Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sieradzu działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23.03.2007r. (data wpływu do tut. organu 27 marca 2007r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w ww. wniosku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Strona wydała wewnętrzne zarządzenie w sprawie ustalenia kwoty oraz trybu postępowania przy zwrocie pracownikom kosztów zakupu okularów korygujących wzrok do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych. W zarządzeniu ustalono, iż pracownicy, którzy w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej otrzymali od lekarza zalecenie o konieczności używania okularów korygujących wzrok do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych, mają prawo do zwrotu kosztów zakupu tych okularów do wysokości 500,00 zł. Zwrot o którym mowa w zarządzeniu dokonywany jest na podstawie poświadczenia lekarskiego zalecającego potrzebę stosowania okularów korygujących wzrok oraz rachunku za zakup okularów.

W opisanym stanie faktycznym płatnik zwrócił się z zapytaniem czy zwrot kosztów zakupu okularów korygujących wzrok do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zajmując własne stanowisko Strona uznała, iż zwrot kosztów zakupu okularów jest świadczeniem rzeczowym przysługującym na podstawie właściwego przepisu o bezpieczeństwie i higienie pracy, w związku z czym nie pobrała od kwoty zwrotu za zakup okularów korekcyjnych zaliczki na podatek dochodowy. Strona uznała, iż przeniesienie przez pracodawcę na pracownika zakupu okularów korekcyjnych, nie zmienia zakresu rzeczowego świadczenia.

Tutejszy organ podatkowy, po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego zauważa co następuje.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W myśl art. 237 (indeks6) § 1 i 3 ustawy z dnia 26.06.1974r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatne środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Z § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973) wynika, iż pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodnie z zaleceniami lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów, uwzględniając unormowania art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany przez pracownika w związku ze zwrotem kosztów zakupu okularów korygujących wzrok jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli wyniki badan okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Strony uznaje się za właściwe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Nie jest ona wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.