POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z póź. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, zawarte we wniosku złożonym w dniu 15 listopada 2006 r. za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Jak wynika z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego, w grudniu 2005 roku nabył Pan samochód osobowy Opel Corsa. Samochód został ujęty w ewidencji środków trwałych. Z dniem 20.07.2006 roku zlikwidował Pan prowadzoną działalność gospodarczą a samochód nadal użytkuje.

Uważa Pan, odnosząc się do kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym, iż zgodnie wnioskami płynącymi z art.10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaż składników majątku trwałego firmy jest dochodem z działalności gospodarczej przez 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały wycofane z działalności gospodarczej, a więc również, gdy wycofanie jest konsekwencją likwidacji firmy. W przypadku sprzedaży przed upływem 6 lat należy opodatkować sprzedaż środka trwałego zgodnie z dotychczasową zasadą rozliczenia działalności gospodarczej a więc zgodnie z tabelą podatkową w formie rozliczenia na deklaracji PIT-5.

Na gruncie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 z póź. zm.) decydujące znaczenie dla zaliczenia przychodu do danej kategorii źródeł przychodów ma nie tyle kryterium czasowe, ile przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodów ze źródłem ich uzyskania.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust.2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi.

Przepis powyższy nie stawia warunku, aby zbycie składników majątku nastąpiło w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, wymaga jednak, aby sprzedawane rzeczy lub prawa (składniki majątku) były uprzednio wykorzystywane przez sprzedającego w działalności gospodarczej.

Reasumując, sprzedaż samochodu osobowego będącego środkiem trwałym wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej, a zbytego po likwidacji tej działalności gospodarczej, stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej. Nie będzie natomiast przychodem z odrębnego źródła, o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w świetle omawianych przepisów, biorąc pod uwagę fakt, iż od wycofania przedmiotowego składnika majątku z działalności gospodarczej do dnia jego sprzedaży nie upłynęło 6 lat, przychód ze sprzedaży tego składnika majątku będzie przychodem z działalności gospodarczej zgodnie z wyżej wymienionym art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 44 ust.1 pkt 1 ww ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 są obowiązani wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy. Termin wpłat zaliczek określa art. 44 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W terminach płatności zaliczek za miesiące od stycznia do listopada podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym deklaracje według ustalonego wzoru o wysokości dochodu osiągniętego od początku roku (art. 44 ust. 6 ustawy).

Zatem dochód ze zbycia samochodu należy wykazać w deklaracji PIT-5 za miesiąc w którym wystąpiła sprzedaż i wpłacić stosowną zaliczkę (obowiązek składania deklaracji miesięcznych PIT-5 istniał do końca 2006 roku). Dane wynikające z deklaracji PIT-5 winny być uwzględnione przy sporządzaniu zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 14a § 2 Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.