Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie podziału kosztów uzyskania przychodu w oparciu o art. 15 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).
uznajeza nieprawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Dnia 01.02.2007r. do tut. organu wpłynęło pismo Spółdzielni Mieszkaniowej z dnia 25.01.2007r., którym jednostka wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej sposobu ustalania - na podstawie art. 15 ust. 2 i 2a - wielkości kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 44 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy obowiązani są prowadzić ewidencję podatkową zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie: wysokości dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego za rok podatkowy podatku. Podatnicy rozliczają się więc z podatku dochodowego na podstawie ksiąg rachunkowych prowadzonych zgodnie z ustawą o rachunkowości i powinni prowadzić księgi rachunkowe tak, aby zapewnić poprawne ustalenie tego podatku.
W rachunku kosztów Spółdzielni mieszkaniowej istotne znaczenie dla celów podatkowych ma ewidencja kosztów. Wiąże się ona z ustaleniem kosztów pośrednich (ogólnych) według kluczy podziałowych. Do rozliczenia kosztów ogólnych dla celów rachunkowych, jak też dla opracowania planów stosuje się klucz podziałowy w postaci m2 powierzchni użytkowej, co zgodne jest z ustawą o rachunkowości i ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych. Natomiast art. 15 ust. 2 i 2a ustawy określa sposób ustalania kosztów uzyskania przychodów w proporcji do uzyskanych przychodów z poszczególnych źródeł.
W związku z powyższym Spółdzielnia uważa, że jest to przepis obligatoryjny, który powinien mieć zastosowanie dla celów podatkowych i prosi o potwierdzenie słuszności swojego stanowiska.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że zgodnie z obowiązującym od dnia 01.01.2007r. art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - wprowadzonym ustawą z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2006r. Nr 217, poz. 1589) - wolne od podatku dochodowego od osób prawnych są dochody spółdzielni, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Na podstawie art. 9 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy obowiązani są do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest, na podstawie art. 7 ust. 1 w/w ustawy, dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem, na podstawie art. 7 ust. 2 w/w ustawy, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.
Podatnicy ustalający dochód podlegający opodatkowaniu muszą uwzględniać postanowienia art. 7 ust. 3, zgodnie z którym przy ustalaniu tego dochodu nie uwzględnia się m.in.:
1. przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,
2. kosztów uzyskania przychodów, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

W związku z dyspozycją zawartą w art. 17 ust. 1 pkt 44 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opodatkowaniu podlegają:
1. dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych
2. dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Niezwykle ważne jest więc określenie prawidłowych wielkości kosztów uzyskania przychodów, odnoszących się do poszczególnych źródeł przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Podatnik może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wszelkie wydatki, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu oraz nie zostały ujęte w negatywnym katalogu kosztów.
Równocześnie jednak podkreślić należy, że głównym dyspozytorem zaliczania określonych wydatków do kosztów, związanych z przychodem uzyskanym ze źródła, z którego dochód (po spełnieniu określonych warunków) nie podlega opodatkowaniu, oraz z innych opodatkowanych źródeł - jest podatnik.

Istnieją jednak przypadki, w których przyporządkowanie poniesionych kosztów do osiągniętych przychodów nie jest możliwe. Wówczas, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
Zasadę tę, na podstawie ust. 2a, stosuje się również w przypadkach, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt. 3 stosuje się odpowiednio.
Pamiętać należy, że ustalanie wielkości kosztów zgodnie z art. 15 ust. 2 i ust. 2a może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla źródeł przychodu danego podatnika, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów.
Reasumując stwierdzić należy, że w związku z treścią art. 9 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mają obowiązek prowadzenia rachunkowości, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty) do celów podatkowych. Z przytoczonych przepisów jasno więc wynika, że podatnik musi tak prowadzić księgi rachunkowe, aby pozwalały na ustalenie m.in.:
1. kwot przychodów, jak również również kwot nie zaliczanych do przychodów,
2. kwot kosztów odpowiadających uzyskanym przychodom, jak również kwot wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów,
3. dochodów wolnych od podatku

Dopiero wówczas, gdy wyodrębnienie poszczególnych kosztów, odpowiadających przychodom osiągniętym z różnych źródeł przychodów, nie jest możliwe, zastosowanie znajdzie zasada wynikająca z art. 15 ust. 2 i 2a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W świetle powyższego, tutejszy organ podatkowy uznaje stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25.01.2007r. -za nieprawidłowe, stąd też postanowiono jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa.