POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8 , poz. 60 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego w Puławach po rozpatrzeniu wniosku z dnia 06.04.2007 r. złożonego dnia 16.04.2007r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm./ stwierdza, iż stanowisko Spółki przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /tekst jednolity: Dz. U. Z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm./ stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz /prezydent miasta/, starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Wnioskiem złożonym dnia 16.04.2007 r. Spółka z o.o. wystąpiła do Naczelnika tut. Urzędu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm./ przedstawiając następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności Spółka z o.o. dokonuje zakupów kawy, herbaty, mleka do kawy, cukru, które są zużywane przez zatrudnionych w Spółce pracowników, w godzinach pracy. Pracownicy Spółki mają swobodny dostęp do powyższych artykułów. Zużycie tych artykułów nie jest limitowane ani ewidencjonowane. Pracownikom nie przysługuje ekwiwalent z tytułu nie korzystania z ww. artykułów. Ponadto pracownicy nie mają prawa do zabierania ww. artykułów do domu. Wobec powyższego Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Puławach z zapytaniem:
Czy wydatki na zakup takich artykułów jak: kawa, herbata, mleko czy cukier, przekazywanych pracownikom, stanowią koszt uzyskania przychodu?

Spółka stoi na stanowisku , że koszt zakupu powyższych artykułów stanowi koszt uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki pracodawca przekazując pracownikom napoje w postaci kawy czy herbaty powoduje zwiększenie zadowolenia pracownika z pracy, tym samym zwiększając jego wydajność, co pośrednio wpływa na efektywność firmy, jako podmiotu generującego przychody. Według Spółki występuje związek pomiędzy takim rodzajem wydatków a osiąganym przychodem, a tym samym wydatki ponoszone przez pracodawcę na zakup ww. artykułów przekazanych następnie do zużycia na potrzeby pracowników, stanowią koszt uzyskania przychodów. Definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych / tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm./. Powyższy przepis stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkami kwalifikującymi dany koszt do grupy kosztów uzyskania przychodów są:
a/ poniesienie kosztu w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

b/ niezakwalifikowanie go do grupy kosztów nieuznawanych przez ustawę za koszty uzyskania przychodów.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika. Musi więc istnieć bezpośredni lub chociażby tylko potencjalny związek przyczynowy między wydatkiem a uzyskanym przychodem. Kolejnym warunkiem jest właściwe udokumentowanie tego wydatku. Przesłanki te muszą być przy tym spełnione łącznie. Ciężar dowodu, co do wskazania istnienia związku kosztu z prowadzoną działalnością, spoczywa na podatniku. Brak wskazania, że poniesiony wydatek może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, lub brak rzeczowych argumentów wskazujących na celowość wydatku np. z punktu widzenia zabezpieczenia źródła przychodów, przesądzą o niezaliczeniu poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodu. W przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym, związku takiego nie można wykluczyć, bowiem gdy artykuły w postaci kawy, herbaty, cukru zapewnia pracodawca, to świadczy to tylko o tym, że dba on o dobrą atmosferę i warunki pracy, a to wszystko pozytywnie wpływa na wydajność pracowników, co pośrednio przenosi się na efektywność firmy jako podmiotu generującego przychody.

Dlatego należy uznać wydatki na zakup kawy, herbaty, cukru, które są wykorzystywane przez pracowników w czasie pracy, za koszt uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem stanowisko Spółki w powyższym zakresie jest prawidłowe.