymania w stanie niepogorszonym.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje miedzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W piśmiennictwie podaje się, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego (definitywnego) jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, że przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bez udziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

W świetle art. 43 § 1 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem, każdy z małżonków ma zarówno prawo do udziału w majątku wspólnym, jak i w odniesieniu do poszczególnych składników majątku wspólnego.

Tym samym, nabywając wspólnie z mężem nieruchomość Wnioskodawczyni stała się jego współwłaścicielem, a więc nabyła udział w każdym metrze kwadratowym całej nieruchomości wspólnej, a więc w każdym metrze budynku i w każdym metrze kwadratowym gruntu. Nie można, więc w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej wyodrębnić część należącą do żony i część należącą do męża, bowiem nieruchomość ta jest niepodzielnie własnością męża, jak i żony.

Odnosząc, więc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie składnika majątkowego stanowiącego przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanego w działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jedynie tego podmiotu, który faktycznie przedmiotowy składnik wykorzystywał do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedmiotowa nieruchomość, o której mowa we wniosku była oddana do używania przez Wnioskodawczynię i jej męża spółce cywilnej, w której był on wspólnikiem.

Reasumując, biorąc pod uwagę, iż przedmiotowa nieruchomość należąca do Wnioskodawczyni i jej męża na zasadach ustawowej wspólności małżeńskiej była wykorzystywana przez małżonka Wnioskodawczyni w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej oraz była nieruchomością niemieszkalną, dla ustalenia zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży tej nieruchomości nie będzie miał zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód ze sprzedaży nieruchomości należącej do Wnioskodawczyni i jej męża małżonki stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej u jej małżonka.Wobec tego sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie spowoduje dla Wnioskodawczyni powstania przychodu do opodatkowania.

Jednakże, nie można się zgodzić z Wnioskodawczynią, że przychód po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak bowiem wskazano, w sytuacji gdy przedmiotem sprzedaży jest składnik majątku wspólnego małżonków, wykorzystywany przez jednego z nich w działalności gospodarczej, podstawą określenia przychodu jest art. 14 ustawy i przychód ten powstaje wyłącznie u tego z małżonków, który składnik ten wykorzystywał w działalności gospodarczej.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji Ministra Finansów i wyroków sądów, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.