Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku N. Sp. z o.o. z dnia 06.03.2007 r. (data wpływu do tut. Urzędu 09.03.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie obciążenia akwizytorów kosztami z tytułu udostępnienia narzędzi, będących własnością Spółki a zapewniających wykonanie usług oraz wykazywania przychodu z tego tytułu - Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Przedstawiając we wniosku stan faktyczny Podatnik podaje, iż Spółka zamierza zawrzeć umowy o świadczenie usług akwizycyjnych z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. W ramach realizacji obowiązków wypływających z tej umowy udostępnia akwizytorom (agentom) narzędzia będące jego własnością (w szczególności samochód, telefon, laptop). Narzędzia te będą wykorzystywane dla zapewnienia wykonywania przez agentów usług akwizycyjnych. Zgodnie z umową o świadczenie usług akwizycyjnych, wartość udostępnienia w/w narzędzi (w celu świadczenia usług akwizycyjnych) zostanie uwzględniona w kalkulacji wynagrodzenia należnego agentowi za świadczenie usług (prowizji). Pytanie wnioskodawcy brzmi następująco: czy Podatnik powinien obciążyć akwizytorów (agentów) odrębnie (poza rozliczeniami w ramach umowy o świadczenie usług akwizycyjnych) kosztami z tytułu udostępnienia powyżej opisanych narzędzi oraz wykazywać przychód z tego tytułu?

Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie Spółka podaje, iż jej zdaniem w przedmiotowym stanie faktycznym koszty związane z używaniem przez agenta w/w narzędzi są wkalkulowane w kwotę wynagrodzenia (prowizji) należnego agentowi, zgodnie z umową o świadczenie usług akwizycyjnych. Dlatego nie ma obowiązku obciążania akwizytorów odrębnymi kosztami udostępnienia narzędzi na podstawie dodatkowej umowy. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest po stronie Podatnika brak obowiązku do żądania dodatkowych opłat z tego tytułu, a po stronie agenta brak przychodu z nieodpłatnych świadczeń. Tak więc, zdaniem Spółki, Podatnik nie powinien dodatkowo obciążać kontrahentów z tytułu udostępnionych narzędzi i wykazywać związanego z tym przychodu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz pytanie Spółki postawione we wniosku Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie stwierdza, co następuje.

Zgodnie z treścią przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania przychodów. Z cytowanego przepisu wynika więc, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zatem o sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zamierza zawrzeć umowy o świadczenie usług akwizycyjnych z innymi podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. Wykorzystywane przez akwizytorów narzędzia (samochody, laptopy, telefony), będące własnością Spółki, będą niezbędne do wykonywania usług akwizycyjnych przez akwizytorów. Ponadto, jak podano we wniosku, wzajemne rozliczenie stron umowy z tytułu wykorzystywania przedmiotowych narzędzi będzie dokonywane w ramach umowy o świadczenie usług akwizycyjnych poprzez uwzględnienie wartości udostępnienia narzędzi w kalkulacji wynagrodzenia należnego agentowi. Z powyższego wynika więc, iż usługi świadczone przez akwizytorów, przy użyciu przedmiotowych narzędzi, mają na celu umożliwienie Spółce zwiększenia sprzedaży; są więc związane z osiąganymi przez Podatnika przychodami, toteż wartość tych usług może stanowić koszt uzyskania przychodów dla Spółki.

Analizując przedstawiony we wniosku problem należy stwierdzić, iż Spółka może, w związku z usługami akwizycyjnymi wykazać z jednej strony koszty zakupu tych usług – w oparciu o umowy z akwizytorami, z drugiej strony - koszty związane z zakupem bądź amortyzacją oraz eksploatacją narzędzi, będących jej własnością, a niezbędnych do prawidłowego wykonywania tych usług. Przy czym obowiązek wykazania związku pomiędzy poniesionymi z tego tytułu wydatkami a prowadzoną działalnością, zgodnie z art. 15 ust. 1 w/w ustawy spoczywać będzie na Spółce jako na podmiocie ponoszącym ewidentną korzyść z tytułu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W takiej sytuacji nie ma potrzeby obciążania przez Spółkę akwizytorów (poza rozliczeniami w ramach umowy o świadczenie usług akwizycyjnych) kosztami z tytułu udostępnienia w/w narzędzi oraz wykazywania przychodu z tego tytułu.

W konsekwencji powyższego, stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku należy uznać za prawidłowe. W tym miejscu należy dodać, iż powyższe rozwiązanie nie dotyczy sytuacji w której samochody, laptopy czy telefony wykorzystywane byłyby przez akwizytorów do celów prywatnych.