POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 1 – 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w odpowiedzi na wniosek z dnia 04.04.2006r. (wpływ do tut. urzędu dnia 04.04.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dotyczący stawki opodatkowania importu dzieł sztuki, Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście

p o s t a n a w i a

uznać przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W przedmiotowym podaniu (uzupełnionym pismem z dnia 13.06.2006r.) Wnioskodawca podał, że jest państwową instytucją kultury, której celem jest działalność określona w art. 1 ust. 1 ustawy o muzeach. Muzeum realizuje cele określone w tym artykule w szczególności przez:1 gromadzenie zabytków w szczególności w zakresie związanym z łowiectwem, ochroną przyrody, jeździectwem i hodowlą koni na ziemiach polskich od czasów najdawniejszych do okresu współczesnego,2 katalogowanie i naukowe opracowywanie zgromadzonych muzealiów,3 przechowywanie gromadzonych zabytków w warunkach zapewniających im właściwy stan zachowania i bezpieczeństwo oraz ich magazynowanie w sposób dostępny do celów naukowych4 zabezpieczanie i konserwację muzealiów oraz w miarę możliwości, zabezpieczanie innych nieruchomych obiektów kultury materialnej, 5 urządzanie wystaw 6 prowadzenie działalności edukacyjnej,7 udostępnianie zbiorów do celów naukowych i edukacyjnych,8 zapewnianie właściwych warunków zwiedzania i korzystania ze zbiorów 9 prowadzenie działalności wydawniczej.

W związku z tym że muzeum otrzymało nieodpłatnie towary, przejęte na granicy na rzecz Skarbu Państwa podatnik zwrócił się do Naczelnika tut urzędu skarbowego z zapytaniem czy organ celny słusznie naliczył na podstawie art. 120 ust 2, 7% podatek VAT od szacunkowej wartości przekazanych dóbr kultury, kwalifikując dostawę jako import dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich oraz antyków z kraju pochodzenia Rosja.

Wg. Stanowiska Wnioskodawcy towary te stanowią dobro kultury i przekazane na rzecz państwowej instytucji kultury, powinny być zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 74 ust. 1 pkt. 18 i ust .2. Podatnik oświadczył, że spełnia warunki przewidziane dla tego zwolnienia w powyższym artykule.

Przepis art.2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem importu towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Definicja ta kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną czyli przywóz towarów. Nie ma tu znaczenia cel przywozu, stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu. Jeśli towar został faktycznie przywieziony z terytorium niewchodzącego w skład terytorium Wspólnoty, to miał miejsce import. Na podstawie art. 120 ust 2 do importu dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich oraz antyków stosuje się 7% stawkę podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku iż do opisanego we wniosku stanu faktycznego należy zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art.74 ust 1 pkt 18. Stanowisko to należy uznać za nieprawidłowe. Na podstawie wyżej powołanego artykułu zwalnia się od podatku import artykułów kolekcjonerskich i dzieł sztuki, o charakterze edukacyjnym naukowym lub kulturalnym, które nie są przeznaczone na sprzedaż i które są importowane przez muzea, galerie i inne instytucje, pod warunkiem że artykuły te są przywożone bezpłatnie, a jeżeli za opłatą to nie są dostarczone przez podatnika. Art. 81 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi iż zwolnienia o których mowa w art. 74 w tym również przytoczone powyżej stosuje się w przypadku zastosowania zwolnień od cła, z wyjątkiem przewidzianym w art. 74 ust 1 pkt 19. Zatem warunkiem koniecznym do zastosowania zwolnienia o którym mowa w art. 74 ust 1 pkt 18 jest ustalenie czy w stosunku do ,,importu towarów”( w tym przypadku do importu dzieł sztuki i przedmiotów kolekcjonerskich) spełniona jest przesłanka dotycząca zwolnienia importowanych towarów od cła.

Wnioskodawca podał, że otrzymał na podstawie art. 34 Prawa celnego (Dz. U. 2004 nr. 68 poz 622) nieodpłatnie towary przejęte na granicy na rzecz skarbu państwa pod warunkiem, że podmiot, na rzecz którego to przekazanie jest realizowane, wystąpi o nadanie towarowi przeznaczenia celnego określonego przez organ celny. Zgodnie z art.867 rozporządzenia Komisji EWG Nr 2454/93 Orzeczenie przepadku towaru w rozumieniu art.233 lit c) i d) Kodeksu (Celnego) nie ma wpływu na status celny danych towarów natomiast art. 867a pkt 1 tego rozporządzenia stanowi, iż towary niewspólnotowe przejęte lub skonfiskowane oraz takie, odnośnie których nastąpiło zrzeczenie na rzecz skarbu państwa, uważa się za towary objęte procedurą składu celnego. Zgodnie z art. 202 ust 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego dług celny w przywozie powstaje również w wyniku:a)nielegalnego wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty towaru podlegającego należnościom przywozowym, lub b) nielegalnego wprowadzenia na pozostałą część obszaru celnego.

Wspólnoty towaru podlegającego należnościom przywozowym i znajdującego się w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym. Na podstawie art. 202 ust 3 dłużnikami są:osoby, które dokonały nielegalnego wprowadzenia ,osoby, które uczestniczyły we wprowadzeniu i które jednocześnie wiedziały lub powinny wiedzieć, że wprowadzenie to jest nielegalne, ijak również osoby , które nabyły lub posiadały taki towar , i które w chwili jego nabycia lub wejścia w jego posiadanie wiedziały bądź powinny wiedzieć ,że jest to towar wprowadzony nielegalnie.Na podstawie art. 233 Kodeksu Celnego bez uszczerbku dla obowiązujących przepisów dotyczących przedawnienia długu celnego , jak również odnoszących się do niepokrycia długu celnego w przypadku niewypłacalności dłużnika stwierdzonej drogą sądową, dług celny wygasa:
a) przez uiszczenie kwoty należnej,
b) przez umorzenie kwoty należności,
c)jeżeli wobec towarów zgłoszonych do procedury celnej określającej

obowiązek uiszczenia należności zgłoszenie celne zostało unieważnione,jeżeli towary , przed ich zwolnieniem , zostały zajęte i równocześnie lub w późniejszym terminie orzeczono ich przepadek bądź zostały zniszczone na polecenie organów celnych , zostały zniszczone lub stały się przedmiotem zrzeczenie zgodnie z art. 182, bądź zostały zniszczone lub nieodwracalnie utracone ze względu na ich charakter lub w wyniku nieprzewidzianych okoliczności bądź działania siły wyższejd)jeżeli towary , wobec których w przypadkach , określonych w art. .202, powstał dług celny, zostały zajęte przy nielegalnym wprowadzaniu i równocześnie lub w późniejszym terminie orzeczono ich przepadek.Jednakże w przypadku zajęcia i orzeczenia przepadku, dla celów przepisów prawa karnego mającego zastosowanie wobec naruszeń przepisów celnych dług celny uważa się za niewygasły , w przypadku gdy prawo karne Państwa Członkowskiego przewiduje , że należności celne są podstawą dla określenia sankcji lub, że istnienie długu celnego stanowi podstawę do wszczęcia postępowania karnego.

W przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym muzeum otrzymało przejęte na rzecz skarbu państwa ikony, a krajem ich pochodzenia jest Rosja. Ikony zakwalifikowano do następujących grup towarów i przyporządkowano im podane niżej kody wraz ze stawką celną zgodnie z taryfą celną stanowiącą załącznik do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1810/2004 z dnia 7 września 2004r. zmieniające załącznik do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. U. L nr 327 z dnia 30.10.2004r)1) ikony malowane na drewnie (deska), tempera , pochodzące z XIX i przełomu XIX / XX wieku, niektóre zaopatrzone w mosiężne koszulki kod CN – 97019000 stawka celna konwencyjna bez cła2) ikona podróżna czteroskrzydłowa odlew mosiężny , krzyż prawosławny -odlew mosiężny plakietka Św. Jerzy -metal mosiądzowaty z tworzywem sztucznym pochodzące z XIX wieku kod CN- 97060000 stawka celna konwencyjna bez cła Oznaczenie stawka celna konwencyjna bez cła oznacza iż cło na towary przyporządkowane do wyżej wymienionych grup wynosi O. Nie oznacza to zwolnienia bowiem po wstąpieniu Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej Polskę obowiązuje Wspólnotowy System Zwolnień Celnych i tylko towary o określonych w nim kodach CN korzystają ze zwolnień celnych.

Jak wynika z powyższego, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zastosowania w danym stanie faktycznym art. 74 ust. 1 pkt 18 wyłącza art. 81, który stanowi iż zwolnienia, o których mowa w art. 47-80, stosuje się w przypadku zastosowania zwolnień od cła, z wyjątkiem art. 74 ust. 1 pkt 19. Import przedmiotowych dzieł sztuki nie został zwolniony z cła . Cło na importowany towar wynosi O. Tak więc zastosowanie ma art. 120 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z czym Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście postanowił jak w sentencji, uznając stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w przedmiotowym wniosku za nieprawidłowe.