POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z póź. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, zawarte we wniosku z dnia 25.11. 2006 r. - wpływ do Urzędu 30.11.2006 r. za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że spółka cywilna której jest Pan wspólnikiem prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług turystycznych, obecnie głównie w obszarze organizacji wczasów i kolonii. Imprezy te były dotychczas organizowane przez Spółkę wyłącznie w oparciu o obcą bazę noclegową i gastronomiczną.

Celem rozwinięcia działalności gospodarczej wspólnicy spółki cywilnej korzystając z kredytu bankowego zakupili ośrodek wczasowy. W skład ośrodka wchodzą budynki, ogrodzenie, place, instalacje, trafostacja, drobne wyposażenie itp. Sprzedaż odbyła się w formie aktu notarialnego z dnia 12.06.2006 roku i zakwalifikowana została przez sprzedającego i notariusza jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Do aktu notarialnego wystawione zostały faktury VAT, nie zawierające VATu w odniesieniu do sprzedaży obiektów ośrodka, dokumentacji prawno-technicznej i prawa wieczystego użytkowania gruntu. Ponadto sprzedający zgodnie z ustaleniem zawartym w § 6 pkt 5 aktu notarialnego zażądał od wspólników spółki zwrotu kosztów poniesionej przez niego rocznej opłaty z tytułu wieczystego użytkowania nieruchomości, za okres od daty sprzedaży obiektu do końca 2006 roku, wyliczonej proporcjonalnie. Na tę okoliczność sprzedawca wystawił fakturę VAT zawierającą podatek VAT wg stawki 22%.

Przyjęcie do używania nieruchomości składających się na zakupiony ośrodek wczasowy nastąpiło w dniu 12 czerwca 2006 roku tj. w dacie aktu notarialnego i dacie faktury za „odsprzedaż opłaty z tytułu wieczystego użytkowania”.

Zdaniem Wnioskodawcy poniesiony przez wspólników spółki cywilnej koszt zwrotu sprzedającemu uiszczonej przez niego opłaty z tytułu wieczystego użytkowania nieruchomości, w części proporcjonalnej do okresu pozostałego od daty sprzedaży do końca 2006 roku – stanowi w prowadzonej przez Spółkę podatkowej księdze przychodów i rozchodów – koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia. Powyższe uzasadnia tym, że:

#61548; wydatek poniesiony na zapłacenie sprzedającemu nieodwołalnie żądanej przez niego części rocznej opłaty za wieczyste użytkowanie jest kosztem niezbędnym do prowadzenia przez wspólników spółki cywilnej działalności gospodarczej w ośrodku i zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

#61548; nie można uznać poniesionej przez wspólników spółki cywilnej na rzecz sprzedającego opłaty za wieczyste użytkowanie jako składnika podwyższającego wartość środków trwałych nabytych w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opłata taka określona jest jako bieżący koszt uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późń. zm.) kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 23 ust.1 pkt 1 lit. a) i b) wyżej cytowanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, a także nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz wymienione przepisy prawa podatkowego – uznać należy za prawidłowe stanowisko przyjęte we wniosku złożonym w dniu 25.11.2006 roku tj. stwierdzenie, że wydatek na zwrot sprzedającemu uiszczonej przez niego opłaty z tytułu wieczystego użytkowania nieruchomości stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia (nie podwyższa wartości środka trwałego). Z zastrzeżeniem, że wydatek ten stanowi koszt uzyskania przychodu w oparciu o art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, a nie jak podano w złożonym wniosku w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższa interpretacja, w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.