POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art.216 § 1, art. 14a §1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte w piśmie z dnia 25.06.2007r w sprawie zwrotu podatku naliczonego z wydatków związanych z remontem wynajmowanego budynku w związku z rozwiązaniem umowy najmu.

UZASADNIENIE

Na podstawie art.14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r Ordynacja podatkowa - Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.( zwanej dalej Ordynacją podatkową ) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta, ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie – zgodnie z art. 14a § 4.

Pismem z dnia 25.06.2007r. zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów w podatku od towarów i usług. Ww. pismem informuje Pan, że w styczniu 2006r wynajął Pan dla celów prowadzonej działalności gospodarczej ( w celu stworzenia nowego punktu handlowego ) budynek wraz z całym przylegającym terenem. Przez cały 2006r ponosił Pan koszty remontu budynku, ogrodzenia, utwardzenia dojazdu traktując te wydatki jako inwestycję w obcym środku trwałym. Podatek naliczony wykazany w fakturach zakupu odliczał Pan na bieżąco. Po zakończeniu remontu zamierzał Pan poniesione nakłady amortyzować. W grudniu 2006r, po zakończeniu remontu, otworzył Pan nowy punkt sprzedaży. Ze względu na małe przychody niewystarczające na pokrycie kosztów z utrzymaniem sprzedaży chciał Pan uruchomić dodatkową działalność na którą jednak nie pozwalały Panu wymogi stawiane przez Unię Europejską. Ze względu na nieopłacalność utrzymywania nieruchomości postanowił Pan zlikwidować ten punkt sprzedaży i rozwiązać umowę najmu.
Pana zdaniem, w przypadku w ww. sytuacji nie ma Pan obowiązku zwrotu odliczonego wcześniej podatku VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu po przeanalizowaniu Pana wniosku stwierdza, że zawarte w nim stanowisko jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 86 ust. 1ustawy z 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jednakże jak stanowi art. 88 ust. 1 i 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Stosownie do zapisu ust. 3 pkt 1 ww. artykułu, nie dotyczy to wydatków związanych z nabyciem towarów i usług o których mowa w art. 87 ust. 3 ustawy o VAT oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Należy wziąć pod uwagę przepis art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r Nr 14, poz. 176 ze zm.), który stanowi, iż amortyzacji podlegają również z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od okresu używania, przyjęte do używania inwestycje w obcym środku trwałym. Stanowią one u inwestora odrębny od nieruchomości środek trwały i podlega amortyzacji wg zasad określonych dla tych środków trwałych ( art. 22j ust. 4 ww ustawy o podatku dochodowym), a nie wg zasad odnoszących się do nieruchomości.

W związku z powyższym inwestycja w obcym środku trwałym, polegająca na remoncie wynajętego budynku, stanowi odrębny od nieruchomości środek trwały, objęty prawem do obniżenia podatku należnego na zasadach ogólnych.
Mając na uwadze powyższe regulacje, jednocześnie należy wskazać, iż zgodnie z art.23 ust.1 pkt 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych kosztów zaniechanej inwestycji.

Biorąc pod uwagę, iż poniesione przez Pana wydatki w związku z nabyciem towarów i usług wykorzystywanych do realizacji inwestycji, która następnie została zaniechana ( nie rozpoczął Pan amortyzacji i rozwiązał umowę najmu) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż nie przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z zakupu tych towarów i usług

W konsekwencji obowiązany jest Pan do dokonania korekty odliczonej wcześniej kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z remontem wynajmowanego budynku. Korekta kwoty podatku naliczonego powinna mieć miejsce w rozliczeniu za okres, w którym miało miejsce zdarzenie skutkujące koniecznością jej dokonania - rozwiązanie umowy najmu budynku przed rozpoczęciem amortyzacji. Okoliczność zaniechania inwestycji w obcym środku trwałym poprzez rozwiązanie umowy najmu przez rozpoczęciem amortyzacji nie skutkuje bowiem nieprawidłowością rozliczenia, w którym na podstawie odrębnych przepisów przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w związku z nabytymi towarami i usługami ( istotnym jest, czy prawo to przysługiwało Panu w momencie nabycia).

Biorąc powyższe pod uwagę postanawia się jak na wstępie.
Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku na dzień zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do art. 14b §1 Ordynacji podatkowej, interpretacja, o której mowa w art14a §1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art.14a §4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art.14a §1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowych właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w §5 (art.14b §2 Ordynacji podatkowej).

Od niniejszego postanowienia w trybie art.14a §4 i art.236 §1 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia - art.236 §2 pkt.1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie, zgodnie z art.222 w związku z art.239 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.