Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła z nierezydentem (rezydent Portugalii) umowę o pracę na stanowisku prezesa zarządu. W okresie od 01.07.2006r. do 28.02.2007r. Spółka pobierała pracownikowi składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zgodnie z polskimi przepisami. Od dnia 28.02.2007r. za zgodą właściwych organów Polski i Portugalii składki te opłacane są wyłącznie w Portugalii.

Spółka stoi na stanowisku, iż składki te mogą być w Polsce odliczone przez Spółkę od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych bądź bezpośrednio od podatku potrącanego pracownikowi.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie podziela powyższego stanowiska Spółki i wyjaśnia.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy. Zasady poboru podatku w takich przypadkach precyzuje art. 32 tej ustawy.

Zgodnie z art. 32 ust. 2. za dochód ze stosunku pracy uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b). W tym ostatnim przepisie mowa jest o składkach określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.) zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących oraz potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika.

Z powyższego wynika, iż w celu uznania, iż możliwe jest pomniejszenie podstawy opodatkowania o składki na ubezpieczenie społeczne muszą być to składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.). Przedmiotowe składki jako opłacane na podstawie portugalskich przepisów nie są takimi składkami, a więc nie mogą pomniejszać podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwestia odliczenia od zaliczek na podatek składek na ubezpieczenie zdrowotne została uregulowana w art. 32 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym zaliczkę na podatek dochodowy zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Przepisy te zawarte są w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135). Podobnie jak w przypadku składek na ubezpieczenie społeczne składki na ubezpieczenie zdrowotne o których mowa we wniosku są płacone na podstawie przepisów portugalskich, a nie na podstawie przepisów tej ustawy, a więc nie mogą zmniejszać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym błędne jest stanowisko Spółki, iż składki na ubezpieczenie społeczne i na ubezpieczenie zdrowotne, płacone na podstawie innych niż wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów, mogą pomniejszać odpowiednio podstawę opodatkowania i zaliczkę na podatek. Prawidłowe jest zaś stanowisko Spółki, iż odliczeniu nie podlegają składki na ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków, gdyż na takie odliczenie nie pozwala żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.