Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź–Górna, działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r . Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku złożonym w dniu 12 kwietnia 2007 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zgodnie z przepisami art. 14a § 1 cytowanej wyżej ustawy - Ordynacja podatkowa „stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym”.

W myśl przepisu art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacja, o której mowa wyżej, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W dniu 12 kwietnia 2007 r. został przez Pana złożony w tutejszym organie podatkowym wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa w Pana indywidualnej sprawie.

Opisany przez Pana stan faktyczny przedstawia się następująco:

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Będące w posiadaniu Spółki pomieszczenia są wynajmowane w ramach prowadzonej działalności. Najemcy korzystają z telefonów przyporządkowanych wynajmowanym pomieszczeniom. Zarówno usługi najmu świadczone przez spółkę, jak i usługi udostępniania najemcom mediów świadczonych przez operatorów są rozliczane w okresach miesięcznych. Faktury obciążające najemcę z tytułu rozmów telefonicznych wystawiane są na podstawie faktur otrzymywanych od operatorów telefonicznych, którzy zrealizowane w danym miesiącu rozmowy telefoniczne rozliczają w miesiącu następnym.

W związku z powyższym uważa Pan, iż niewykonalne jest wykazanie w dokumentacji prowadzonej przez Spółkę przychodu z tytułu refakturowania rozmów telefonicznych w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego operatora. Ponadto często się zdarza, że przyporządkowanie takie nie jest możliwe nawet w terminie uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy.

Z uwagi na fakt, że Spółka nie jest podmiotem świadczącym usługi telekomunikacyjne chcecie Państwo zawrzeć z najemcami aneks do umów najmu, w którym okres rozliczeniowy dotyczący usług telefonicznych zdefiniowany byłby w następujący sposób: „okresem rozliczeniowym właściwym dla rozmów telefonicznych przeprowadzanych w danym miesiącu jest miesiąc następny kończący się w dniu wystawienia faktury obciążającej Najemcę z tytułu przeprowadzonych rozmów telefonicznych”.

Zdaniem Pana tak zdefiniowany okres rozliczeniowy pozwala na przyporządkowanie przychodu z tytułu refakturowanych rozmów telefonicznych za miesiąc poprzedni do miesiąca wystawienia faktury i co za tym idzie, zgodnie z art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznania dnia wystawienia faktury za datę uzyskania przychodu.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Górna, po sprawdzeniu, że spełnione zostały warunki określone w art.14a § 1 i 2 cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa – udziela poniższej informacji :

Zgodnie z przepisami art. 14 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia .2007 r. (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami ) za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

- wystawienia faktury albo

- uregulowania należności

Natomiast w myśl postanowień przepisów art. 14 ust. 1e cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do przedstawionego przez Pana stanu faktycznego stwierdzić należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują zagadnienia refakturowania kosztów.

Refakturowanie usług jest możliwe wówczas, gdy strony w łączącej je umowie przewidziały taką możliwość. Czynność refakturowania jest czynnością uboczną w umowie o charakterze zasadniczym, w Pana przypadku w umowie najmu.

Stosowanie metody rozliczania usług w ustalonych w umowie okresach rozliczeniowych jest zasadne i możliwe do zastosowania w przypadku podmiotów świadczących daną usługę jako przedmiot własnej działalności gospodarczej, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie, bowiem Spółka nie jest bezpośrednim dostawcą usług telekomunikacyjnych a jedynie refakturuje na rzecz rzeczywistego odbiorcy, tj. najemcy pomieszczeń, należności operatora świadczącego takie usługi.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego Spółka, jako podmiot refakturujący, wykonuje inną usługę, niż ta której refakturowanie dotyczy. Przychód należny z tytułu wykonania tej usługi powstaje na zasadach ogólnych, określonych przepisami art. 14 ust. 1c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że datą uzyskania przychodu Spółki, której jest Pan wspólnikiem, z tytułu refakturowania usług telekomunikacyjnych jest data wykonania tej usługi, a więc data wystawienia refaktury dla ostatecznego odbiorcy, tj. najemcy pomieszczeń.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej uzasadnienie – postanowiono jak w sentencji, uznając, że przedstawione przez Pana własne stanowisko w sprawie – jest nieprawidłowe.