POSTANOWIENIE

Na podstawie z art. 14 a § 1-5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 , poz.60 ze zm.), art.4 ust. l i 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z dnia 6 sierpnia 2004r,. Nr 173 z 2004 r., poz.1807 ze zm.), art. 43.3 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny , art. 3 i 5 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji stwierdzam, że przedstawione we wniosku z dnia 14.11.2006r. (data wpływu do Urzędu 15.11.2006r.) stanowisko Kancelarii Doradców Rynku Nieruchomości S. i wspólnicy dotyczące nazwy pełnej spółki cywilnej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.11.2006 złożony został w tutejszym urzędzie wniosek wraz z załącznikami o wydanie pisemnej interpretacji , co do poprawnej nazwy pełnej spółki cywilnej. W dniu 01.12.2006r. zostało wystawione wezwanie w sprawie dostarczenia opłaty skarbowej oraz uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono oraz dostarczono opłatę w dniu 13.12.2006r.

Kancelaria Doradców Rynku Nieruchomości S. i wspólnicy w dniu 19.09.2006r. poinformowała tut. Urząd Skarbowy o zmianie właściwości naczelnika urzędu skarbowego poprzez złożenie formularza aktualizacyjnego NIP-2, VAT-R wraz z kserokopią zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON z dnia 04.10.2006r., umową najmu lokalu zawartą w dniu 29.06.2005r., zaświadczeniem o dokonaniu zmiany wpisu do ewidencji działalności gospodarczej przedsiębiorcy: S. W. oraz przedsiębiorcy: S.-S. E. z dnia 23.08.2006r., aneksem do umowy spółki cywilnej z dnia 24.05.2004r. oraz z dn 24.07.2006r., umową spółki cywilnej zawartej w dniu 12.03.2004r. Na powyższych dokumentach została wpisana nazwa pełna: Kancelaria Doradców Rynku Nieruchomości S. i wspólnicy. Z oznaczenia tego podmiotu nie wynika forma prowadzenia działalności oraz nie zostały podane imiona wszystkich wspólników.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Gorzowie Wielkopolskim informuje co następuje: Na podstawie art.4 ust.1 i 2 Ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej(Dz. U.z dnia 6 sierpnia 2004r,. Nr 173 z 2004 r., poz.1807 ze zm.) przedsiębiorców rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorcę uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Po statuowaniu swobody działalności gospodarczej spółka cywilna stała się jedną z często wykorzystywanych w praktyce form. Podstawą nie ograniczonego udziału takich spółek w życiu gospodarczym obok osób fizycznych, spółek prawa handlowego i innych podmiotów, stało się uznanie ich za "jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej", utworzone zgodnie z przepisami prawa. Ta zgodność to jedynie spełnienie zalecenia, że zobowiązanie się wspólników do dążenia do osiągnięcia zróżnicowanego celu gospodarczego przez działanie w sposób przez nich oznaczony powinno być stwierdzone pismem ( art. 860 § 1 i 2 k.c.) W praktyce jednym wymaganiem i deklaracją zachowania warunków określonych przepisami prawa , stało się dopełnienie obowiązku zgłoszenia podejmowania działalności gospodarczej przez poszczególnych wspólników do ewidencji.

Spółka cywilna nie jest przedsiębiorstwem. Przedsiębiorcami są natomiast jej poszczególni wspólnicy. We wniosku zgłoszeniowym deklarują oni zamiar prowadzenia wspólnej działalności. Prowadzić ją będą jednak pod imieniem każdego ze wspólników. Obecnie spółki cywilne nie mają prawa posiadania firmy. Zamiast tego wspólnicy muszą ujawniać swoje nazwiska i imiona w ramach działalności w spółce. Aby wspólnicy mogli występować pod wspólną nazwą, każdy musi podać ją w swoim zgłoszeniu jako własną.

W obrocie gospodarczym występują wspólnicy, a nie spółka, która nie posiada żadnej osobowości prawnej. 1 stycznia 2001 roku spółki cywilne straciły podmiotowość prawną. Nie posiadają więc własnego majątku - wkłady wniesione przez wspólników, własność nieruchomości i innych praw majątkowych nabywanych przez wspólników stanowią majątek wspólny wspólników. Spółka cywilna nie mając osobowości prawnej - nie ma zdolności do dokonywania czynności prawnych. Prawidłowe oznaczenie spółki cywilnej składa się z wymienienia jej wszystkich wspólników i dodania wzmianki o spółce cywilnej. W ten sposób oznaczenie pozwala uniknąć posługiwania się nazwą spółki, która nie wskazywałaby, jacy faktycznie wspólnicy ( podmioty prawa cywilnego) tj. osoby fizyczne lub osoby prawne są stronami stosunków prawnych wynikających z działalności gospodarczej z udziałem spółki. W żadnym wypadku bowiem oznaczenie przedsiębiorcy nie może mieć charakteru mylącego, niezgodnego z rzeczywistością łub niepozwalającego na określenie jego charakteru prawnego. Umieszczanie w oznaczeniu spółki cywilnej elementów abstrakcyjnych czy też fantazyjnych jest dozwolone, jednak mogą one mieć tylko charakter dodatkowy, znajdujący się obok podstawowego oznaczenia spółki.

Kwestia ochrony firmy przedsiębiorcy, pozwalającej na odróżnienie go od innych przedsiębiorców działających na rynku, ma podstawowe znaczenie w warunkach konkurencji tynkowej. Skoro spółka cywilna tworzy ścisłą wieź osób, to nie ma możliwości innej jej identyfikacji niż przez dobra osobiste wspólników, czyli ich nazwiska. I tylko w tej drodze można osiągnąć status niepowtarzalności oznaczenia spółki cywilnej, a tym samym twierdzić, iż pojawia się jakieś jej dobro osobiste, które podlega ochronie. Skoro dobro osobiste osób fizycznych "nie wytwarza się" w toku ich aktywności (ono jest), to zaopatrzenie spółki dodatkowo wyróżnikiem nie jest dobrem osobistym; nie stanowi zatem żadnego wyróżnika i nie doznaje żadnej ochrony prawnej jako dobro osobiste, nie wchodząc w ogóle w sferę praw podmiotowego osobistości.

Nazwa przedsiębiorcy podlega w Polsce ochronie na podstawie:
- ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 1993r., Nr 153, poz. 1503 ze zm.) zwanych dalej ustawa,
- przepisów Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 43.3 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny firma przedsiębiorcy powinna sie odróżniać dostatecznie od firm innych przedsiębiorców prowadzących działalność na tym samym rynku, oraz firma nie może wprowadzać w błąd w szczególności co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca działalności, źródeł zaopatrzenia.Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego przedsiębiorcą, który ma obowiązek działać pod firmą, ujawnioną we właściwym rejestrze jest osoba fizyczna, o której mowa w art. 33 k.c. Na gruncie zatem prawa prywatnego nie spółka cywilna, lecz wspólnicy takiej spółki mają przymiot przedsiębiorców. Również w prawie publicznym, regulowanym przez ustawę - Prawo działalności gospodarczej ( Dz. U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.) za przedsiębiorców uznaje się nie spółkę cywilną, lecz wspólników takiej spółki w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej (art.2 ust. 3) Obowiązek działania przedsiębiorcy pod firmą ( art. 43 § 1 k.c.) w przypadku spółki cywilnej oznacza, że firma nie przysługuje spółce cywilnej, lecz ich wspólnikom, z których każdy ma odrębną firmę (imię i nazwisko).

Poczynając od dnia 1 stycznia 2001r., a więc od chwili wejścia w życie ustawy z dnia 19 listopada 1999r. - Prawo działalności gospodarczej , w sposób jednoznaczny w art. 4 ust. 2 tego aktu prawnego ustawodawca przesądził, że za przedsiębiorcę należy traktować wspólników spółki cywilnej, a nie samą spółkę. Rozwiązanie to utrzymano w kolejnym akcie prawnym regulującym podstawy prowadzenia działalności gospodarczej, a mianowicie ustawie z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej art. 4 ust.2.W myśl art. 3 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, czynem nieuczciwej konkurencji, jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. W art. 5 ustawy uszczegółowiono tą definicje poprzez wskazanie, że czynem nieuczciwej konkurencji jest takie oznaczenie przedsiębiorstwa, które może wprowadzić klientów w błąd co do jego tożsamości, przez używanie firmy, nazwy, godła, skrótu literowego lub innego charakterystycznego symbolu wcześniej używanego, zgodnie z prawem, do oznaczenia innego przedsiębiorstwa.

W dokumentacji podatkowej, podobnie jak w przypadku dokumentacji czynności cywilnoprawnych należy wymieniać imiona i nazwiska wszystkich wspólników spółek cywilnych. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawiają: brak szczególnego znaczenia nazwy fantazyjne ( w odróżnieniu np. od znaczenia firmy na gruncie kodeksu spółek handlowych), zasada ostrożności w obrocie cywilnoprawnym, konieczność prowadzenia dokumentacji podatkowej na potrzeby różnorodnych zobowiązań podatkowych, znaczenia pojęcia "przedsiębiorcy" na gruncie prawa. W przypadku przedsiębiorców działających w ramach umowy spółki cywilnej -oznaczenie przedsiębiorcy - oznacza imiona i nazwiska wszystkich wspólników.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym oraz przedstawionym wyżej stanie prawnym, stanowisko wnioskodawcy wyrażone we w wniosku uznać należy za nieprawidłowe.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia . Nie jest ona wiążąca dla wnioskodawcy, wiążę natomiast właściwie organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.