Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowę najmu lokalu mieszkalnego znajdującego się w miejscowości innej niż siedziba Spółki. Lokal ten jest przeznaczony na mieszkanie służbowe, w którym czasowo będą zamieszkiwali pracownicy Spółki, których stałe miejsce zamieszkania znajduje się poza siedzibą zakładu pracy. Spółka wynajmując to mieszkanie ma na celu zapewnienie miejsc mieszkalnych grupie pracowników. Taki też cel jest wskazany w ww. umowie najmu. Mieszkanie to jest wyposażone w trzy łóżka.

Zdaniem Spółki wartość świadczenia ponoszonego przez pracodawcę na rzecz pracownika w ww. mieszkaniu stanowi przychód zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500zł.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podziela powyższe stanowisko Spółki i wyjaśnia:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 19 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14, w kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł. Zastrzeżenia o którym mowa w tym przepisie, zawarte jest w art. 21 ust. 14 ww. ustawy, który stanowi iż zwolnienie to ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4.

We wniosku Spółka wskazuje, iż jej zdaniem zbiorowe zakwaterowanie to system, w którym jeden lokal udostępniony jest wielu pracownikom. Naczelnik tut. Urzędu podziela ten pogląd. W piśmie z dnia 24.05.2007r. stanowiącego uzupełnienie przedmiotowego wniosku Spółka poinformowała, że lokal mieszkalny wyposażony jest w trzy łóżka. Z tego wynika, iż jednocześnie w tym lokalu mogą mieszkać trzy osoby i w związku z tym należy uznać ten lokal za kwaterę prywatną wynajmowaną na cele zbiorowego zakwaterowania. Zaznaczyć przy tym należy, iż w celu skorzystania z ww. zwolnienia konieczne jest aby podatnik nie korzystał z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ww. ustawy oraz aby jego miejsce zamieszkania położone było poza miejscowością w której znajduje się przedmiotowy lokal.

Zwolnienie powyższe jest także ograniczone kwotowo – w przypadku gdy wartość świadczenia ustalona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy w danym miesiącu przekroczy 500zł to nadwyżka jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym pod warunkiem zachowania powyżej wskazanych warunków, świadczenie w postaci udostępnienia pracownikom lokalu mieszkalnego, korzysta ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 19 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych