W dniu 15 grudnia 2006r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie wpłynął wniosek Podatnika wspólnika firmy, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik prowadzi - w formie spółki jawnej - komis samochodowy oraz pośredniczy w udzielaniu kredytów dla nabywców pojazdów. Podatnik na 2005r. wybrał opodatkowanie dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej stawką liniową – 19% oraz uproszczoną formę wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Spółka, przy sporządzaniu deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące 2005r. błędnie ustaliła proporcję, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji również kwoty podatku naliczonego, które można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W wyniku powyższego rozliczenia, biorąc za podstawę art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obciążono koszty uzyskania przychodów kwotami podatku naliczonego, w stosunku do których, zgodnie z ustaloną przez Spółkę proporcją, nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego. W związku z tym, że błędnie wyliczona proporcja wynosiła 46%, a zgodnie z art. 90 podatku od towarów i usług Spółka winna stosować wskaźnik w wysokości 98%, niezasadnie obciążono koszty uzyskania przychodów 2005r. w kwocie 22.469,00 zł.

Na tej podstawie podatnik formułuje swoje stanowisko, że złożenie korekt deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące 2005r. skutkuje koniecznością pomniejszenia kosztów uzyskania przychodów zarachowanych w tym roku (co zostało uwzględnione w złożonym przez podatnika zeznaniu rocznym PIT-36L za 2005r.) i nie będzie miało wpływu na wysokość wpłaconych zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób fizycznych za ten rok, ze względu na wybór uproszczonej formy ich wpłacania.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie stwierdza, że stanowisko to jest prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa :

• art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a), art. 44 ust. 6b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),
• art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2005 r.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

1. Jeżeli podatnik zwolniony jest z podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.
2. W tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Na podstawie wyżej powołanego przepisu Spółka miała prawo w ciągu roku 2005 do obciążenia kosztów uzyskania przychodów kwotami podatku naliczonego, w stosunku do których, zgodnie z ustaloną proporcją, o której mowa w art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, nie przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka, przy sporządzaniu deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące 2005 r., błędnie ustaliła ww. proporcję w wysokości 46%., a w konsekwencji, w nieprawidłowych wysokościach kwoty podatku naliczonego, które obniżały podatek należny zgodnie z art. 90 podatku od towarów i usług oraz kwoty obciążające koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z pisma podatnika wynika również, że Spółka winna stosować wskaźnik w wysokości 98%, wskutek czego niezasadnie obciążono koszty uzyskania przychodów 2005 r. w kwocie 22.469,00 zł.

Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie potwierdza stanowisko podatnika, że nieprawidłowo zarachowano w koszty uzyskania przychodu 2005 r. kwoty podatku naliczonego, które przy zastosowaniu prawidłowej proporcji w wysokości 98% winny obniżać podatek należny za poszczególne miesiące tego roku. Wynika to z treści powołanego wyżej art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym, w myśl którego kosztem uzyskania przychodów są kwoty podatku naliczonego, w stosunku do których, nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego. W związku z tym należy stwierdzić, że skutkiem wywołanym korektami deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące 2005r. jest konieczność obniżenia kosztów uzyskania przychodów za ten rok. Zatem prawidłowo uwzględniono korektę kosztów uzyskania przychodów w złożonym przez podatnika zeznaniu rocznym PIT- 36L za 2005 r.

Natomiast kwestię formy wpłat zaliczek na podatek dochodowy reguluje art. 44 ust. 6b wyż. cyt. ustawy o podatku dochodowym, zgodnie z którym podatnicy uzyskujący dochody z działalności gospodarczej, mogą, bez obowiązku składania deklaracji miesięcznych, wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym:

• w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo
• w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy o dwa lata – jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej 2790 zł; jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej 2790 zł, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Jak wynika z wyżej przytoczonego art. 44 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym w sytuacji, w której podatnik wybrał możliwość wpłaty zaliczek w uproszczonej formie, ich wysokość nie jest uzależniona od wysokości dochodu z działalności gospodarczej osiągniętego w poszczególnych miesiącach roku podatkowego, którego zaliczki dotyczą. Podstawę do ustalenia wysokości zaliczek w danym roku podatkowym stanowi dochód z działalności gospodarczej wykazany w zeznaniu podatkowym złożonym w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy lub poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że podatnik na rok 2005 wybrał uproszczoną formę wpłaty zaliczek, w związku z tym ustalił ich wysokość na podstawie dochodu wykazanego w zeznaniu złożonym w 2004 r. za 2003 r. lub złożonego w 2003 r. za 2002 r. Mając na uwadze powyższe Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego stwierdził, że korekty kosztów uzyskania przychodów, dokonane w poszczególnych miesiącach 2005 r. na skutek złożenia korekt deklaracji VAT-7, nie mają wpływu na wysokość należnych zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób fizycznych za ten rok.

Wobec stwierdzenia zgodności stanowiska podatnika z istniejącym stanem prawnym na dzień wydania postanowienia – postanowiono jak w sentencji. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, wydana została w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu 17.01.2007 r. i obowiązuje do czasu jego zmiany. Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie stronie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.