POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków – Podgórze, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu Pańskiego wniosku z dnia 02.02.2006 r. (data wpływu uzupełnionego wniosku do tut. Organu) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny:
Z opisanego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, iż Podatnik wykonuje na zlecenie organów sprawiedliwości czynności tłumacza przysięgłego.
Podatnik zapytuje, czy w myśl art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności wykonywane przez tłumacza przysięgłego na zlecenie sądu należy opodatkować podatkiem VAT.
Podatnik ma również problem z ustaleniem opodatkowania, czy przy wyliczeniu podatku należnego należy skorzystać z tzw. metody w „stu”.
Podatnik zapytuje również, co ma zrobić wystawiający fakturę VAT na rzecz organu sprawiedliwości w przypadku zwłoki w jej uregulowaniu (jak rozliczać VAT w momencie rzeczywistego uregulowania faktury).

Stanowisko własne podatnika:
Według wprowadzonych zmian czynności wykonywane przez tłumaczy na rzecz sądu winny zostać opodatkowane stawką podstawową podatku VAT 22% i udokumentowane fakturą VAT wystawioną na sąd.
Podatek należny powinien być wyliczony metodą w „stu”.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dn. 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 czerwca 2006 r. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania części lub całości zapłaty za wykonanie usługi tłumacza przysięgłego na rzecz organów sprawiedliwości. Tak więc, według stanowiska podatnika, faktura wystawiana jest na ogólnych zasadach, zaś rozliczana jest po otrzymaniu zapłaty za wykonaną usługę.

Ocena prawna stanowiska podatnika:
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 powyższej ustawy, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa, co wynika z brzmienia art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle art. 15 ust. 1 i 2 w/w ustawy podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.
Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Natomiast w świetle art. 15 ust. 3 pkt 3 w/w ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2 – 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Zatem oceny zakresu stosowania przepisów z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych na zlecenie sądu przez tłumaczy przysięgłych, należy dokonywać w świetle uregulowań zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, pod kątem kryterium decydującym o uznaniu tych osób za podatników podatku od towarów i usług.
Tłumaczem przysięgłym może być wyłącznie osoba, która po zdaniu egzaminu otrzymała świadectwo wydane przez Ministra Sprawiedliwości. Status prawny, zasady wykonywania zawodu oraz odpowiedzialność tłumacza przysięgłego regulują przepisy ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 273, poz. 2702).
Tłumaczenie wykonane na zlecenie sądu nie może być utożsamiane ze świadczeniem usługi, której odbiorcą jest uczestnik postępowania i w tym przypadku nie może być mowy o przyjęciu przez organa sprawiedliwości odpowiedzialności za wykonane tłumaczenie, w rozumieniu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedstawiając powyższe należy stwierdzić, że czynności wykonywane na zlecenie sądu przez tłumaczy przysięgłych nie korzystają z wyłączenia z zakresu w/w ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie jest spełniony jeden z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 powyższej ustawy odnośnie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę.
Tym samym czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.
Od dnia 1 czerwca 2005 r. w zakresie usług świadczonych na zlecenie sądów obowiązuje szczególny moment powstania obowiązku podatkowego. Wynika on z § 3 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem w przypadku świadczenia usług na rzecz sądów powszechnych, administracyjnych, wojskowych lub prokuratury przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, którym sądy te lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zleciły wykonanie określonych czynności związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.
Wprawdzie koszty tłumaczeń na zlecenie sądu, policji czy prokuratury nie stanowią w świetle ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050) typowej ceny urzędowej, tym niemniej koszty te ustalane są zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego. Oznacza to, że należność, którą winien uiścić nabywca usługi będzie wartością brutto zawierającą podatek. Podatek należny należy wyliczyć metodą „w stu”, tj. mnożąc sumę wynagrodzenia brutto przez 22 a następnie dzieląc przez 122. Uzyskany wynik to podatek należny.

Powyższa interpretacja:
-dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
-nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
W dacie wydania przedmiotowego postanowienia, w stosunku do podatnika nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.