W spółce z o.o. udziałowcami są dwie osoby. Jeden z udziałowców zatrudniony jest w Spółce na umowę o pracę na stanowisku specjalisty ds. organizacji i rozwoju produkcji usług.

Żona ww. udziałowca jest również zatrudniona w Spółce na umowę o pracę na stanowisku Dyrektora Generalnego. Jednocześnie pełni w Spółce funkcję prezesa i z tego tytułu nie pobiera wynagrodzenia.Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Wspólników powołało pełnomocnika do zawierania umów o pracę z pracownikami, wspólnikami i członkami Zarządu.

Podatnik uważa, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynagrodzenia otrzymywane przez jednego z udziałowców oraz jego żony z tytułu zatrudnienia w Spółce na umowę o pracę stanowią koszt uzyskania przychodu.

Organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm./, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powyższej ustawy.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów zaliczają się zarówno prawidłowo udokumentowane wydatki poniesione bezpośrednio w celu osiągnięcia przychodów, jak i wydatki pośrednio związanez uzyskaniem przychodów, takie jak wynagrodzenia za pracę, czy wydatki wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych, jak również wydatki nie określone wprost w przepisach ustawy, ale pozostające w związku przyczynowym z osiąganymi przychodami. Ponadto z brzmienia powyższej definicji wynika, iż wszelkie koszty, nawet poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lecz wymienione w art. 16 tej ustawy z mocy prawa nie mogą zostać zaliczone do kategorii kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów między innymi:

- wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców /art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy/,

- niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm./, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych przez zakład pracy /art.16 ust. 1 pkt 57 ustawy/.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że ustawodawca nie wyłączył z kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na wynagrodzenia udziałowców za świadczoną przez nich pracę, w tym w ramach stosunku pracy. Wynagrodzenie z tego tytułu nie stanowi bowiem jednostronnego świadczenia Spółki, gdyż jest ono ekwiwalentem za pracę na rzecz Spółki.Jednakże w ciężar kosztów uzyskania przychodów spółka może zaliczyć wydatki z tego tytułu, dopiero w momencie dokonania wypłaty wynagrodzenia, co wynika z cytowanego wyżej art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy.

Zatem wydatki poniesione przez Spółkę, wynikające z prawnie skutecznie zawartej umowy o pracę z udziałowcem i jego żoną, w następstwie której wykonują oni faktycznie na rzecz Spółki określone świadczenia, stanowią koszt uzyskania przychodów.