Wnioskiem z dnia 05.02.2007r. Podatnik - Urząd Miejski w O... wystąpił z zapytaniem dotyczącym dokonania korekty opłat za wieczyste użytkowanie ewidencjonowanych w kasie rejestrującej w odniesieniu do umów zawartych przed dniem 1 maja 2004r. z osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej.

Zdaniem Strony korekta danych z kasy rejestrującej musi być dokonana ręcznie i powinna zawierać co najmniej: dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, dane pozwalające na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego, kwotę zawyżonego podatku przypisaną do konkretnego podatnika, datę wpłaty. Dodatkowo wnioskodawca informuje, iż nie jest w posiadaniu paragonów z kasy fiskalnej, które możnaby podłączyć do dokonywanych ręcznie korekt.

Zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 29 ust. 1 powołanej ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z treści w/w przepisów jednoznacznie wynika, iż podatnik ma obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej kwot należnych ze sprzedaży oraz kwot podatku należnego.Na gruncie ustawy o VAT opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004r. w sprawie podatku od towarów i usług, ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy. Powyższe powoduje, iż przedmiotowa opłata nie podlega rejestracji przez kasę fiskalną; jej zaewidencjonowanie stanowi więc przesłankę do pomniejszenia obrotu.

Kasy fiskalne zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika w pamięć fiskalną. Prawa tego nie mają również podmioty wykonujące serwis techniczny, co wynika z punktu 3 załącznika Nr 7 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.)

Powyższe nie oznacza jednak, że podatnicy nie mogą dokonać korekty obrotu. Co więcej obowiązek skorygowania wynika wprost z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie w cytowanym art. 29 ust. 4 ustawodawca postanowił, iż obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnych charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Obowiązujące przepisy dotyczące prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących nie określają jednoznacznie sposobu dokonywania korekty obrotu i kwot podatku należnego, które zostały zaewidencjonowane przy użyciu kasy.

Przeprowadzając korektę konieczne jest jednak wykazanie, że obrót z danej transakcji był inny niż kwota na paragonie. Głównym dowodem jest ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona z zastosowaniem kasy. Natomiast oryginał paragonu jest dowodem na to, iż doszło do rzeczywistej korekty sprzedaży. Zgodnie bowiem z § 5 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz wydania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Uznać jednak należy, iż art. 29 ust. 4 ustawy o VAT nie uzależnia dopuszczalności pomniejszenia obrotu od posiadania oryginału paragonu fiskalnego, nie jest on bowiem jedynym dokumentem przesądzającym o rzeczywistym stanie faktycznym. Istotne jest, aby sprzedawca był w stanie ustalić, że dany towar został faktycznie zakupiony u niego.Korekta musi zostać odnotowana przez sprzedawcę w prowadzonych przez niego urządzeniach księgowych. Podstawą do pomniejszenia obrotu bez wątpienia może być oryginał paragonu z kasy fiskalnej. Niemniej możliwe jest także dowodzenie faktu zakupu towarów na podstawie innych dokumentów.Skoro bowiem sprzedawca uzna - przy braku dowodu sprzedaży - iż towar/usługa w związku z którym następuje korekta został sprzedany przez niego, brak jest przeszkód do pomniejszenia obrotu wcześniej zrealizowanego. Zatem sprzedawca przyjmując za udowodnione twierdzenie kupującego o nabyciu towaru może dokonać korekty obrotu na potrzeby podatku ze wskazaniem skorygowanej wartości towaru/usługi.

W odniesieniu do sposobu dokumentowania przeprowadzonej korekty w praktyce ukształtowało się prowadzenie tzw. "ewidencji korekt", w której powinny być zapisywane wszelkie zdarzenia związane z korektą obrotu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego. Z ewidencji korekt powinna dokładnie wynikać kwota zawyżonego podatku.Dodatkowo tut. organ podatkowy informuje, iż "ewidencja korekt" powinna zawierać następujące dane:

1. dane ilościowe i wartościowe z paragonu przed korektą,
2. numer paragonu fiskalnego pobrany z danych w systemie komputerowym,
3. datę sprzedaży,
4. nazwę korygowanego towaru/usługi,
5. korygowaną ilość
6. stawkę podatku VAT,
7. wartość podatku VAT,
8. wartość sprzedaży brutto.

Wskazane jest także sporządzenie protokołu na okoliczność dokonania korekty. Podatnik powinien każdorazowo opisać zaistniałą sytuację, a opis dołączyć do prowadzonej ewidencji korekt.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do przepisu 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja, o której mowa w art. 14 a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14 a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.