POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 04.10.2006 r. (data wpływu 09.10.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem VAT usług wewnątrzwspólnotowego transportu towarów, wykonywanych na zlecenie podmiotów z państw trzecich, niebędących podatnikami VAT UE

stwierdzam, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Wnioskodawca świadczy na terenie Europy usługi spedycyjne. Otrzymał zlecenia wykonania transportu towarów między krajami będącymi członkami Unii Europejskiej:

1. 1) z Wielkiej Brytanii do Polski,
2. z Finlandii do Litwy, 3) ze Słowenii do Finlandii — od firm posiadających siedzibę oraz stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej poza terytorium UE (firmy te nie podały Podatnikowi numeru VAT UE). Podatnik z tytułu wykonania usługi transportowej wystawił faktury sprzedaży o treści: "wewnątrzwspólnotowa usługa transportu towarów" i nie wykazał w nich wartości podatku od towarów i usług, lecz zawarł adnotację: "zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r. i art. 9 VI Dyrektywy VAT, do zapłaty podatku od wartości dodanej od niniejszej transakcji zobowiązany jest nabywca usługi".

Zdaniem Podatnika, w związku z faktem, iż w/wym. usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, wyżej wskazany sposób fakturowania transakcji jest prawidłowy.

W ocenie tut. Organu stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przy ustalaniu czy dana usługa podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, należy odnieść się do przepisów art. 27 w/wym. ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi — miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności — miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy, w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej „wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów”, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, iż w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer. Miejsce rozpoczęcia transportu jest w takim przypadku bez znaczenia dla opodatkowania usługi.

W świetle przywołanego przepisu ustawy, w sytuacji gdy kontrahentem podatnika świadczącego usługę wewnątrzwspólnotowego transportu towarów byłby podatnik, który poda numer identyfikacyjny nadany mu przez organ podatkowy w kraju UE innym niż kraj rozpoczęcia transportu towarów, ciężar zobowiązania podatkowego będzie spoczywać na odbiorcy usługi w kraju, który wskazał jako miejsce swojej rejestracji.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika jednak, iż świadczy on usługi transportowe na terytorium Unii Europejskiej na rzecz kontrahentów z terytoriów państw trzecich, którzy nie podali Wnioskodawcy numerów, pod którymi są zidentyfikowani dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w krajach rozpoczęcia transportu (Wielka Brytania, Finlandia, Słowacja). Zgodnie zatem z ogólną regułą określoną w w/cyt. art. 28 ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia - a co za tym idzie miejscem opodatkowania - wymienionych w piśmie wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów będą odpowiednio terytoria państw członkowskich UE, w których rozpoczęcie transportu miało miejsce.

Należy wskazać, iż w tym przypadku nie będzie miał zastosowania przepis art. 28 ust. 3 ustawy, który reguluje sytuację gdy nabywca usługi podał świadczącemu numer nadany mu przez państwo członkowskie inne, niż terytorium państwa rozpoczęcia transportu. Kontrahenci Wnioskodawcy, jak wynika z wniosku, nie są bowiem zidentyfikowani dla celów wewnątrzwspólnotowych w żadnym z krajów UE. Zatem to na Podatniku ciąży obowiązek rozliczenia podatku z tytułu świadczenia przedmiotowych usług, według zasad obowiązujących w każdym z odpowiednich państw członkowskich UE, na terytorium którego zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy miało miejsce świadczenie usługi wewnątrzwspólnotowego transportu towarów.

Odnosząc się do kwestii dokumentowania w/wym. usług, należy wskazać przepis art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze (ust. 2 art. 106).

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania uregulowane zostały w rozdziale 4. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). W myśl § 27 tego rozporządzenia, przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla celów podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze. Faktury te powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem i mogą nie zawierać danych określonych w § 9 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy (tj. numeru identyfikacji podatkowej nabywcy).

W świetle powyższych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego, jeżeli Podatnik nie jest zidentyfikowany na terytoriach w/wym. państw członkowskich UE (tj. w miejscach opodatkowania usług) dla celów podatku od wartości dodanej, wówczas obowiązany jest udokumentować świadczenie usług fakturą, o której mowa w art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług - na zasadach określonych w tym przepisie oraz w w/wym. rozporządzeniu z dnia 25 maja 2005 r.

Na marginesie tut. Organ zaznacza, iż nie dokonywał oceny charakteru świadczonej przez Podatnika usługi. Na wstępie wniosku Podatnik podał jednakże, iż w ramach swojej działalności wykonuje usługi spedycyjne. W związku z powyższym tut. Organ wskazuje, iż jeśli usługi transportu zgodnie z zawartą umową wchodzą w skład usługi spedycyjnej, wówczas w zakresie ustalenia miejsca świadczenia zastosowanie znajdą analogiczne przepisy art. 28 ust. 5 pkt 1 ustawy oraz art. 28 ust. 6 ustawy. W myśl bowiem art. 28 ust. 5 pkt 1 ustawy, w przypadku usług pośrednictwa i spedycji związanych bezpośrednio z wewnątrzwspólnotowymi usługami transportu towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 6, który stanowi, iż w przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.