Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 01-03-2007 r. (data wpływu do tut. Urzędu 08-03-2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawach:
1) czy otrzymane bonusy należy traktować jako rabaty, opusty
- uznaje stanowisko Wnioskodawcy w sprawie za prawidłowe,
2) czy na podstawie otrzymanych dokumentów Wnioskodawca powinien sporządzać korekty faktur wewnętrznych za okresy, którego dotyczy bonus
- uznaje stanowisko Wnioskodawcy w sprawie za prawidłowe,
3) czy sporządzone faktury wewnętrzne należy zaewidencjonować w rejestrach VAT sprzedaży i zakupu w miesiącach, w których zaewidencjonowane były faktury wewnętrzne czy w miesiącu otrzymania bonusów
- uznaje stanowisko Wnioskodawcy w sprawie za nieprawidłowe,
4) czy bonusy przyznane z tytułu dodatkowych świadczeń, należy traktować jako świadczenie usług
- uznaje stanowisko Wnioskodawcy w sprawie za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa w krajach Unii Europejskiej części samochodowe przeznaczone do odsprzedaży. Z tytułu dokonywanych nabyć od kontrahentów unijnych Wnioskodawca otrzymuje tzw. bonusy (ang. bonus, warranty claim, after sale discount). Wartość bonusu obliczana jest przez dostawcę i stanowi od 1 do 3% dokonanych w ciągu roku lub kwartału zakupów. W przypadku niektórych klientów wielkość przyznanego procentu uzależniona jest od wysokości osiągniętego obrotu a także terminowości dokonywania zapłaty za wewnątrzwspólnotowe nabycia. Bonus przyznawany jest na podstawie otrzymywanych od kontrahentów unijnych dokumentów „credit note”, „gutschrift”. Rozliczenie bonusu następuje poprzez obniżenie płatności za bieżące dostawy.

Dwaj kontrahenci unijni, oprócz bonusu opisanego powyżej, przyznają bonus dodatkowy określony jako „faktor warranty”, „f#363;r Werbung von”. Jest to bonus za dodatkowe świadczenia spełnione na rzecz kontrahenta unijnego.

Zdaniem Wnioskodawcy bonusy, które stanowią pewien procent od dokonanych w okresie nabyć wewnątrzwspólnotowych, dotyczą konkretnych dostaw w określonym czasie, mają bezpośredni wpływ na wartość dostaw i są elementem polityki cenowej dostawców. W związku z tym należy je uznać za opust obniżający kwotę, jaką nabywca obowiązany jest zapłacić z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Otrzymane bonusy zmniejszają podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowych nabyć i w związku z tym w miesiącu otrzymania dokumentu przyznającego bonus (credit note, gutschrift) Wnioskodawca powinien wystawić faktury korygujące do faktur wewnętrznych dokumentujących wewnątrzwspólnotowe nabycia objęte bonusem.

Zdaniem tutejszego Organu stanowiska Wnioskodawcy w tych sprawach są prawidłowe.

Wystawione faktury korygujące powinny korygować podatek należny i podatek naliczony, wykazany wcześniej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia za okresy, w którym zaewidencjonowane były faktury wewnętrzne.

Zdaniem tutejszego Organu stanowisko Wnioskodawcy w tej sprawie jest nieprawidłowe.

Bonusy przyznane z tytułu dodatkowych świadczeń, należy traktować zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jako świadczenie usług i należy je opodatkować podatkiem VAT. Z tytułu bonusu za dodatkowe świadczenia, Wnioskodawca powinien w miesiąca wystawienia dokumentu przyznającego bonus, wykazać w ewidencji sprzedaży podatek należny z tytułu świadczenia usług według stawki 22%.

Zdaniem tutejszego Organu stanowisko Wnioskodawcy w tej sprawie jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 31 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia jest kwota jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Stosownie do ust. 3 powołanego przepisu przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 cytowanej ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż wartość otrzymanych bonusów uzależniona jest od wysokości dokonanych w ciągu roku lub kwartału zakupów. Rozliczenie bonusów następuje poprzez obniżenie płatności za bieżące dostawy. Otrzymane bonusy dotyczą konkretnych dostaw w określonym czasie i mają bezpośredni wpływ na wartość dostaw, w związku z czym można je uznać za opust obniżający kwotę jaką nabywca obowiązany jest zapłacić z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zatem udzielone przez dostawców bonusy zmniejszają u podatnika podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 kwotę podatku naliczonego stanowi między innymi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W świetle powyższego otrzymane przez Wnioskodawcę bonusy, zmniejszające podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów zmniejszają kwoty podatku należnego i naliczonego od przedmiotowych nabyć.

W świetle § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów, określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podatnik obowiązany jest wystawić fakturę wewnętrzną. Z przepisu § 25 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że do faktur wewnętrznych stosuje się odpowiednio m.in. przepis § 16 rozporządzenia.

Otrzymując od kontrahenta zagranicznego rabat w związku z dokonanym wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, Wnioskodawca jest obowiązany do wystawienia wewnętrznych faktur korygujących do każdego z nabyć, w związku z którym został udzielony rabat, w miesiącu jego otrzymania. Możliwe jest wystawienie jednej faktury korygującej, jednakże musi z niej wynikać jaka kwota rabatu odnosi się do poszczególnych nabyć udokumentowanych uprzednio fakturami wewnętrznymi.

Kwoty udzielonych do poszczególnych dostaw rabatów, wynikających z bonusów należy dla potrzeb wystawienia wewnętrznych faktur korygujących przeliczyć według kursu, który był stosowany przy wystawieniu pierwotnych faktur wewnętrznych. Korekty faktur wewnętrznych dokumentujące przyznane bonusy należy zaewidencjonować w rejestrach VAT sprzedaży i zakupu w miesiącach, w których zostały wystawione.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymuje również bonusy za dodatkowe świadczenia spełnione na rzecz kontrahenta unijnego.

Zatem, w tym przypadku, świadczenie Wnioskodawcy, za które otrzymuje wynagrodzenie (bonus) jest traktowane jako usługa i stosownie do cytowanego art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Świadczenie to powinno być udokumentowane fakturą sprzedaży VAT przez otrzymującego wynagrodzenie zgodnie z art. 106 ustawy o VAT. Czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg 22 % stawki na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika; wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Stosownie do art. 222, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, zażalenie na postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.