P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem Spółdzielni z dnia 13.12.2006r. /uzupełnionym w dniu 12.02.2007r./ w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług rat wnoszonych przez członków Spółdzielni

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę wynika, iż wybudował on w latach 1998-1999 miejsca postojowe na parkingu samochodowym. Użytkownicy, zgodnie z zawartą umową, pokrywają koszty budowy miejsc w 60 miesięcznych ratach oraz zobowiązani są do ponoszenia opłat eksploatacyjnych w skład których wchodzi: dzierżawa terenu, podatek gruntowy, energia elektryczna. Wyżej wymienione miejsca postojowe zostały przekazane do użytkowania przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004r. Zawarte w 1998-1999 roku umowy nie przewidywały ustanowienia własnościowego prawa do miejsc. Przy realizacji inwestycji wnioskodawca nie dokonywał obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu usług i materiałów do budowy, a stanowiły one jedynie koszt inwestycji. Wnioskodawca podkreśla, iż:wnoszone opłaty nie są opłatami eksploatacyjnymi,osoby dokonujące wpłat są członkami Spółdzielni Mieszkaniowej,spółdzielnia nie zawierała odrębnych umów na użytkowanie miejsc postojowych. W chwili obecnej Spółdzielnia dolicza 22% podatku do każdej wpłaconej raty po dniu 01 maja 2004r., natomiast jeden z użytkowników uważa, że wnoszone raty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podatnik stoi na stanowisku, że 22% podatek od towarów i usług powinien być doliczany zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Z dniem 1 maja 2004r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) - zwanej dalej ustawą, które w sposób istotny poszerzyły przedmiotowy zakres opodatkowania. Strona 1 z 3 Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: 1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług ma terytorium kraju2.eksport towarów3.import towarów4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy, czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków i form określonych przepisami prawa. Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym w art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1.przeniesienie prawa do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,2.zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,3.świadczenie usług zgodnie z nakazem władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Brzmienie tego przepisu spowodowało, iż zakres pojęcia świadczenia usług jest o wiele szerszy niż w ustawie o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 08 stycznia 1993r. (Dz. U. Nr 11, poz. 50, ze zm.) obowiązującej do 30.04.2004r. Sformułowanie definicji w taki sposób, że dzieli ona wszelkie świadczenia na dostawę towarów oraz wszystkie inne świadczenia, które stanowią świadczenie usług, powoduje, iż opodatkowaniem objęto każde odpłatne świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek nieposiadających osobowości prawnej. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę wynika, iż Spółdzielnia pobiera od użytkowników miejsc postojowych opłaty, w skład których wchodzą opłaty za dzierżawę terenu, podatek gruntowy, energia elektryczna oraz zwrot kosztów budowy miejsca. Strona podkreśla, iż nie zawierano odrębnych umów na użytkowanie miejsc postojowych. Na płaszczyźnie prawa unijnego zasady określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług zostały zapisane w art. 11 VI Dyrektywy Rady UE z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych. W związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej koniecznym było dostosowanie polskich regulacji prawnych do unormowań wspólnotowych. W myśl. art. 29 ust. 1 ustawy obowiązującej od dnia 1 maja 2004r. podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W świetle powyższych uregulowań opłaty pobierane przez Spółkę są elementem kwoty należnej z tytułu sprzedaży usługi polegającej na oddaniu w odpłatne użytkowanie miejsca postojowego – stanowią składnik ceny i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust.1.

Naczelnik tutejszego Urzędu zwraca uwagę, iż w niniejszym postanowieniu potwierdzono konieczność opodatkowania wnoszonych opłat, lecz stanowisko Strony zostało uznane za nieprawidłowe w związku z błędną argumentacją dotyczącą ich opodatkowania. Powołany przez podatnika art. 19 ust. 11 ustawy, stanowi, że jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Przepis ten nie ma zatem zastosowania do przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego. Mając na uwadze powyższe Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.