P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zmian.) po rozpatrzeniu wniosku złożonego w dniu 06.02.2007r uzupełnionego w dniu 21.03.2007r w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Pani wyrażone we wniosku jako nieprawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku złożonym w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego stanu faktycznego wynika, iż na utrzymaniu Pani i małżonka pozostaje niepełnosprawna córka w 1985r, studentka która ma orzeczony stopień niepełnosprawności – umiarkowany tj. II grupa inwalidztwa.

W związku z posiadaniem przez córkę licznych schorzeń była i jest poddawana specjalistycznym badaniom i zabiegom takim jak: badania echa serca, badanie EKG, i Holtera, wykonywanie zdjęć RTG analizy krwi i moczu, zabieg biopsji wątroby, a także przebywała w szpitalu w celu przeprowadzenia specjalistycznych badań oraz zabiegu chirurgicznego (laparatomii i drenażu). Również odbywała i odbywa wizyty kontrolne u lekarzy specjalistów

Ponosi Pani wydatki związane z dowozem córki na wyżej wymienione wizyty lekarskie u lekarzy specjalistów, badania, analizy, konsultacje i zabiegi przeprowadzane w celu postawienia diagnozy.

Pytanie dotyczy możliwości odliczenia od dochodu za lata 2003 – 2006 wydatków w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne z tytułu używania samochodu osobowego stanowiącego własność podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Zdaniem Pani w związku z koniecznością przewozu niepełnosprawnej córki na leczenie, regularne badania, analizy i konsultacje (w tym także pobyty szpitalne) przysługuje Pani odliczenie od dochodu kwoty 2.280 zł rocznie.

Dokonując oceny stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia uznano stanowisko Pani wyrażone we wniosku jako nieprawidłowe.

Zgodnie z art.26 ust.1 pkt 6 ustawy ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r., Nr 14 poz. 176 z późn. zmian.).podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust.6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Za wydatki o których mowa wyżej, uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł ( art. 26 ust. 7a pkt 14 w/w ustawy).

Zarówno pojęcie zabiegu, jak i rehabilitacji nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem wyjaśnienia tych pojęć należy dokonać w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę.

Zabieg (stosownie do definicji umieszczonej w Encyklopedii PWN) stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby).

Rehabilitacja w medycynie oznacza przywracanie sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej (także zawodowej), utraconej wskutek schorzeń i urazów przez stosowanie działań usprawniających.Rehabilitacja (łac. Re-znów, na nowo, przeciw, habilis-sprawny, należyty, stosowny) jest procesem medyczno-społecznym, którego celem jest przywrócenie człowiekowi niepełnosprawnemu utraconych funkcji w przebiegu choroby, a także wad rozwojowych i wrodzonych. Innymi słowy rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest stosownie do treści art. 26 ust. 7d tej ustawy posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną abo3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest stosownie do treści art. 26 ust. 7d tej ustawy posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną abo3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

1)I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albob)znaczny stopień niepełnosprawności 2) II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:a)całkowitą niezdolność do pracy albob)umiarkowany stopień niepełnosprawności .

Odliczenie o którym mowa w ust. 1 pkt 6 ustawy o pdof, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997r (art. 26 ust. 7g w/w ustawy).Zgodnie z art. 120 powołanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Dlatego odliczeniu od dochodu, podlegają jedynie te wydatki rehabilitacyjne, które zostały numeratywnie wymienione w art. 26 ust. 7a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując dowożenie niepełnosprawnej córki na wizyty u lekarzy specjalistów, na badania diagnostyczne, lekarskie oraz na zabiegi mające na celu postawienie diagnozy - niewątpliwie należy uznać za przewozy konieczne przy stanie zdrowia córki. Jednakże odliczeniu od dochodu wolą ustawodawcy podlegają wyłącznie wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego związanego z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Dlatego wydatki te nie mogą podlegać odliczeniu od dochodu Pani.