Wnioskiem z dnia 01.02.2007r. Podatnik wystąpił z zapytaniem dotyczącym prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od paliw do samochodu o dopuszczalnej ładowności nieprzekraczającej 3,5 tony, zaliczonego do pojazdów, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z treści pisma w sprawie interpretacji oraz zgromadzonych dokumentów w dniu 09.04.2004r. Strona zawarła umowę leasingu operacyjnego (umowa nie rejestrowana w urzędzie skarbowym), której przedmiotem był samochód dostawczy Ford Transit wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej.Z dowodu rejestracyjnego pojazdu wynika, iż jest to samochód ciężarowy, o dopuszczalnej ładowności 1050 kg., liczbie miejsc - 3, dopuszczalnej masie całkowitej 3500 kg.Samochód spełnia przesłanki z art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT, co zostało potwierdzone dodatkowym badaniem technicznym, o którym mowa w art. 86 ust. 5 ustawy, przeprowadzony w dniu 30.11.2005r. Kopię zaświadczenia dostarczono Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w terminie 14 dni od dnia otrzymania.

Zdaniem Strony posiada ona prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących zakup paliwa do przedmiotowego pojazdu.

Jedną z podstawowych zasad znajdujących zastosowanie na gruncie podatku od towarów i usług jest przyznane przez ustawodawcę prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. Przedmiotowe prawo może być realizowane przez podatnika w ściśle określonym czasie pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych (związek między sprzedażą a zakupami), jak i negatywnych (wyłączenie możliwości obniżenia podatku należnego określone przez ustawodawcę w przepisach prawa podatkowego). Odliczenie podatku naliczonego stanowi uprawnienie podatnika (nie jest jego obowiązkiem), zatem jeśli podatnik korzysta z tego uprawnienia, to jest zobowiązany do przestrzegania obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).Wyjątek od powyższej zasady został przez ustawodawcę przewidziany między innymi w art. 88 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze (...) nie więcej jednak niż 6.000 zł.W myśl art. 86 ust. 4 w/w ustawy o VAT - przepis ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

• odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
• oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Kierując się brzmieniem art. 86 ust. 5 spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1- 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Analiza art. 88 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 86 ust. 3, ust. 4, ust. 5 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż ustawodawca postanowił o braku możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 3 ustawy, tj. do samochodów osobowych oraz pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Ograniczenie to nie dotyczy jednak pojazdów spełniających przesłanki art. 86 ust. 4 i ust. 5 ustawy.

Powyższe oznacza, iż należy mieć na uwadze obowiązek spełnienia przez podatnika przesłanek wynikających z art. 86 ust. 5 ustawy o VAT, dotyczących potwierdzenia wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1- 4 ustawy o VAT w postaci niżej wymienionych dokumentów:

• zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów;
• dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierający właściwą adnotację o spełnieniu wymagań.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (na podstawie zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów) wynika, iż podatnik posiada zaświadczenie dotyczące przeprowadzenia przez okręgową stację kontroli pojazdów dodatkowego badania technicznego pojazdu, na podstawie którego stwierdzono, iż przedmiotowy samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej 3,5 tony spełnia wymagania określone w art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT.Natomiast w przedstawionym dowodzie rejestracyjnym pojazdu brak jest właściwej adnotacji urzędowej o spełnieniu wymagań z art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT.

W związku z powyższym nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 86 ust. 5 ustawy o VAT dotycząca obowiązku potwierdzenia wymogów z art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy w postaci zamieszczenia przez właściwy organ w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, w rubryce: "adnotacje urzędowe" adnotacji o spełnieniu przez pojazd wymagań zawartych w art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT.

Z przepisu art. 86 ust. 5 ustawy o VAT wyraźnie wynika, iż wymagania dla pojazdów samochodowych nie przekraczających 3,5 tony określonych w ust. 4 pkt 1 - 4 stwierdza się na podstawie dwóch dokumentów (ustawodawca użył spójnika: "oraz").

Nie spełnienie jednego z powyższych warunków nie uprawnia podatnika do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliw do przedmiotowego pojazdu.

Podsumowując, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Stronę stan faktyczny oraz treść powołanych norm prawnych, Podatnik nie ma prawa do odliczania podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do posiadanego samochodu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do przepisu 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja, o której mowa w art. 14 a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14 a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.