Działając na podstawie art. 14a §1, §2, §3 i §4 oraz art. 14b §1 i §2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z art. 1 ust. 1, pkt 1, art. 4 ust. 1, art. 5, art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 9 ust. 1, art. 17a ust.1 ustawy z dnia 28.07.1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadku i darowizn (Dz. U. Nr 222, poz.1629) oraz §1, §2, §3 i §4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.07.2006 r. w sprawie zeznań podatkowych składanych przez podatników podatku od spadku i darowizn (Dz. U. Nr 139, poz.988 z późń. zm.) w odpowiedzi na pisemny wniosek podatnika z dnia 08.02.2007 r. (wpłynęło do tutejszego urzędu w dniu 19.03.2007 r.) o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym:

- czy datą nabycia spadku jest data jego przyjęcia (a nie śmierci spadkodawcy – jego otwarcia) czyli data zbliżającej się rozprawy sądowej i czy w takim przypadku ciąży na podatniku obowiązek zapłaty podatku od spadku i darowizn -

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesku po wnikliwej analizie własnego stanowiska wnioskodawcy, który uważa, że datą nabycia spadku jest data jego przyjęcia czyli data zbliżającej się rozprawy sądowej i wtedy powstaje ewentualny obowiązek zapłaty podatku od spadku i darowizn - postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W dniu 19.02.2007 r. do tut. organu podatkowego wpłynął pisemny wniosek podatnika P. o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wnioskodawca pyta: czy datą nabycia spadku jest data jego przyjęcia (a nie śmierci spadkodawcy – jego otwarcia) czyli data zbliżającej się rozprawy sądowej i czy w takim przypadku ciąży na podatniku obowiązek zapłaty podatku od spadku i darowizn.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że: W dniu 16.10.2006 r. zmarł ojciec Z. Nie pozostawił po sobie żadnego testamentu. Jego majątek stanowiła nieruchomość, w której mieszkał, położona w miejscowości B. w woj. podkarpackim. W tym samym miesiącu został złożony w Sądzie Rejonowym w L. wniosek o nabycie spadku przez wnioskodawcę i jej brata. Za kilka dni odbędzie się pierwsza rozprawa w Sądzie Rejonowym w Ł. o nabycie spadku przez wnioskodawcę i jej brata P.

Według wnioskodawcy datą nabycia spadku jest data jego przyjęcia czyli data zbliżającej się rozprawy sądowej i wtedy powstaje ewentualny obowiązek zapłaty podatku od spadku i darowizn.

Po wnikliwej analizie przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesku postanawia jak w sentencji, (postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy jako nieprawidłowe), ponieważ:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia z chwilą otwarcia spadku (śmierci spadkodawcy). Chwila przyjęcia spadku dla spadkobiercy to chwila otwarcia spadku, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Wyrażenie „otwarcie spadku” jest terminem techniczno prawnym, który oznacza skutki w sferze prawa spadkowego, jakie następują z chwilą śmierci spadkodawcy. Chwilę śmierci wpisuje się do aktu zgonu. W razie uznania za zmarłego lub sądowego stwierdzenia zgonu chwilę śmierci oznacza sąd w wydanym postanowieniu, chwila ta jest zarazem chwilą otwarcia spadku.

W chwili otwarcia spadku dochodzi do dziedziczenia i dotyczy zabezpieczenia spadku i spisu inwentarza. Stan rzeczy istniejący w chwili otwarcia spadku decyduje zasadniczo:

1. o tym, co stanowi przedmiot spadku,
2. o tym, kto spośród osób należących do kręgu spadkobierców ustawowych dziedziczy, kto zostaje powołany do dziedziczenia na podstawie testamentu,
3. o niegodności dziedziczenia,
4. o osobach uprawnionych do zachowku.

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, od chwili otwarcia spadku spadkobierca może samodzielnie objąć spadek we władanie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadku i darowizn (Dz.U. Nr 222, poz.1629) nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przypadku wnioskodawcy obowiązek podatkowy powstanie zatem z chwilą otwarcia spadku na podstawie przepisów ustawy z dnia 28.07.1983 r. o podatku od spadku i darowizn (Dz.U. Nr 142, poz.1514 z późń. zm.) według stanu prawnego obowiązującego w 2006 r.

Na podstawie art. 17a. ust. 1 w/w ustawy w podatku od spadków i darowizn oraz na podstawie §1-§4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.07.2006 r. w sprawie zeznań podatkowych składanych przez podatników podatku od spadku i darowizn (Dz.U. Nr 139, poz. 988) - podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2 ustawy, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.