POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r, Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Rz dnia 23.06.2006r (data wpływu do tut. urzędu) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art. 103, art. 105, art. 27 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami), Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

UzasadnieniePodany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży pojazdów użytkowych. Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych naczep i przyczep. Z dniem 1 lipca 2006r wchodzi w życie Rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005r str. 1). Rozporządzenie to ujednolica we wszystkich krajach członkowskich UE m.in. definicję środków transportu dla czynności najmu, dzierżawy, leasingu środków transportu, co będzie miało zasadniczy wpływ na ustalenie miejsca świadczenia usług, a tym samym opodatkowania usługi najmu, dzierżawy, leasingu środków transportu. Problem ten nie został uregulowany w polskiej ustawie o VAT, tak aby podatnicy mogli stosować rozwiązania ustawowe. Należy mieć na uwadze, iż w przypadku nie wprowadzenia stosownych zmian do polskiej ustawy o podatku VAT, postanowienia Rozporządzenia nr 1777/2005 i tak będą miały zastosowanie do polskich podatników, co wynika z systemu prawnego UE.

Pytanie Wnioskodawcy:Czy zmiany te dotyczą definicji środków transportu na użytek nabycia wewnątrzwspólnotowego naczep i przyczep? Czy w tym zakresie dotychczasowe przepisy nadal będą obowiązywać i nadal dla sprowadzanych z innych krajów UE naczep, przyczep i wagonów kolejowych nie stosuje się procedury potwierdzania uiszczenia podatku VAT od nabycia wewnątrzwspólnotowego na druku VAT-25?

Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny tego stanu faktycznego: Zdaniem Spółki zmiany te nie dotyczą definicji środków transportu na użytek nabycia wewnątrzwspólnotowego naczep, przyczep i wagonów kolejowych. W tym zakresie dotychczasowe przepisy nadal będą obowiązywać i nadal dla sprowadzanych z innych krajów UE naczep, przyczep i wagonów kolejowych nie stosuje się procedury potwierdzania uiszczenia podatku VAT od nabycia wewnątrzwspólnotowego na druku VAT – 25.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie z brzmieniem art. 103 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, w przypadku o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. W świetle art. 103 ust. 4 cytowanej ustawy przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8 (dotyczy podatników składających deklaracje rozliczeniowe w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu lub kwartale rozliczeniowym), jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju. Stosownie do art. 105 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:1) uiszczenie przez podatnika podatku - w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4 w/w ustawy lub2) brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju. Przepisy dotyczące wydawania ww. zaświadczeń uwzględniają zapisy art. 103 ust. 3 i 4 ww. ustawy, w których to przepisach dokonano rozróżnienia środków transportu na nowe środki transportu oraz inne środki transportu, przy czym za inne środki transportu są uznawane pojazdy tożsame z nowymi środkami transportu (w przypadku pojazdów lądowych są to pojazdy wymienione w poz. 1-4, 9, 10 i 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów), nie spełniające warunku niezbędnego do uznania za nowy środek transportu w postaci przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia takiego środka do użytku. W załączniku nr 1 do ustawy o podatku od towarów i usług, będącym wykazem towarów zaliczanych do nowych środków transportu nie są wymienione przyczepy i naczepy.

W związku z powyższym nie ma zastosowania art. 105 w/w ustawy, tym samym naczelnik urzędu skarbowego nie ma obowiązku wydawania ww. zaświadczenia (na formularzu VAT-25) Stosownie do art. 10 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej przyczepy i naczepy, a także wagony kolejowe uważa się za formy środków transportu do celów art. 9 ust. 2 lit. e) tiret ósme dyrektywy 77/388/EWG. Zgodnie z art. 27 ust. 1 w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Stosownie do art. 27 ust. 3 w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:1) osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub 2) podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Zgodnie art. 27 ust. 4 pkt 6 przepis ust. 3 stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu. Stosownie do art. 27 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) za środki transportu, o których mowa w ust. 4 pkt 6, uznaje się także środki transportu, o których mowa w art. 10 rozporządzenia nr 1777/2005. W świetle powyższego przepis art. 10 przywołanego rozporządzenia uważa przyczepy, naczepy i wagony kolejowe za środki transportu jedynie na potrzeby stosowania art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczącego ustalenia miejsca świadczenia usług wynajmu, dzierżawy lub podobnych, których przedmiotem są rzeczy ruchome i tym samym nie dotyczy definicji środków transportu na użytek nabycia wewnątrzwspólnotowego naczep, przyczep i wagonów kolejowych

Pouczenie1.Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.2.Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu zmiany lub uchylenia. 3.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, wniesione, za pośrednictwem organu wydającego postanowienie, w terminie 7-miu dni, licząc od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej)4.Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt l lit. a ustawy z dnia 09 września 2000r o opłacie skarbowej (teks jednolity Dz. U. z 2004r., Nr 253, poz. 2532) zażalenie podlega opłacie skarbowej w kwocie 5zł oraz 50 groszy od załącznika do odwołania uiszczonej w formie naklejenia znaków opłaty skarbowej na zażaleniu.