POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 23 listopada 2006 r (data wpływu: 27 listopada 2006 r.), uzupełnionego pismami z dnia 07.02.2007 r., z dnia 09.02.2007 r. oraz z dnia 15.02.2007 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 23 listopada 2006 r., uzupełnionym pismami z dnia 07.02.2007 r., z dnia 09.02.2007 r. oraz z dnia 15.02.2007 r., Spółka zwróciła się do tut. Organu podatkowego o udzielenie interpretacji w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów przewalutowania środków pieniężnych pomiędzy własnymi rachunkami bankowymi, w stanie prawnym obowiązującym w 2006 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Spółka dokonuje transakcji kupna i sprzedaży poza terenem RP. Zapłata należności za usługi jak też zapłata zobowiązań następuje w walutach obcych, co wiąże się z koniecznością posiadania przez Podatnika rachunków bankowych w walutach obcych m.in.. EUR, USD,GBP, CHF.
Poza tradycyjnymi kosztami i przychodami z tytułu różnic kursowych, Spółka ponosi również koszty związane z tzw. przewalutowaniem tj. zamianą waluty pomiędzy własnymi rachunkami bankowymi. Jak wynika z wyjaśnień zawartych we wniosku, Podatnik otrzymuje zapłatę za wykonanie usługi w walucie EUR, ale jednocześnie w związku z dokonanym zakupem usług powstaje u Niej zobowiązanie w walucie USD. Dochodzi więc do przewalutowania tj. do zamiany jednej waluty obcej - EUR na inną walutę obcą tj. USD, które odbywa się według kursu kupna i sprzedaży walut obcych, obowiązującego w banku, z którego Podatnik korzysta lub według kursu wynegocjowanego z Bankiem.

W związku z opisanym stanem faktycznym, Spółka wnosi o udzielenie informacji czy koszty przewalutowania środków pieniężnych pomiędzy własnymi rachunkami bankowymi stanowią dla Niej koszty uzyskania przychodu w roku 2006.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty przewalutowania są kosztami związanymi z podstawową działalnością Spółki oraz mającymi bezpośredni związek z Jej przychodami. A więc należy je traktować jako koszty uzyskania przychodów.
Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście wyjaśnia co następuje:
Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., w brzmieniu obowiązującym w 2006 r.) przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Stosownie do postanowień art. 12 ust. 2a tej ustawy przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.
Natomiast zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Przepis ten stanowi również, że koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.
Stosownie do art. 15 ust. 1a powyższej ustawy, koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala sie jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.
Uwzględniając brzmienie cytowanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że różnice kursowe mające wpływ na przychody lub koszty podatkowe, powstają tylko w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznego przepływu środków pieniężnych w walutach obcych. A więc jedynie różnice kursowe zrealizowane mogą zwiększać lub zmniejszać przychód bądź koszt uzyskania przychodu.
W opisanym stanie faktycznym kurs waluty wyrażonej w EUR w momencie jej wpływu na rachunek walutowy jest inny niż kurs waluty EUR zastosowany w momencie przewalutowania, czyli zamiany waluty EUR na walutę USD.
Wymiana kwoty w EUR, która była ulokowana na bankowym rachunku walutowym Podatnika na walutę USD w swej istocie polega na odsprzedaży waluty bankowi.
Zatem z tytułu tej operacji powstaną różnice kursowe będące przychodem Spółki (na plus lub minus) zgodnie z art. 12 ust. 2 a w/ w ustawy o podatku dochodowym od osób prawych.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku stanowisko Spółki w przedmiotowej sprawie nie jest prawidłowe.