INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2012 r. (data wpływu 9 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIEN

W dniu 9 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2003 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył od osoby fizycznej grunty położone na terenie miasta z myślą o budowie własnego domu. Grunty te małżonkowie nabyli do ich majątku wspólnego. W listopadzie 2005 r. Wnioskodawca rozwiódł się z małżonką, a w styczniu 2006 r. postanowieniem sądu rejonowego, grunty te zostały podzielone na dwie równe części zgodnie z możliwościami podziałowymi ustalonymi przez uprawnionego geodetę bez obowiązku wzajemnych dopłat.

W celu sfinansowania kosztów budowy własnego domu Wnioskodawca wydzielił ze swojego gruntu działki celem ich odsprzedania. Powyższe zostało dokonane zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, który wszedł w życie w styczniu 2012 r. i z którego wynika, że grunty będące w posiadaniu Wnioskodawcy zostały przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną oraz tereny pod drogi.

W lipcu 2012 r. Wnioskodawca odsprzedał część tych gruntów.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą ww. gruntów Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego...

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego, ponieważ od nabycia tych gruntów upłynęło 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane - w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Z tego wynika, że w przypadku sprzedaży gruntów decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia. W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, nie stanowi nabycia rzeczy, przyznanie jej na wyłączna własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeżeli podział taki był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty. Wobec powyższego za moment nabycia ww. gruntów należy uznać 2003 r., w którym grunty te Wnioskodawca nabył wspólnie z żoną, a nie rok 2006. w którym grunty te zostały podzielone i połowa z nich przypadła Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Zgodnie natomiast z przyjętą linią orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączna własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeżeli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołuje się na interpretację indywidualną wydaną dnia 7 lipca 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, oraz postanowienie wydane dnia 21 czerwca 2007 r. przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku,.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie a w przypadku innych rzeczy pół roku licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że w 2003 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył od osoby fizycznej grunty położone na terenie miasta z myślą o budowie własnego domu. Grunty te małżonkowie nabyli do ich majątku wspólnego. W listopadzie 2005 r. Wnioskodawca rozwiódł się z małżonką, a w styczniu 2006 r. postanowieniem sądu rejonowego, grunty te zostały podzielone na dwie równe części zgodnie z możliwościami podziałowymi ustalonymi przez uprawnionego geodetę bez obowiązku wzajemnych dopłat.

W celu sfinansowania kosztów budowy własnego domu Wnioskodawca wydzielił ze swojego gruntu działki celem ich odsprzedania. Powyższe zostało dokonane zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, który wszedł w życie w styczniu 2012 r. i z którego wynika, że grunty będące w posiadaniu Wnioskodawcy zostały przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną oraz tereny pod drogi.

W lipcu 2012 r. Wnioskodawca odsprzedał część tych gruntów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa wskazać należy, że z uwagi, iż sprzedaż ww. gruntu została dokonana po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla dokonania powyższej oceny nie jest natomiast istotne, czy podział majątku byłych małżonków był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub czy wartość otrzymanej przez Wnioskodawcę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Mu w majątku wspólnym małżonków, albowiem zarówno od końca 2003 r. (tj. roku, w którym grunt został zakupiony do majątku wspólnego małżonków), jak i od końca 2006 r. (tj. roku, w którym podział został dokonany) do daty tej sprzedaży (tj. lipca 2012 r). upłynęło ponad 5 lat.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r.,

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).