P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 27.09.2006r. (data wpływu do Urzędu 29.09.2006r.), uzupełnionym w dniu 15.11.2006r. oraz 28.11.2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje zakupu rur stalowych wyprodukowanych we Włoszech od włoskiej firmy XXX oraz wyprodukowanych w Rumunii od rumuńskiej firmyYYY. Obie firmy, włoska XXX i rumuńska YYY,wchodzą w skład koncernu ZZZ. Decyzją władz koncernu za zakupione i odebrane towary z Włoch z firmy XXX wyprodukowane we Włoszech, faktury na rzecz Spółki wystawiła będzie firma rumuńska YYY, która do spraw rozliczeń fiskalnych zarejestrowała się we Włoszech (NIP IT). Płatność również będzie dokonywana na rachunek bankowy rumuńskiej spółki w banku w Rumunii. Z informacji uzyskanych od Spółki wynika, że transport towarów organizuje firma włoska (producent towaru i bezpośredni dostawca). Zgodnie z interpretacją otrzymaną przez Spółkę z Ministerstwa Finansów Departamentu Polityki Celnej wymienione nabycie towarów traktowane jest jako obrót unijny (pomimo, że faktury wystawia firma rumuńska). Nabycie to nie będzie zgłaszane do procedur celnych, ponieważ towary pochodzą z kraju Unii Europejskiej i odbierane są bezpośrednio z firmy włoskiej XXX.

Wobec powyższego Spółka uważa, że powinna naliczyć podatek należny i odliczyć podatek naliczony wystawiając fakturę wewnętrzną VAT tak jak przy WNT, a podatek należny powinna wykazać w deklaracji VAT – 7 w rubryce 36 i 37 (dostawa towarów, dla której podatnikiem jest jest nabywca – podstawa opodatkowania i podatek należny). Jednocześnie, zdaniem Spółki przedmiotowe nabycie z firmy włoskiej a zafakturowane przez firmę rumuńską nie powinno być wykazywane w „Kwartalnych Informacjach Podsumowujących”.

W przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z tzw. transakcją łańcuchową, która to transakcja polega na tym, iż kilka podmiotów dokonuje sprzedaży tego samego towaru, przy czym towar jest wydawany przez pierwszy podmiot biorący udział w transakcji bezpośrednio ostatniemu. W związku z tym, zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004r., Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku takiej transakcji uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorący udział w tych czynnościach. Zatem w przedmiotowej sprawie spółka włoska dokona dostawy na rzecz spółki rumuńskiej zarejestrowanej we Włoszech, a spółka rumuńska dokona dostawy na rzecz Wnioskodawcy, mimo iż faktycznie towar trafi bezpośrednio od firmy włoskiej do ostatecznego nabywcy, czyli Wnioskodawcy.

Stosownie do art. 22 ust. 2, jeżeli w wyniku takiej transakcji towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie. W związku z tym miejsce dostawy powinno zostać określone na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. W przedstawionym stanie faktycznym transport organizowany jest przez spółkę włoską, a zatem transport jest przyporządkowany pierwszej dostawie, czyli dostawie towarów spółki włoskiej dla spółki rumuńskiej. Zatem, zgodnie z cyt. art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem opodatkowania dla pierwszej dostawy są Włochy. Dla pozostałych dostaw objętych transakcją seryjną, którym nie jest przypisana wysyłka lub transport, ich miejsce opodatkowania ustala się zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o VAT. Dostawę objętą transakcją łańcuchową, która następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów. W opisanym stanie faktycznym miejscem opodatkowania drugiej dostawy będzie zatem Polska, bo tu ma miejsce zakończenie transportu.

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa oraz stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę, należy zauważyć, iż z faktu, że spółka rumuńska zarejestrowała się dla potrzeb fiskalnych we Włoszech, transakcję dostawy towarów dokonaną na jej rzecz przez spółkę włoską należy traktować jako WDT na terenie Włoch. Z kolei spółka rumuńska będzie musiała rozpoznać u siebie WNT, którego dokona w Polsce i tutaj opodatkuje. Konsekwentnie zatem dostawa, która nastąpi po transporcie towarów, będzie miała miejsce w miejscu zakończenia transportu, czyli w Polsce. Zatem spółka rumuńska dokona dostawy na rzecz polskiego podatnika w Polsce na zasadach ogólnych.

Zgodnie jednak z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, który stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138, Wnioskodawca będzie podatnikiem z tytułu nabycia przedmiotowych towarów. Powinien zatem wystawić fakturę wewnętrzną z podatkiem należnym według polskiej stawki podatku VAT dla tych towarów. Stosownie bowiem do treści art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Kwota podatku należnego wykazana na fakturze stanowi jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej „informacjami podsumowującymi”, za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

1. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów;
2. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym nie jest podatnikiem z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, nie wykazuje przedmiotowych nabyć w informacjach podsumowujących.

Niniejsza interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku, z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 14a, 14b i 14c ustawy Ordynacja podatkowa.