W dniu 19-12-2006r. Spółdzielnia złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dot. zasad przekazywania zaliczek na podatek dochodowy pobranych od kwot wypłaconych pracownikowi z tytułu zwrotu kosztów używania samochodu będącego jego własnością dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia jest zakładem pracy chronionej. Wypłaca pracownikom zwrot kosztów używania samochodu osobowego stanowiącego własność pracowników dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych. Od wypłaconych pracownikom kwot z tego tytułu pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.Zdaniem wnioskodawcy, rekompensowane przez pracodawcę koszty używania pojazdów samochodowych będących własnością pracownika dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych są przychodem ze stosunku pracy , stosownie do art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. ). Spółdzielnia pobraną zaliczkę na podatek dochodowy przekazuje w 10% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych a w 90% na zakładowy fundusz rehabilitacji osóbniepełnosprawnych, z zastrzeżeniem art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, tut. organ podatkowy stwierdza co następuje:

W myśl przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U z 2002r. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.) zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem. Z przepisu tego wynika, iż warunkiem koniecznym jest zaistnienie stosunku pracy pomiędzy stronami takiej umowy cywilnoprawnej. Gdyby bowiem nie występował stosunek pracy pomiędzy stronami to nie mogłoby dojść do zawarcia umowy cywilnoprawnej o używaniu przez pracownika pojazdu samochodowego niebędącego własnością pracodawcy do celów służbowych.

W konsekwencji źródłem przychodu dla pracownika, który otrzymuje zwrot kosztów z ww. tytułu jest zatrudnienie w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że ryczałt wypłacany pracownikowi z tytułu zwrotu kosztów za używanie pojazdu samochodowego (niebędącego własnością pracodawcy), dla potrzeb pracodawcy w jazdach lokalnych należy zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od dnia 1 stycznia 2004r. zwrot kosztów używania pojazdu samochodowego będącego własnością pracownika dla potrzeb pracodawcy w jazdach lokalnych jest przychodem pracownika ze stosunku pracy podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji płatnik, będący zakładem pracy chronionej od wypłaconego pracownikowi przychodu z tego tytułu powinien pobierać zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sposób przekazywania zaliczek na podatek dochodowy od ww. przychodów został określony w przytoczonym poniżej art. 38 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do tego przepisu, płatnicy będący zakładami pracy chronionej lub zakładami aktywności zawodowej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:
1) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują:
a) w 10% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
b) w 90% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych,
2) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1, przekazują na zasadach określonych w ust. 1.

Jednocześnie informuje się, że wolne od podatku są kwoty otrzymane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów używania dla potrzeb pracodawcy pojazdów samochodowych w celu odbycia podróży służbowej. W tym jednak przypadku podstawę zwolnienia od podatku stanowi art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – który zwalnia od podatku diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Regulacje w tym zakresie zawierają rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r.:
- w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.),
- w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz o stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.