Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik prowadzi działalność w zakresie budowy i sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych wraz z udziałem w gruncie przynależnym do tych lokali. Firma zajmuje się również sprzedażą udziałów w hali garażowej stanowiącej odrębny od gruntu przedmiot własności.

Procedura wybudowania wspomnianych wyżej lokali mieszkalnych bądź lokali użytkowych składa się z następujących etapów:

- nabycie przez Spółkę gruntu, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie polegające na budowie budynków z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi,

- przygotowanie do budowy, tj. m. in. zlecenie opracowania projektów architektonicznych budynków oraz projektów sieci zewnętrznych,

- zlecenie opracowania ekspertyz geologicznych, akustycznych itp., uzyskanie pozwolenia na budowę,

- budowa – w procesie budowy Spółka korzysta z usług generalnego wykonawcy, z którym – przed rozpoczęciem budowy – podpisywana jest umowa na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie budynków z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi,

- zakończenie budowy, tj. uzyskanie pozwolenia na użytkowanie dla wybudowanych budynków oraz oddanie do użytku klientom Spółki lokali mieszkalnych i usługowych znajdujących się w tych budynkach,

- prace końcowe dotyczące całej budowy, tj. zagospodarowanie terenu wokół wybudowanych budynków,

- podpisanie z każdym z klientów Spółki aktu notarialnego przenoszącego na klienta własność zakupionego lokalu mieszkalnego lub usługowego wraz z udziałem w gruncie przynależnym do tego lokalu.

Nabywane przez Spółkę grunty są w ewidencji rachunkowej traktowane jak towary, gdyż są one nabywane w celu dalszej odsprzedaży. Nabyte przez Spółkę udziały w hali garażowej z prawem do wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca postojowego, boksu postojowego lub piwnicy znajdujące się w tej hali są w ewidencji rachunkowej Spółki traktowane jak towary, gdyż przeznaczone są do dalszej odsprzedaży. Natomiast wybudowane przez Spółkę lokale mieszkalne i użytkowe są traktowane jak produkty.

Zdaniem Spółki, kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami będą:

- w przypadku sprzedaży produktów – koszt wytworzenia produktu,

- w przypadku sprzedaży towarów – cena nabycia.

Jednocześnie Wnioskodawca szczegółowo wymienia rodzaje wydatków zakwalifikowanych przez niego do kosztów bezpośrednich związanych z przychodami ze sprzedaży produktów oraz - w drugiej grupie - ze sprzedaży towarów.

Tutejsz organ podatkowy uznaje za prawidłowe stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku.

Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie regulują pojęcia kosztu bezpośrednio związanego z przychodami, jakkolwiek pojęcie to zostało przez ustawodawcę ujęte w treści art. 15 ustawy. Jednocześnie przepis art. 9 wspomnianej ustawy stanowi, iż podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

W tym przypadku za przepisy odrębne należy uznać przepisy ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tekst jednolity Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.). Mając na uwadze art. 28 ust. 1 pkt 6, rzeczowe składniki aktywów obrotowych wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto na dzień bilansowy. Jednocześnie zgodnie z ust. 2 cytowanego przepisu cena nabycia, o której mowa w ust. 1, to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski. Natomiast zgodnie z ust. 3, koszt wytworzenia produktu obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny. Do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych.

Mając na uwadze powyższe uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o rachunkowości, tutejszy organ podatkowy stoi na stanowisku, iż w sytuacji opisanej przez Spółkę przyjąć należy, iż to w gestii Podatnika jest dokładne określenie kosztów pośrednich i bezpośrednich (w zależności m. in. od sposobu i zakresu prowadzenia ksiąg rachunkowych, rodzaju prowadzonej działalności). Zatem stwierdzić należy, iż kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami będą wymienione szczegółowo we wniosku Spółki koszty wytworzenia produktu w przypadku sprzedaży produktów oraz cena nabycia w przypadku sprzedaży towarów.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.