INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.08.2012 r. (data wpływu 23.08.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• rozliczenia wynikającego z tytułu otrzymanej dywidendy w sytuacji zapłaty podatku– jest prawidłowe,
• zastosowania średniego kursu NBP do określenia wielkości odliczenia - jest prawidłowe,
• udokumentowania wpłat podatku – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczeń wynikających z otrzymanej dywidendy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność na terytorium Polski, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, w związku z czym podlega w Polsce opodatkowaniu od całości uzyskiwanych przez nią dochodów. Spółka posiada udziały w spółce zależnej mającej siedzibę w Chorwacji. Udział w kapitale spółki zależnej wynosi 100%. Spółka zależna podlega opodatkowaniu w Chorwacji podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów.

W bieżącym roku Spółka otrzyma od spółki z Chorwacji dywidendę obejmującą zysk za lata 2008, 2009 oraz 2010 w kwocie 239.514,57 HRK. Spółka w Chorwacji, podlegająca tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zapłaciła podatek dochodowy od dochodów uzyskanych w tych tatach w łącznej kwocie 61.314,80 HRK (w tym za rok 2008 24.61499 HRK, za rok 2009 17.587,82 HRK, za rok 2010 19.111.99 HRK).

W związku z brakiem zwolnienia od podatku dywidend otrzymywanych z Chorwacji, Spółka zamierza doliczyć do dochodów uzyskanych na terytorium Polski otrzymaną dywidendę, a następnie podatek obliczony od sumy tych dochodów pomniejszyć, zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o CIT, o podatek dochodowy zapłacony w Chorwacji od dochodów, z których zysk został wypłacony. Spółka dokona przeliczenia otrzymanej dywidendy oraz zapłaconych w Chorwacji kwot podatku dochodowego na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania dywidendy. Spółka różnice kursowe ustala w oparciu o przepisy art. 15a ustawy o CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym Spółce będzie przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku obliczonego od łącznych dochodów (tj. dochodów krajowych oraz niepodlegających zwolnieniu dywidend) o kwotę podatku zapłaconego w Chorwacji od dochodów, z których zysk został wypłacony przy czym kwota, o którą pomniejszony będzie podatek do zapłaty w kraju nie może być wyższa od tej części podatku dochodowego od osób prawnych, która przypada proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie...
2. Czy kwotę otrzymanej dywidendy oraz zapłaconego przez spółkę chorwacką podatku od dochodów przelicza się na złote według kursu średniego ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania dywidendy...
3. Czy sprawozdania podatkowe spółki w Chorwacji, z których wynikają kwoty należnego podatku dochodowego oraz dowody wpłat podatku (potwierdzenia przelewów z rachunku bankowego spółki) stanowią podstawę do zastosowania odliczenia zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o CIT...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Spółka stoi na stanowisku w odniesieniu do sposobu unikania podwójnego opodatkowania, iż jest ona uprawniona do pomniejszenia kwoty podatku płaconego w Polsce o kwotę podatku zapłaconego za granicą (w granicach określonych ustawą o CIT, czyli o kwotę nie wyższą niż polski podatek przypadający proporcjonalnie na zagraniczny dochód).

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o CIT w przypadku gdy:

1. spółka posiadająca osobowość prawną mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskuje dochody (przychody) z tytułu dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej, oraz
2. dochody (przychody), o których mowa w pkt 1, uzyskiwane są z tytułu udziału w zyskach spółki podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska posiada obowiązującą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacją Szwajcarską, oraz
3. spółka, o której mowa w pkt 1, posiada w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, bezpośrednio nie mniej niż 75% udziałów (akcji)

- odliczeniu podlega również kwota podatku od dochodów, z których zysk został wypłacony, zapłaconego przez spółkę, o której mowa w pkt 2, w państwie jej siedziby, w części odpowiadającej udziałowi spółki, o której mowa w pkt 1, w wypłaconym zysku spółki, o której mowa w pkt 2.

Natomiast, zgodnie z art. 20 ust. 9 ustawy o CIT odliczenie ma zastosowanie w przypadku posiadania udziałów w spółce wypłacającej dywidendę nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Spółka, będąca płatnikiem podatku dochodowego w Polsce, otrzyma dywidendę od spółki z Chorwacji, która podlega tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Polska posiada obowiązującą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania z Republiką Chorwacji z dnia 19 października 1994 roku. Spółka posiada 100% udziałów w kapitale spółki w Chorwacji od momentu jej powstania w 2008 roku, a więc więcej niż dwa lata.

Zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy o CIT łączna kwota odliczenia nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu. Podatek zapłacony od dochodów przez spółkę w Chorwacji przewyższa podatek, jaki należałoby zapłacić w Polsce od otrzymanej dywidendy, w związku z czym Spółka wykaże jako odliczenie wyłącznie 19% otrzymanej dywidendy.

Zgodnie z art. 22b ustawy o CIT zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy Polską a Republiką Chorwacji zawiera klauzulę dotyczącą wymiany informacji.

W związku z powyższym należy skonkludować, że Spółka, zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o CIT, jest uprawniona do odliczenia zapłaconego w Chorwacji podatku od dochodów, z których zysk został wypłacony w formie dywidendy, od podatku dochodowego ustalonego od sumy dochodów uzyskanych w Polsce i otrzymanej dywidendy.

Przykład:

Spółka osiągnęła w 2012 roku dochody:

1. Ze źródeł krajowych — 1.000000 zł
2. Ze źródeł zagranicznych (otrzymana w 2012 roku dywidenda z Chorwacji za lata 2008-2010) — 250.000 zł
   
   

Spółka zależna wypłaciła dywidendę w całości, bez potrącania podatku u źródła. Spółka chorwacka osiągnęła w latach 2008 — 2010 łącznie dochód w wysokości 300.000 zł. Dochód, z którego spółka zależna wypłaciła dywidendę został opodatkowany w Chorwacji według stawki 20%, tj. 300.000 zł *20% = 60.000 zł. Udział Spółki w kapitale spółki zależnej wynosi 100%.

Podatek obliczony od sumy dochodów (kraj i zagranica) według stawki 19%:

1.250.000 zł *19% = 237.500 zł

Ustalenie części podatku przypadającego na dochód uzyskany za granicą:

237.500 zł * (250.000 zł : 1.250.000 zł) = 47.500 zł

Od podatku należnego, który ma zapłacić Spółka 237.500 zł odejmujemy podatek od dochodów zapłacony w Chorwacji odpowiadający udziałowi (100%) w wypłaconym zysku spółki (60.000 zł) z uwzględnieniem maksymalnego limitu odliczenia (47.500 zł). W tym przypadku będzie:

237.500 zł — 47.500 zł = 190.000 zł

Ad. 2

Zgodnie z art. 20 ust. 8 ustawy o CIT określając wielkość odliczenia oraz zwolnienia kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia dochodu (przychodu).

Spółka, zgodnie z ww. artykułem ustawy o CIT, dokona przeliczenia otrzymanej dywidendy oraz zapłaconych w Chorwacji kwot podatku dochodowego na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania dywidendy.

Ad. 3

Ustawa o CIT nie stanowi wprost jakie dokumenty powinien posiadać podatnik, aby mógł skorzystać z odliczenia. W celu dokonania odliczenia podatku zapłaconego za granicą podatnik winien dysponować informacjami stwierdzającymi fakt jego rzeczywistej zapłaty oraz wysokość uiszczonej kwoty podatku.

Spółka jest w posiadaniu dowodów wpłat podatku (potwierdzenia przelewów z rachunku bankowego spółki) oraz kopii sprawozdań podatkowych spółki w Chorwacji, z których wynikają kwoty należnego podatku dochodowego.

Naszym zdaniem dowody te stanowią wystarczającą podstawę zastosowania odliczenia, gdyż zawierają wszystkie niezbędne dane do dokonania odliczenia, a kwoty w nich zawarte mogą być potwierdzone przez chorwacki organ podatkowy na żądanie polskiego organu podatkowego na podstawie zawartej pomiędzy Polską a Republiką Chorwacji umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), dalej updop, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W myśl art. 20 ust. 1 updop, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Stosownie do regulacji art. 20 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku gdy:

1. spółka posiadająca osobowość prawną mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskuje dochody (przychody) z tytułu dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej, oraz
2. dochody (przychody), o których mowa w pkt 1, uzyskiwane są z tytułu udziału w zyskach spółki podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska posiada obowiązującą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacją Szwajcarską, oraz
3. spółka, o której mowa w pkt 1, posiada w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, bezpośrednio nie mniej niż 75% udziałów (akcji)

- odliczeniu podlega również kwota podatku od dochodów, z których zysk został wypłacony, zapłaconego przez spółkę, o której mowa w pkt 2, w państwie jej siedziby, w części odpowiadającej udziałowi spółki, o której mowa w pkt 1, w wypłaconym zysku spółki, o której mowa w pkt 2.

Zatem, warunki dokonania takiego odliczenia są następujące:

1. spółka-córka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania) na terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim UE, państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacją Szwajcarską, z którym Polska zawarła obowiązującą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2. polska spółka posiada bezpośrednio nie mniej niż 75% udziałów/akcji w kapitale spółki-córki;
3. polska spółka posiada udziały (akcje) spółki-córki w ww. wysokości nieprzerwanie przez okres dwóch lat;
4. wypłata dywidendy lub innych należności z tytułu udziału w zyskach osób prawnych nie została dokonana w wyniku likwidacji spółki dokonującej wypłaty.
   
   

Ustawodawca przewidział limit maksymalnego możliwego odliczenia przez polską spółkę podatku zapłaconego za granicą od zysków osiągniętych przez powiązane kapitałowo spółki zagraniczne. Na podstawie art. 20 ust. 6 tej ustawy, łączna kwota odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu.

Przepisy art. 20 - 22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 22a ww. ustawy).

Z przepisu art. 10 ust. 1 i 2 umowy z dnia 19 października 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Chorwacji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1996r. Nr 78, poz. 370 ze zm.), dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy mogą być jednak opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:

1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (z wyłączeniem spółki osobowej), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent;
2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   
   

Właściwe władze Umawiających się Państw uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

Na podstawie art. 23 umowy polsko – chorwackiej, w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Chorwacji, to Polska, z zastrzeżeniem postanowień lit. b), zwolni taki dochód lub majątek z opodatkowania. Polska przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę, jaka byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód nie był wyłączony spod opodatkowania.
2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami art. 10, 11 i 12 może być opodatkowany w Republice Chorwacji, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Republice Chorwacji. Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem odliczenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego w Republice Chorwacji.
   
   

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będący polskim rezydentem podatkowym, posiada udziały w kapitale spółki zależnej mającej siedzibę w Chorwacji. Wnioskodawca uzyskał przychody z tytułu dywidend w związku z posiadaniem udziałów w kapitale chorwackiej spółki zależnej w wysokości 100%.

Zatem, Wnioskodawca jako podmiot mający siedzibę na terytorium Polski posiada nieograniczony obowiązek podatkowy (art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). W związku z tym, obowiązany jest wykazywać w składanych zeznaniach wszelkie swoje przychody, zarówno uzyskane na terytorium Polski, jak i zagranicą. Jako „przychody uzyskane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” należy wskazać te przychody, które zgodnie z przepisami innych krajów i z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mogą podlegać opodatkowaniu w innym państwie (w przedmiotowym przypadku są to przychody z dywidend). Artykuł 20 ust. 1 pdop, dla eliminacji podwójnego opodatkowania u podatników podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, ale płacących również podatki za granicą przewiduje metodę zaliczenia proporcjonalnego). Omawiany art. 20 ust. 1 i 3 pdop, zawiera mechanizm pozwalający na uniknięcie podwójnego opodatkowania w sensie prawnym, z którym mamy do czynienia w sytuacji, gdy dochodzi do dwukrotnego opodatkowania tego samego dochodu u tej samej osoby. Ustęp 2 dotyczy natomiast unikania podwójnego opodatkowania również w sensie ekonomicznym w związku z uzyskaniem dochodów (przychodów) z tytułu dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej. O podwójnym opodatkowaniu w sensie ekonomicznym możemy mówić, gdy ten sam dochód jest dwukrotnie opodatkowany u różnych podatników powiązanych kapitałowo.

Aby podatnicy mogli skorzystać z zaliczenia podatku zapłaconego za granicą na poczet podatku w Polsce, muszą zostać spełnione następujące warunki:

• podmiot podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce,
• podatnik ten osiąga dochody (przychody) zarówno na terytorium Polski, jak i za granicą,
• dochody (przychody) osiągane na terytorium państw obcych podlegają opodatkowaniu w tych państwach,
• dochody te nie są wolne od podatku na mocy postanowień umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, czyli nie ma zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 3 updop,
• podatek od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium państw obcych został faktycznie zapłacony w tych państwach.
  
  

Fakt zapłaty podatku powinien być wiarygodnie udokumentowany, ponieważ jest to warunek do odliczenia zapłaconego podatku pomimo, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowi wprost jakie dokumenty powinien posiadać podatnik, aby mógł skorzystać z omawianego odliczenia. W celu dokonania odliczenia podatku zapłaconego za granicą podatnik winien dysponować informacjami stwierdzającymi fakt jego rzeczywistej zapłaty oraz wysokość uiszczonej kwoty podatku, gdyż to na samym podatniku spoczywa ciężar dowodu w tym zakresie.

Należy mieć również na uwadze, że zastosowanie odliczenia wynikającego z art. 20 ust. 1 updop, zostało obwarowane dodatkową przesłanką wynikającą z art. 22b updop. Przepis ten warunkuje zastosowanie zwolnień i odliczeń określonych w art. 20, 21 oraz 22 updop, od istnienia podstawy prawnej wynikającej z odpowiedniej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a krajem siedziby podmiotu uzyskującego dochody (przychody) podlegające tym przepisom lub z innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Polska, do uzyskania informacji podatkowych przez organ podatkowy od organu podatkowego innego państwa, gdzie podatnik zagraniczny uzyskujący te dochody (przychody) ma swoją siedzibę.

Metoda zaliczenia, mająca zastosowanie w przedmiotowej sprawie, pozwala wyeliminować podwójne opodatkowanie dochodów osób podlegających w kraju siedziby nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, osiągniętych za granicą i opodatkowanych u źródła. Polega ona na tym, że dochody uzyskane przez podatnika za granicą sumuje się z jego dochodami osiągniętymi w państwie siedziby i oblicza się podatek dochodowy od osób prawnych według stawki podatku obowiązującej w państwie siedziby. Kolejnym krokiem jest obliczenie procentowego udziału dochodu zagranicznego w sumie wszystkich dochodów i pomnożenie go przez obliczony uprzednio podatek od łącznych dochodów. Brzmienie art. 20 ust. 1 pdop wskazuje, że dochody (przychody) osiągnięte za granicą podlegają złączeniu z dochodami (przychodami) osiąganymi w Polsce w rozliczeniu za rok podatkowy. Dopiero więc na etapie rozliczenia rocznego znajdzie zastosowanie wyżej przedstawiona metoda unikania podwójnego opodatkowania. Należy podkreślić, że ustawodawca wyraźnie odnosi się do potrącenia kwoty podatku faktycznie zapłaconego w obcym państwie, dlatego - jeśli podatnik z jakiejkolwiek przyczyny nie uiścił za granicą podatku dochodowego - to wykluczona jest możliwość pomniejszenia podatku należnego w Polsce.

W związku z powyższymi ustaleniami, przywołany we wniosku sposób rozliczenia podatku zapłaconego w państwie siedziby spółki zależnej z tytułu dywidendy i podatek dochodowy od osób prawnych zapłacony przez spółkę zależną w Chorwacji w części odpowiadającej udziałowi Spółki w wypłaconym zysku, należy uznać za prawidłowy.

Zgodnie z przepisem art. 20 ust. 8 updop, określając wielkość odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, oraz zwolnienia, o którym mowa w ust. 3, kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia dochodu (przychodu).

Z brzmienia powyższego przepisu wynika, iż w celu określenia wielkości odliczenia podatku zapłaconego przez podatnika w innym państwie należy dokonać przeliczenia tego podatku na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku. Przy ustalaniu kwoty odliczenia w złotych Spółka powinna zastosować średni kurs ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty podatku rozumiany jako dzień, w którym Spółka otrzymała należność z tytułu wypłaconej dywidendy, pomniejszoną o kwotę potrąconego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.