INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz.749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2012 r. (data wpływu 14 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży złomu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży złomu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach swojej działalności eksploatuje stanowiące jej własność rozbudowane sieci rurociągów służących do transportu ropy i paliw płynnych. Rurociągi zostały ułożone na przełomie lat 60-70 ubiegłego stulecia. Spółka systematycznie dokonuje ich przeglądów w celu stwierdzenia czy postępujący proces korozji nie powoduje wycieku medium znajdującego się w rurach do gruntu, czy występująca erozja dna rzek nie powoduje ich odkształcenia i rozszczelnienia.

W oparciu o wyniki prowadzonych badań Spółka planuje i realizuje remonty rurociągów na poszczególnych odcinkach, polegające na wycięciu skorodowanych lub zdeformowanych odcinków i wpięciu nowych fragmentów rur do istniejących. W 2009 roku zrealizowano jeden taki remont na odcinku rurociągu transportującym paliwa. W latach 2013-2014 planowane są kolejne na rurociągach wykorzystywanych zarówno do transportu paliw jak i ropy naftowej. Wymianie podlegać będą odcinki o długości 430-1200 m.b. Remonty były prowadzone i będą na odcinkach rurociągów znajdujących się pod dnem rzek lub na terenach bagiennych. Są to miejsca trudnodostępne, prowadzenie prac w obszarze rzek jest niebezpieczne z punktu widzenia zagrożenia zanieczyszczenia środowiska poprzez wyciek medium do wody lub gruntu bagiennego.

W związku z tym mając na względzie zminimalizowanie wpływu remontu na środowisko naturalne, w celu przeprowadzenia takich remontów, Wnioskodawca stosuje nowoczesne metody wymiany zużytych rurociągów, pozwalające na bezinwazyjne przejście pod terenami szczególnie wrażliwymi pod kątem środowiskowym. Są to metody z wykorzystaniem technologii horyzontalnych przewiertów sterowanych (HDD - horizontal directional drilling). Jest to specjalistyczna technika układania odcinków rurociągów podczas przekraczania przeszkód terenowych np. rzek lub autostrad lub na silnie zurbanizowanym terenie o dużym zagęszczeniu instalacji podziemnych. W odróżnieniu do tradycyjnej techniki układania rurociągu w otwartym wykopie, zalicza się ją do tzw. technik bezwykopowych. Oznacza to, iż jedynie niewielkie wykopy są wykonywane na początku i końcu odcinka, obok istniejącego rurociągu, metodą przewiertu, układa się nowy i wpina do istniejącego. Wyeksploatowany, odcięty fragment rurociągu oczyszcza się z pozostałości ropy, osadów pozostałych na dnie „zaślepia się jego otwory w miejscach odcięcia i pozostawia na dnie rzeki lub bagna. Tam gdzie to jest możliwe / rachunek ekonomiczny przemawia za wyjęciem odciętego, nieczynnego rurociągu wydobywa się go z gruntu, a odzyskany złom przekazuje się do zagospodarowania do własnych innych potrzeb lub do sprzedaży.

Zastosowanie technologii przewiertów sterowanych pozwala uniknąć:

• wykonywania otwartego wykopu, rozpoczynając prace wprost z powierzchni ziemi,
• ingerencji w koryto rzeczne a także w strefę międzywałową podlegająca ochronie środowiska,
• ograniczenia ruchu jednostek pływających podczas prac,
• naruszania brzegów rzek i wałów przeciwpowodziowych,
• ingerencji w środowisko naturalne szczególnie na obszarach chronionych.
  
  

Rura ułożona metodą przewiertu, jest na tym odcinku bezpieczna ze względu na swoje znaczne zagłębienie (nawet do kilkunastu metrów pod powierzchnią terenu) co oznacza brak możliwości jej uszkodzenia na skutek oddziaływania czynników zewnętrznych jak, np., uszkodzenie przy prowadzeniu innych prac budowlanych, rozmywanie brzegu lub dna przez nurt rzeki. Stosując technologię bezwykopową nie trzeba przeprowadzać nieraz bardzo kosztownej regeneracji nawierzchni jak to ma miejsce w metodach tradycyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż złomu osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej należy opodatkować podatkiem VAT, jeżeli Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego (w czasie, kiedy zakupowano materiały do budowy rurociągu nie było podatku od towarów i usług)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sprzedaż złomu przez Spółkę będzie podlegać podatkowi od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (tj. z 2011 r. Dz. U. Nr 177 poz. 1054 z późn. zmianami) na zasadach opisanych w tej ustawie, (art. 5, art. 17 ust. 7 pkt 7 tej ustawy).

Dla sprzedaży tej nie będzie miało zastosowanie zwolnienie dla dostawy towarów i usług przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2, gdyż złom, będący przedmiotem dostawy, zdaniem Spółki, nie jest tym samym towarem, co części rurociągu. Odzyskany złom stanowi odpad, będący efektem prac remontowych, który jest towarem o odmiennej charakterystyce i przeznaczeniu niż elementy rur. W związku z tym nie jest spełniony wymóg używania towaru przez Spółkę przez okres co najmniej 6 miesięcy, o którym stanowi art. 43 ust.2 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 15 ust. 1 i ust 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, eksploatuje sieć rurociągów, służących do transportu ropy i paliw płynnych. Spółka po przeprowadzeniu badań planuje i realizuje remonty rurociągów na poszczególnych odcinkach. Odzyskany w wyniku prowadzonych prac remontowych złom Wnioskodawca sprzedaje osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej. Ponadto z wniosku wynika, że Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych materiałów wykorzystywanych do budowy rurociągu. W momencie zakupu tych materiałów nie obowiązywała jeszcze ustawa o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi okoliczność czy sprzedaż złomu osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej należy opodatkować podatkiem VAT, jeżeli Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W tym miejscu wskazać należy, iż złom stanowi towar określony w art. 2 pkt 6 ustawy, a przedstawiona transakcja dotyczy sprzedaży (złomu), a więc przeniesienia na kupującego własności rzeczy w zamian za cenę. Wobec tego zachodzi przesłanka zastosowania art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przedmiotowa transakcja sprzedaży złomu (osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku jak również zwolnienie od podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zwalnia się dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Dla opodatkowania ww. transakcji istotnym jest ustalenie czy zastosowanie znajdzie wskazany wcześniej przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT dający możliwość zwolnienia z opodatkowania dostawy towarów używanych.

Z przepisu tego wynika, iż aby można było zastosować zwolnienie z podatku, przedmiotem sprzedaży musi być towar używany (tj. ruchomość, której okres używania przez podatnika dokonującego jej dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel), przy czym dokonującemu dostawy nie mogło przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu.

Mimo, iż w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy zakupie materiałów wykorzystywanych do budowy rurociągu, to nie można uznać, że sprzedawane towary spełniają definicję towaru używanego, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ w omawianej sprawie przedmiotem sprzedaży nie jest rurociąg służący do transportu ropy i paliw płynnych, tylko to co z niego pozostało po przeprowadzeniu prac remontowych w postaci złomu stanowiącego odpad. Zatem sprzedawane towary nie są towarami używanymi. Jest to złom stanowiący odpad pozostały po przeprowadzonych pracach remontowych rurociągów. Wobec tego w odniesieniu do sprzedaży złomu osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej - nie są spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Stwierdzić zatem należy, iż w przedmiotowej sprawie sprzedaż odciętego fragmentu rurociągu osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a pkt 1, ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie pytań dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.