POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Trzebnicy stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 15.12.2006 r., który wpłynął 18.12.2006 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej obowiązku zaksięgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, prowadzonej kasowo, niezapłaconej w 2002 roku faktury VAT dotyczącej usługi budowlanej w działalności deweloperskiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Trzebnicy wpłynął wniosek podatnika prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą w spółce jawnej o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Przedstawiając we wniosku stan faktyczny, podatnik informuje, iż prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie budowy i sprzedaży nieruchomości w formie spółki jawnej prowadzącej w 2006 roku księgi rachunkowe. W 2000 roku zawarto z firmą budowlaną umowę o roboty budowlane, w której zostało uzgodnione wynagrodzenie ryczałtowe za 1 m2 powierzchni mieszkania. W 2002 roku, kiedy Spółka prowadziła podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą kasową, w dniu 17 grudnia 2002 r., Spółka otrzymała 2 faktury na łączną wartość brutto 85.609,38 zł., wykazujące część obciążeń, które nie były zgodne z zawartą umową. Wobec tego faktura ta została zwrócona bez podpisu, z informacją, że wykazane są w niej czynności, które nie były wykonane w ramach umowy, w związku z czym obciążenie jest niezasadne. W wyniku odmowy zapłaty (wg Spółki niesłusznie żądanych kwot), firma budowlana złożyła pozew do sądu. W odpowiedzi na pozew strona podatnika uzasadniała odmowę zapłaty powodem zawyżenia ustalonego kosztu oraz obciążenia za czynności, które nie były objęte zawartą umową, a które powstały z tytułu nieprawidłowego wykonania prac objętych wcześniejszą umową. W wyniku dokonanej rozprawy sądowej kwota zobowiązania została zmniejszona o 25.404,08 zł., tj. do wysokości brutto 60.205,30 zł. Ponadto, zasadzono od tej wysokości odsetki ustawowe naliczane do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów procesu w kwocie 9.696,12 zł. Ponieważ Spółka uznała, że orzeczenie jest niesłuszne, wniosła apelację od wyroku, w wyniku której kwotę zobowiązania zmniejszono jeszcze o 8.947,80 zł. Zadłużenie Spółki określono w kwocie 51.257,82zł., zasądzone odsetki wyniosły 23.193,73 zł. Ponadto w wyniku apelacji o 3.602,12 zł zostały zmniejszone koszty procesu. Dodatkowo zasądzono kwotę 1.439,00 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego. W grudniu 2006 r. Spółka jawna otrzymała od wykonawcy usług budowlanych duplikaty faktur wraz z korektami zmniejszającymi zobowiązanie do kwoty wynikającej z zasądzonego wyroku.

Podatnik wystąpił z zapytaniem, czy koszty z tytułu prac wykonanych w 2002 roku potwierdzone w 2006 roku na podstawie duplikatów faktur i faktury korygującej wystawionej w 2006 roku zmniejszającej zobowiązanie do wysokości wynikającej z zasadzonego wyroku, winny być zaksięgowane w roku 2002, czy w 2006 roku, w którym stwierdzono faktyczną wartość zobowiązania i dokonano zapłaty.

Podatnik stoi na stanowisku, że powinien ująć w kosztach te faktury w 2006 roku, tj. w roku poniesienia tych wydatków.

W myśl przepisu § 17 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2000 r. (Dz. U. Nr 116, poz. 1222 ze zm.), zapisów dotyczących pozostałych wydatków dokonuje się, z zastrzeżeniem § 20 i 30, jeden raz dziennie, po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ustawy o podatku dochodowym. Art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, że koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Tak więc w sytuacji przedstawionej przez podatnika, który prowadził księgę przychodów i rozchodów według metody kasowej, koszty usługi budowlanej należy zaksięgować w momencie ich poniesienia, tj. w momencie zapłaty za usługę.

Biorąc powyższe pod uwagę, postanowiono jak na wstępie.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Jednocześnie tut. organ informuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.