Naczelnik Urzędu Skarbowego w Iławie na podstawie art. 14a § 1-4, art. 165a i art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jedn. tekst Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z wnioskiem Pana ... z dnia 22.12.2006r. o dokonanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego

• odmawia wszczęcia postępowania na wniosek Strony o dokonanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w odniesieniu do pytania o uwzględnienie w przychodach działalności małżonki przychodów z najmu własnej nieruchomości,
• orzeka, iż stanowisko wyrażone we wniosku w części dotyczącej nieuwzględniania kosztów najmu własnej nieruchomości w kosztach działalności gospodarczej za prawidłowe,
• orzeka, iż stanowisko wyrażone we wniosku w części dotyczącej korzystania z własnej nieruchomości na podstawie umowy najmu za nieprawidłowe.

Wnioskodawca w złożonym dnia 22.12.2006r. wniosku przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż wspólnie z małżonką nabył nieruchomość zabudowaną w miejscowości .... Nieruchomość została przeznaczona na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą przez firmę małżonki. Obecnie jedna z hal produkcyjnych wykorzystywana jest przez firmę wnioskodawcy i na tę okoliczność sporządzona została umowa najmu.

Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem czy rozliczając dochody działalności gospodarczej należy uwzględnić przychody z wynajmu w firmie małżonki oraz koszty za najem we własnej firmie?

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika iż jest Pan współwłaścicielem nieruchomości zakupionej w miejscowości .... Nieruchomość została zakupiona wspólnie z małżonką na zasadach ustawowej wspólności majątkowej. Umowa sprzedaży została zawarta dnia 10.02.2004r. w formie aktu notarialnego Repertorium A ... na podstawie którego sprzedawca wystawił dnia 17.02.2004r. fakturę VAT nr ... na nazwisko i imiona obojga małżonków. Nieruchomość została przeznaczona na cele związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez współmałżonka. Obecnie jedna z hal produkcyjnych wykorzystywana jest przez Stronę i na tę okoliczność sporządzono między małżonkami umowę najmu.

Naczelnik tut. organu podatkowego odpowiadając na zapytanie dotyczące ujmowania w kosztach działalności wydatków dotyczących najmu własnej nieruchomości stwierdza, iż wobec ustalonego stanu faktycznego, zgodnie z którym nieruchomość stanowi współwłasność małżonków, odrębnie prowadzących działalność gospodarczą, nie może stanowić przedmiotu najmu pomiędzy małżonkami. Strona we wniosku błędnie sugeruje zastosowanie przepisu art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. z 2000r. Dz.U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zgodnie z którym jeżeli właściciel nieruchomości używa jej na własne potrzeby lub potrzeby członków rodziny albo oddał bezpłatnie nieruchomość lub jej część do użytku na cele działalności naukowej, naukowo-technicznej, oświatowej, oświatowo-wychowawczej, kulturalnej, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów, kultu religijnego oraz związkom zawodowym, nie ustala się wartości czynszowej tej nieruchomości lub jej części, a wydatki związane z nieruchomością nie stanowią kosztu uzyskania przychodu. Regulacja ta ma zastosowanie w zupełnie odmiennym stanie faktycznym.

Wykorzystywany środek trwały stanowi współwłasność majątkową małżeńską i w myśl art. 43 ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Natomiast zgodnie z art. 206 i 207 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli. Pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów (w tym przypadku po 50%); w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną. Zatem współmałżonkowie mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią, w tym ponoszenia remontów.

Zgodnie z przepisem art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących współwłasność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie. Zatem w przypadku gdy małżonkowie dane składniki majątku, stanowiące ich współwłasność, wykorzystują w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie, wartość początkową tych środków trwałych należy ustalić w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział małżonków we współwłasności tych składników.

Tak więc stanowisko podatnika co do możliwości korzystania przez niego w ramach prowadzonej odrębnie działalności gospodarczej z części nieruchomości w całości wprowadzonej do środków trwałych małżonki na podstawie umowy najmu jest nieprawidłowe.

Jak wynika ze zgromadzonego materiału (akt notarialny, umowa najmu) nieruchomość stanowi współwłasność majątkową małżonków i każdy z nich ma prawo wykorzystywać go dla potrzeb prowadzonej odrębnie działalności gospodarczej, w tym zaliczać w koszty odpisy amortyzacyjne pod warunkiem wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz koszty remontów, proporcjonalnie do posiadanych udziałów, tj. 50% bez potrzeby sporządzania między nimi umowy najmu, skoro nie została wyłączona ani zniesiona prawomocnym wyrokiem sądu wspólność majątkowa małżeńska. Wykorzystując środek trwały stanowiący współwłasność małżeńską, w ramach prowadzonych odrębnie działalności gospodarczych, małżonkowie winni byli ustalić wartość początkową tych składników majątku w takiej proporcji w jakiej pozostaje udział każdego z małżonków we własności tego składnika i takiej też proporcji (po 50%) ponosić koszty remontów.

W sytuacji gdy małżonkowie wykorzystują w nierównych częściach składnik majątku stanowiący ich współwłasność, w odrębnie prowadzonych działalnościach, dopuszczalne jest ustalenie wartości początkowej środków trwałych w oparci o rzeczywiste proporcje ich wykorzystania, tym bardziej iż takie stanowisko nie jest sprzeczne z postanowieniami ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), którego art. 34¹ stanowi, że każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz cytowane powyżej przepisy prawa, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Iławie, uprzejmie informuje, iż zakup nieruchomości przez małżonków z dorobku wspólnego stanowi ich współwłasność majątkową, a w związku z tym nie może stanowić przedmiotu najmu jednego małżonka na rzecz drugiego małżonka. Wobec tego należy również uznać, iż przedmiotowy najem nie może być traktowany jako koszt uzyskania przychodu w działalności gospodarczej Strony.

W odniesieniu do pytania o uwzględnienie w przychodach działalności małżonki przychodów z najmu własnej nieruchomości należy zauważyć, że nie dotyczy ono podatnika tylko jego współmałżonka. Zatem zgodnie z art. 165a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j.t. z 2005r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) gdy żądanie wszczęcia postępowania zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną, organ podatkowy wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Z uwagi na powyższe odmawia się wszczęcia postępowania i udzielenia odpowiedzi na postawione pytanie dotyczące małżonki.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Iławie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia zgodnie z art. 14a § 4, art. 236 oraz art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa.