Działając na podstawie art. 14a § 1, § 2, § 3, § 4 oraz art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 z późn. zm.), w związku z art. 11, art. 12 i art. 31 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w odpowiedzi na pisemny wniosek płatnika z dnia 19.03.2007 r. o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym: czy wg stanu prawnego na dzień 18.12.2006 r. oraz na chwilę obecną, Nadleśnictwo powinno, działając jako płatnik, pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu udzielanych pracownikom pożyczek na zakup samochodów (używanych także do celów służbowych) oprocentowanych na poziomie oprocentowania środków obrotowych Nadleśnictwa zgromadzonych na rachunku bieżącym

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesku po wnikliwej analizie własnego stanowiska wnioskodawcy, który uważa, że Nadleśnictwo nie powinno, działając jako płatnik, pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu udzielanych pracownikom pożyczek na zakup samochodów (używanych także do celów służbowych) oprocentowanych na poziomie oprocentowania środków obrotowych Nadleśnictwa zgromadzonych na rachunku bieżącym zarówno wg stanu prawnego na dzień 18.12.2006 r. oraz na chwilę obecną postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

W dniu 20.03.2007 r. wpłynął do tut. Organu podatkowego pisemny wniosek (uzupełniony pismem z dnia 08.06.2007 r.) o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wnioskodawca pyta czy wg stanu prawnego na dzień 18.12.2006 r. oraz na chwilę obecną Nadleśnictwo powinno, działając jako płatnik, pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu udzielanych pracownikom pożyczek na zakup samochodów (używanych także do celów służbowych) oprocentowanych na poziomie oprocentowania środków obrotowych Nadleśnictwa zgromadzonych na rachunku bieżącym.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Nadleśnictwo udziela pracownikom terenowym służby leśnej ze środków obrotowych pożyczek na zakup samochodów (używanych także do celów służbowych) oprocentowanych na poziomie oprocentowania środków obrotowych Nadleśnictwa zgromadzonych na rachunku bieżącym t.j. 2,38-4%. Nadleśnictwo nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek. Pożyczki są udzielane według jednolitych reguł stosowanych wobec wszystkich pracowników. Według wnioskodawcy, różnica pomiędzy oprocentowaniem udzielanych pożyczek a oprocentowaniem kredytów bankowych nie jest przychodem ze stosunku pracy.

Po wnikliwej analizie przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesku postanawia jak w sentencji (postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe), ponieważ:

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 tej ustawy, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z kolei w myśl art. 12 ust. 1 tej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Na podstawie art. 11 ust. 2a i 2b ww. ustawy wartość innych nieodpłatnych świadczeń oraz częściowo odpłatnych ustala się:

• jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
• jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
• jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
• w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Umowa pożyczki została określona w ustawie z dnia 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 13, poz. 93 ze zm.). Artykuł 720 § 1 kodeksu cywilnego stanowi, iż przez umowę pożyczki, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego gatunku i tej samej jakości. Zawarta umowa może być czynnością prawną dokonaną zarówno pod tytułem odpłatnym, jak i nieodpłatnym. Odpłatność polega na zapłacie odsetek i strony zawierając umowę same kształtują jej warunki. Z powyższego wynika, iż samo udzielenie pożyczki gotówkowej przez zakład pracy nie stanowi dla pracownika przychodu, ponieważ umowa pożyczki nakłada na pożyczającego obowiązek zwrotu tej samej ilości pieniędzy. Rozstrzygając natomiast kwestię opodatkowania kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy oprocentowaniem pożyczki udzielonej przez zakład pracy pracownikowi na podstawie zawartej umowy a oprocentowaniem kredytów bankowych, w przypadku, gdy zakład pracy nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek oraz gdy udzielanie ich odbywa się według tych samych zasad dla wszystkich pracowników i według tej samej stopy procentowej, stwierdzić należy, iż brak jest podstaw do uznania, iż po stronie pracownika powstaje przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów oraz zaprezentowanego przez wnioskodawcę stanu faktycznego należy uznać, że kwota stanowiąca różnicę pomiędzy oprocentowaniem pożyczki udzielonej przez Nadleśnictwo (na zakup samochodu w celu wykorzystywania go m.in. do celów służbowych), a średnim oprocentowaniem pożyczek udzielanych przez banki na zakup samochodów, nie stanowi dla podatnika przychodu ze stosunku pracy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Nadleśnictwo nie prowadzi działalności polegającej na udzielaniu pożyczek, a zasady udzielenia i oprocentowania pożyczek - jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku - są jednakowe dla wszystkich pracowników. Nadleśnictwo nie powinno więc z tytułu udzielanych pożyczek pobierać zaliczki na podatek dochodowy, o których mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż otrzymanie tej pożyczki nie powoduje po stronie pracownika powstania przychodu ze stosunku pracy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko wnioskodawcy który uważa, że Nadleśnictwo nie powinno, działając jako płatnik, pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu udzielanych pracownikom pożyczek na zakup samochodów (używanych także do celów służbowych) oprocentowanych na poziomie oprocentowania środków obrotowych Nadleśnictwa zgromadzonych na rachunku bieżącym zarówno wg stanu prawnego na dzień 18.12.2006 r. oraz na chwilę obecną - uznano za prawidłowe.