Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jarosławiu, działając na podstawie przepisów:

• art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zmianami)
• art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jednolity tekst Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zmianami)

po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21.12.2006 r. o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych postanawia uznać stanowisko J., przedstawione we wniosku z dnia 21.12.2006 r., w kwestii odpowiedzi na pytanie, czy refundacja pracownikom wydatków poniesionych z tytułu składek na rzecz Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa stanowi koszt uzyskania przychodów Spółki, za nieprawidłowe.

W dniu 21.12.2006 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zatrudnia pracowników – kadra inżynieryjno – techniczna (kierownicy robót) na umowę o pracę w pełnym wymiarze godzin. Dodatkowo każdy z tych pracowników podpisuje umowę o zakazie prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec Spółki tzn. pracownicy nie mogą świadczyć usług dla innej firmy o charakterze budowy dróg i mostów, jak również prowadzić działalności na własny rachunek w branży budowa dróg i mostów. Raz do roku ww. pracownicy zobligowani są do uzyskania zaświadczenia z Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa o posiadanie wymaganych uprawnień i ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. Uprawnienia są niezbędne do sprawowania nadzoru budowlanego na prowadzonych przez Spółkę budowach. Polska Izba Inżynierów Budownictwa jest organizacją zrzeszającą imiennie osoby fizyczne nie jednostki prawne. Wobec powyższego ww. pracownicy dokonują wpłaty indywidualnie, na co dostają imienne zaświadczenia (opłata na jednego członka wynosi około 500 zł). W związku z faktem, że jest to obciążenie finansowe dla pracowników, a służące tylko i wyłącznie Spółce, postanowiono ww. opłaty pracownikom refundować.

W przedmiotowej sprawie J. zajęło następujące stanowisko: Wyżej wymienione uprawnienia służą Spółce w celu osiągnięcia przychodów (praca, nadzór kierowniczy), ale art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyklucza z kosztów opłaty na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa (w przypadku Spółki jest niemożliwa). Wobec powyższego refundacja wydatków poniesionych przez pracowników za uzyskanie uprawnień, zostanie wyłączona z kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Po przeanalizowaniu wyżej przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy stwierdza co następuje:

Ustawowa definicja kosztów uzyskania przychodu w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. W obowiązującym do końca 1994 r. art. 16 ust. 1 pkt 35 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca uzależnił możliwość zaliczenia wydatków ponoszonych na rzecz pracowników do kosztów podatkowych, od tego, czy obowiązek ich poniesienia przez pracodawcę wynikał z ustaw lub innych aktów prawnych. Z dniem 1 stycznia 1995 r. przepis ten został uchylony i od tej daty do kosztów uzyskania przychodów pracodawca zaliczać może również te wydatki, których obowiązek poniesienia na rzecz pracowników nie wynika z żadnych aktów prawnych. Muszą jednak być przy tym spełnione ogólne warunki zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu, wynikające z art. 15 ust. 1 tej ustawy, to jest istnieć musi związek pomiędzy poniesionymi przez podatnika wydatkami a uzyskanymi przychodami.

Jednocześnie, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca określił, iż za przychody ze stosunku pracy uważa się także świadczenia pieniężne ponoszone przez pracodawcę za pracownika (art. 12 ust. 1). Skoro więc ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje świadczenia pieniężne, ponoszone przez pracodawcę za pracownika, kwalifikować jako wynagrodzenie tego pracownika ze stosunku pracy, to wykładnia systemowa nakazuje aby również na gruncie ustawy o podatku dochodowym o osób prawnych świadczenia te uznać jako składnik wynagrodzenia pracownika.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy stwierdza, iż zrefundowane pracownikom przez pracodawcę składki z tytułu ich przynależności do Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, jeżeli przynależność tych pracowników do tej organizacji jest bezpośrednio związana z ich zakresem czynności, wykonywanych dla tego pracodawcy w ramach stosunku pracy, mogą być przez pracodawcę zaliczone do kosztów podatkowych. Do składek tych nie będą miały zastosowania postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż przepis ten dotyczy przynależności podatnika do określonych organizacji, a nie przynależności pracowników podatnika do takich organizacji. Tym samym wyłączenie wskazane w cytowanym przepisie nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Zatem wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu zwrotu pracownikom zapłaconych składek na rzecz Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa jako składnik wypłaconego wynagrodzenia stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Odpowiedzi na zapytanie zamieszczone we wniosku Spółki z dnia 21.12.2006 r. odnośnie kwalifikowania zwróconych pracownikom wydatków na rzecz Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa do źródła przychodów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tut. organ podatkowy udzielił w odrębnym postanowieniu z dnia 19.01.2007 r. znak US-I-415/14/2006.