Działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4, art. 14b § 1 i 2, art. 216 § 1, art. 218 ustawy z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (jedn. tekst: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z
• art. 22 ust. 1, art. 23 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jedn. tekst: Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.),

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzyżowie w odpowiedzi na wniosek z dnia 25.01.2007 r. (data wpływu 25.01.2007 r.) w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego - postanawia uznać za prawidłowe stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku.

Czynsz z tytułu najmu lokalu na cele użytkowe (prowadzenie działalności gospodarczej) stanowi koszt uzyskania przychodu w ramach tej działalności, pomimo, iż działalność w tym lokalu została zaprzestana a umowa najmu lokalu wypowiedziana. Z uwagi na trzymiesięczny okres wypowiedzenia umowy najmu lokalu, czynsz z tego najmu opłacany przez ten okres stanowi koszt uzyskania przychodu, ponieważ najemca był związany uregulowaniami zawartymi w umowie najmu zawartej na czas nieokreślony tj. 3-miesięcznym okresem wypowiedzenia.

Wnioskiem z dnia 25.01.2007 r. zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Strzyżowie o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego - w kwestii czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu czynsz z tytułu najmu lokalu użytkowego wykorzystywanego na cele działalności gospodarczej, w sytuacji gdy nastąpiło rozwiązanie (wypowiedzenie) umowy najmu lokalu, zaś najemca zobowiązany jest uiszczać przez okres 3 miesięcy (okres wypowiedzenia umowy najmu) czynsz z uwagi na uregulowania zawarte w umowie najmu, zaś prowadzenie działalności gospodarczej w tym lokalu zostało zaprzestane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan samodzielnie pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie produkcja i sprzedaż mięsa opodatkowaną m.in. podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki 19% - podatek liniowy, oraz prowadzi Pan dokumentację finansową w formie ksiąg rachunkowych. Ze złożonego przez Pana wniosku o interpretację przepisów wynika, że zawarł Pan umowę najmu lokalu użytkowego na czas nieokreślony w którym to lokalu prowadzona była sprzedaż wyrobów firmowych (sklep firmowy). W związku z nieopłacalnością sprzedaży w/w lokalu w dniu 18.12.2006 r. wypowiedział Pan umowę najmu tegoż lokalu użytkowego, z zachowaniem 3 miesięcznego okresu wypowiedzenia. Natomiast do dnia 22.01.2007 r. nastąpiła całkowita likwidacja sklepu – rozwiązanie umów (dostawy energii itp.), wywiezienie wyposażenia sklepu, likwidacja oznakowania sklepu itp.

Z uwagi zaś na w/w 3 miesięczny okres wypowiedzenia najemca pomimo zaprzestania w/w lokalu użytkowym działalności gospodarczej jest zobligowany do uiszczania za okres wypowiedzenia czynszu za najem tegoż lokalu. W/w uregulowania zostały zawarte w umowie najmu przedmiotowego lokalu użytkowego.

Ogólną definicję kosztów uzyskania przychodu zawiera art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszystkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 w/w ustawy. Z uwagi na fakt, iż prawo podatkowe nie posługuje się pojęciem „koszty” w kategorii ekonomicznej czy rachunkowej lecz specyficzną i właściwą tylko sobie kategorią kosztów uzyskania przychodów, podatkowe ujęcie kosztów różni się znacznie od ujęcia ekonomicznego czy rachunkowego. Z tego też względu wydatek będący kosztem w sensie ekonomicznym poniesiony przez podatnika w związku z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa nie musi wcale stanowić kosztu w znaczeniu podatkowym i w konsekwencji nie każdy poniesiony koszt w znaczeniu ekonomicznym jest możliwym do potrącenia kosztem podatkowym. W polskim prawie podatkowym koncepcja kosztu uzyskania przychodu oparta jest na klauzuli generalnej określonej w art. 22 ust. 1 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Gramatyczna wykładnia przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, iż aby dany wydatek można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów muszą zaistnieć poniższe warunki: 1) celem poniesienia wydatku powinno być osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, 2) został on faktycznie i definitywnie poniesiony, 3) wydatek ten nie został wymieniony w przepisach zawierających katalog wyłączeń (art. 23 w/w ustawy).

Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nazwaną, której istotne elementy uregulowane są ustawowo w art. 659 – 679 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 659 § 1 w/w ustawy najem jest umową, przez którą wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, który może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju. Odpowiednikiem świadczenia polegającego na oddaniu lokalu do używania przez pewien czas jest świadczenie polegające na świadczeniu czynszu, stosownie do uregulowań zawartych w przepisie art. 669 § 1 w/w ustawy, najemca obowiązany jest uiszczać czynsz w terminie określonym w umowie. Strony w myśl zasady swobody umów mogą kształtować stosunek najmu w sposób dowolny, o ile nie narusza on obowiązujących przepisów oraz zasad współżycia społecznego, poza zastrzeżeniami kodeksowymi.

Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodu nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Ustawy podatkowe regulujące zagadnienie kosztów uzyskania przychodów zaliczają do nich również koszty pozostające jedynie w pośrednim związku z osiąganymi przychodami. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim jeżeli zostanie wskazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione, nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Są nimi koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wskaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Sam brak skutku w postaci przychodu nie dyskwalifikuje wydatku jako kosztu poniesionego w celu osiągnięcia przychodu. Istotna jest bowiem celowość poniesionych kosztów w konkretnym stanie faktycznym.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych, podatnik musi wskazać bezpośredni związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, że określony w umowie 3 miesięczny okres wypowiedzenia umowy najmu był uwarunkowany treścią umowy najmu opartej na przepisach Kodeksu cywilnego i zawartej pomiędzy stronami które mogą dowolnie kształtować swoje stosunki cywilnoprawne. Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że wydatki dotyczące czynszu za najem lokalu użytkowego w okresie wypowiedzenia umowy najmu tegoż lokalu tj. od 18.12.2006 r. do 18.03.2007 r. (3 miesiące), na podstawie cytowanego wyżej przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia, ponieważ obowiązek płacenia czynszu m.in. za okres wypowiedzenia wynika z zawartej umowy najmu, niezależnie od tego czy w wynajmowanym lokalu jest prowadzona działalność gospodarcza.

W przedstawionym stanie faktycznym, wydatki ponoszone w związku z zawartą umową najmu mogą stanowić wydatki o charakterze kosztów podatkowych, nie ma zakazu prawnego zaliczenia wydatków związanych z zawartą umową najmu do kosztów uzyskania przychodów. A zatem można przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, czyli wydatki związane z funkcjonowaniem firmy, w tym także wyszczególnione we wniosku.

W niniejszej sprawie umowa najmu lokalu użytkowego zawarta była w celu prowadzenia działalności gospodarczej – prowadzenia sklepu firmowego (działalność była wykonywana), podatnik ponosił faktyczne i definitywne koszty, ponoszone koszty nie kwalifikowały się do katalogu wyłączeń. W przedmiotowej sprawie celem zawartej umowy najmu lokalu użytkowego było prowadzenie działalności i osiąganie przychodów czyli spełniona została przesłanka z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle zaprezentowanego stanu prawnego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzyżowie stwierdza, że zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków z tytułu czynszu za najem lokalu użytkowego, opłacanego w okresie wypowiedzenia umowy najmu, jest prawidłowe, i orzeka jak w sentencji niniejszego postanowienia.