POSTANOWIENIE

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Kraków, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku złożonego w tut. organie podatkowym w dniu 09.05.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uzupełnionego w dniu 02.08.2006 r. i w dniu 30.10.2006 r., w sprawie utraty warunków do zwrotu podatku VAT z tytułu wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, na skutek wynajęcia lokalu mieszkalnego (pytanie Nr 7) – stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko w sprawie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż w 2005 r. małżonkowie zakupili nieruchomość mieszkalną ze wspólnego dochodu, wybudowaną w 1934 roku i użytkowaną przez okres ponad 5-ciu lat przez poprzednich właścicieli. W piśmie z dnia 02.08.2006 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, wnioskodawca wyjaśnia iż zakupiony budynek pomimo że został zakupiony jako budynek komercyjno – mieszkalny w całości miał charakter i przeznaczenie mieszalne. Dodatkowo toczyło się postępowanie w nadzorze budowlanym wszczęte za poprzedniego właściciela o samowolę budowlaną związaną z przebudową dachu. W związku z tym było zawieszone prawo użytkowania tego budynku.
Zakupiony budynek składa się z parteru i piętra. Parter miał służyć działalności gospodarczej męża, piętro miało być wykorzystane na własne cele mieszkaniowe.
W piśmie z dnia 02.08.2006 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, wnioskodawca wyjaśnia:
- odnośnie parteru:
Parter od momentu zakupu był przeznaczony na działalność gospodarczą męża. Ponieważ lokal nie posiadał przeznaczenia użytkowego należało go dostosować do wymogów związanych z działalnością handlowo-usługową i przepisami bhp, przeciwpożarowymi, sanitarnymi, co wymagało stosownych prac adaptacyjno-modernizacyjnych i odbiorów przez poszczególne służby. Po wykonaniu tych prac, dotyczących zmiany przeznaczenia parteru z mieszkalnego na użytkową został złożony wniosek z całą dokumentacją techniczną zgłaszającą zmianę przeznaczenia tego lokalu do nadzoru budowlanego.
odnośnie piętra (poddasza):
Poddasze było użytkowane jako mieszkanie, jednak jego stan techniczny w dniu zakupu tego budynku nadawał się do remontu. Wykonane prace remontowe nie wymagały projektu ani zezwolenia i polegały na wymianie tynków, okien, podłóg, izolacji podłóg, wymianie instalacji wewnętrznych. Poddasze stanowiące część mieszkalną jest przeznaczone na własne cele mieszkalne, przy czym rozważana jest możliwość ewentualnego wynajęcia tej części domu.
Na sporą część wydatków nie żądano faktur od wykonawców. Większość prac wykonano tzw. własnym sumptem, przy pomocy najbliższej rodziny. Na remonty parteru i poddasza małżeństwo poniosło w 2005 r. i 2006 r. udokumentowane wydatki, których wartość przekracza 30 % ceny zakupu budynku. Wnioskodawca zaznaczył, iż część wydatków związanych z pracami remontowymi na piętrze została rozliczona w ramach ulgi remontowej.
Dodatkowo wyjaśniono, że między małżonkami istnieje wspólność majątkowa.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy fakt, że lokal mieszkalny będzie wynajęty spowoduje utratę warunków do zwrotu VAT-u z tytułu wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym?
Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Wnioskodawca uważa, że wynajęcie remontowanego przez małżonków lokalu mieszkalnego nie wpłynie na możliwość wystąpienia przez nich z wnioskiem o zwrot podatku od towaru i usług zgodnie z ustawą o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony w niniejszej sprawie, jak również obowiązujący w 2006 r. stan prawny, tutejszy organ podatkowy udziela następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Z dniem 1 stycznia 2006 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468).
Prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, zgodnie z art. 3 ust. 1 w/w ustawy, przysługuje osobom fizycznym, w związku z:
- budową budynku mieszkalnego,
- nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
- remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
Zwrot o którym mowa powyżej dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami (VAT) wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2007 r., poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (t.j. stawką 22%).Ponadto, w myśl art. 4 w/w ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 przysługuje pod warunkiem że:
- osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem; (np. w wykonywaniu działalności gospodarczej),
- osoba fizyczna posiada:
- prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust 1 pkt 3,
- pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2005 r. i 2006 r. poniósł wydatki na zakup materiałów budowlanych w związku z remontem poddasza, stanowiącego część mieszkalną budynku, do którego posiada tytuł prawny. Wykonane prace remontowe nie wymagały projektu ani zezwolenia i polegały na wymianie tynków, okien, podłóg, izolacji podłóg, wymianie instalacji wewnętrznych.
Wnioskodawca zaznaczył iż, poddasze stanowiące część mieszkalną jest przeznaczone na własne cele mieszkalne, przy czym rozważana jest możliwość ewentualnego wynajęcia tej części domu.
Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 w/w ustawy, przedmiotowa ustawa reguluje zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.
Wśród licznych warunków (zasad) określających prawo do zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w/wym. ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym nie wymienia ograniczeń w zakresie dysponowania budynkiem mieszkalnym po dokonaniu wymienionych inwestycji mieszkaniowych.
Zatem brak jest podstaw do twierdzenia, iż ewentualne wynajęcie lokalu mieszkalnego spowoduje utratę warunków do zwrotu podatku VAT z tytułu wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (tj. poniesionych na remont tego lokalu mieszkalnego).
W świetle powyższego tutejszy organ podatkowy nie znajduje przeciwwskazań dla Wnioskodawcy do wystąpienia z wnioskiem o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane unormowania prawne należy stwierdzić, że stanowisko zajęte w przedmiotowej sprawie przez Wnioskodawcę jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 w/w ustawy – Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do przepisów art. 14b § 1 i § 2 w/w ustawy – Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Na postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 w/w ustawy – Ordynacja podatkowa służy zażalenie. Stosownie do art. 236 § 1 powyższej ustawy zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Kraków w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.