Na podstawie art. 14a § 1, i § 4 oraz art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm) Naczelnik Urzędu Skarbowego uznaje za prawidłowe stanowisko płatnika przedstawione we wniosku z dnia 18.04.2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej odliczania kosztów uzyskania przychodu od wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w kilku zakładach pracy.

Jednostka X jako płatnik pismem z dnia 18.04.2007 r zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie czy pracownik zatrudniony w kilku zakładach pracy może ubiegać się o zaprzestanie odliczania kosztów uzyskania przychodu w jednym z nich.

W opinii wnioskodawcy, każdy zakład pracy powinien odliczyć koszty uzyskania przychodu, a pracownik rozliczyć je w zeznaniu rocznym.

Biorąc pod uwagę obowiązujący w tym zakresie stan prawny, Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z woli ustawodawcy, na zakładach pracy spoczywają obowiązki płatnika, które sprowadzają się do obliczenia, pobrania i odprowadzenia w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy.

Podnieść należy, iż obowiązki płatnicze zakładu pracy aktualizują się w momencie wypłaty świadczenia pracownikowi, gdyż zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 32 ust. 2 cytowanej ustawy, za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) (...).

Płatnik ustalając wysokość dochodu stanowiącego podstawę do obliczenia zaliczki na podatek dochodowy winien odliczyć koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub pkt 3 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) w stanie prawnym obowiązującym w 2007 r. koszty uzyskania przychodu wynoszą odpowiednio:

• 108zł 50gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.302,00 zł, gdy podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy,
• nie mogą przekroczyć 1.953zł 23 gr za rok podatkowy gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy,
• 135 zł 63 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.627 zł 56 gr, gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
• nie mogą przekroczyć łącznie 2.441 zł 54 gr za rok podatkowy, w sytuacji gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
  
  

Ustawodawca zastrzegł, że w przypadku, gdy podatnik (pracownik) uzyskuje przychody równocześnie z kilku zakładów pracy, koszty uzyskania przychodów nie mogą przekroczyć kwoty 1.953,23zł, ale dotyczy to kosztów za cały rok podatkowy. Ograniczenie to nie dotyczy więc kosztów związanych z ustaleniem miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy.

Miesięczna kwota kosztów uzyskania przychodu w danym zakładzie jest stała bez względu na ilość dokonywanych wypłat. Nie można zrezygnować ze stosowania kosztów uzyskania przychodów, czy też stosować je w wysokości niższej niż 108,50 zł miesięcznie. Powyższe wynika z faktu, że koszty uzyskania przychodu z tytułu wynagrodzenia za pracę nie są stosowane na podstawie wniosku pracownika lecz w oparciu o przepisy ustawy nakazujące tego rodzaju działania. To samo dotyczy sytuacji, gdy pracownik zatrudniony jest w dwóch lub więcej zakładach pracy.

Płatnik dokonujący wypłaty wynagrodzenia ze stosunku pracy - w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w momencie wypłaty lub postawienia do dyspozycji pracownika - zobowiązany jest zastosować koszty uzyskania przychodu w wysokości 108,50 zł, lub po złożeniu przez pracownika stosownego oświadczenia w kwocie 135,63 zł.

Zaznacza się, iż po spełnieniu przesłanek określonych w przepisie art. 32 ust. 3 ww. ustawy, zaliczkę zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określoną w pierwszym przedziale obowiązującej skali, czyli o tzw. ulgę podatkową.

Reasumując powyższe stwierdzam, że w sytuacji gdy pracownik pracuje na kilku etatach miesięczne koszty uzyskania przychodów dotyczą każdej z umów osobno. Pracodawca w każdym z zakładów potrącając zaliczkę na podatek ma obowiązek zastosować koszty uzyskania w pełnej wysokości, natomiast pracownik w zeznaniu rocznym uwzględnia koszty we właściwej wysokości.

W tym stanie sprawy postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków podatnika. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie służy prawo wniesienia zażalenia na postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia. Zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.