Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-823/12/RSz
z 15 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2012r. (data wpływu 7 sierpnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2012r. (data wpływu 2 listopada 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w 100% z faktur dokumentujących wydatki na budowę pensjonatu, jeżeli Wnioskodawca wzniósł go na cudzym gruncie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w 100% z faktur dokumentujących wydatki na budowę pensjonatu, jeżeli Wnioskodawca wzniósł go na cudzym gruncie.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 października 2012r. (data wpływu 2 listopada 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 października 2012r. znak: IBPP2/443-823/12/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (M) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wszystkie usługi, które wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są opodatkowane podstawową stawką podatku VAT. Wnioskodawca w ramach tej działalności gospodarczej prowadzi pensjonat, którego prawnym właścicielem – jest pani K. – matka Wnioskodawcy. Pensjonat ten na podstawie umowy użyczenia został przekazany Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej. W roku 2008 Wnioskodawca podjął decyzję o budowie kolejnego pensjonatu przyległego do obecnego. W związku z tym, że Wnioskodawca nie jest właścicielem działki na której planował budowę nowego pensjonatu z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego wystąpiła pani K., matka Wnioskodawcy, a zarazem prawna właścicielka działki. Całość nakładów na nową inwestycję poniósł Wnioskodawca i ujął wszystkie faktury w swoich księgach i rejestrach, odliczając w 100% podatek VAT od poniesionych kosztów.

Na dzień składania wniosku Wnioskodawca nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych, ponieważ inwestycja nie została zakończona i oddana do użytku.

W ww. piśmie z dnia 30 października 2012r. Wnioskodawca udzielił wyjaśnień celem uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podatkowej:

1. Na fakturach dokumentujących zakupione towary i usługi na budowę budynku mieszkalno-usługowego nabywcą jest Wnioskodawca.
2. Umowa użyczenia zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a użyczającym nie przewiduje ponoszenia przez użyczającego nakładów na nowo-budowany pensjonat.
3. Zakupione towary i usługi na budowę budynku mieszkalno-usługowego związane są wyłącznie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
4. Budowany budynek mieszkalno-usługowy będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w całości wyłącznie do wykonywania czynności podatkiem od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT w 100% z faktur dokumentujących wydatki na budowę pensjonatu, jeżeli wzniósł go na cudzym gruncie?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia podatku VAT od faktur inwestycyjnych i nie ma znaczenia, że budynek wzniesiono na cudzym gruncie.

Art. 15. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w związku z nabyciem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawa nie uzależnia możliwości odliczenia podatku naliczonego od tego, czy podatnik wykonuje czynności opodatkowane na gruncie będącym jego własnością,
a jedynie od tego, czy zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zakupione przez Wnioskodawcę towary i usługi wykorzystywane są w całości do świadczenia usług w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (prowadzenia pensjonatu) a zatem Wnioskodawca spełnia kryteria do odliczenia podatku VAT w 100% z faktur dokumentujących wydatki na budowę pensjonatu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120
ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów bądź usług.

Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Przy czym przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W myśl ww. przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne
w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zauważyć też należy, że stosownie do art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Jeżeli umowa nie określa sposobu używania rzeczy, biorący może rzeczy używać w sposób odpowiadający jej właściwościom i przeznaczeniu. Bez zgody użyczającego biorący nie może oddać rzeczy użyczonej osobie trzeciej do używania. (art. 712 Kodeksu cywilnego).

Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej, takie jak koszty konserwacji, bieżących remontów, czy drobnych napraw i nie może żądać ich zwrotu od użyczającego (art. 713 Kodeksu cywilnego).

Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używanie na pewien czas oraz nieodpłatność.

Przedmiotem użyczenia mogą być rzeczy oraz ich części składowe, zarówno rzeczy ruchome jak i nieruchomości. Przedmiotem użyczenia nie mogą być pieniądze jako środek płatniczy (wtedy jest to umowa pożyczki).

Kodeks cywilny nie określa żadnych wymogów co do zawarcia umowy użyczenia (forma dowolna), ani jej treści (strony swobodnie je kształtują).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wszystkie usługi, które wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są opodatkowane podstawową stawką podatku VAT. Wnioskodawca w ramach tej działalności gospodarczej prowadzi pensjonat, którego prawnym właścicielem – jest pani K. – matka Wnioskodawcy. Pensjonat ten na podstawie umowy użyczenia został przekazany Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej. W roku 2008 Wnioskodawca podjął decyzję o budowie kolejnego pensjonatu przyległego do obecnego. W związku z tym, że Wnioskodawca nie jest właścicielem działki na której planował budowę nowego pensjonatu z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego wystąpiła pani K., matka Wnioskodawcy, a zarazem prawna właścicielka działki. Całość nakładów na nową inwestycję poniósł Wnioskodawca i ujął wszystkie faktury w swoich księgach i rejestrach, odliczając w 100% podatek VAT od poniesionych kosztów. Budowany budynek mieszkalno-usługowy będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w całości wyłącznie do wykonywania czynności podatkiem od towarów i usług. Na fakturach dokumentujących zakupione towary i usługi na budowę budynku mieszkalno-usługowego nabywcą jest Wnioskodawca. Umowa użyczenia zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a użyczającym nie przewiduje ponoszenia przez użyczającego nakładów na nowo-budowany pensjonat. Zakupione towary i usługi na budowę budynku mieszkalno-usługowego związane są wyłącznie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa nie uzależnia możliwości odliczenia podatku naliczonego od tego, czy podatnik wykonuje czynności opodatkowane na gruncie będącym jego własnością, a jedynie od tego, czy zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W niniejszej sprawie warunek ten zostanie spełniony, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – zakupione towary i usługi na budowę budynku mieszkalno-usługowego (pensjonatu) związane są wyłącznie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych jako, że nowo budowany pensjonat wykorzystywany będzie przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Całość nakładów na nową inwestycję poniósł Wnioskodawca, a na fakturach dokumentujących zakupione towary i usługi na budowę ww. budynku nabywcą jest Wnioskodawca.

Wobec powyższego, mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz przywołane powyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będzie miał prawo, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową przedmiotowego mieszkalno-usługowego (pensjonatu) na gruncie użytkowanym przez niego na podstawie umowy użyczenia z uwagi na fakt, iż poniesione wydatki służyć będą Wnioskodawcy do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, przy założeniu, że nie zachodzą wyłączenia tego prawa, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Natomiast, fakt, że z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego wystąpiła użyczająca (pani K., matka Wnioskodawcy, a zarazem prawna właścicielka działki) pozostaje bez znaczenia w niniejszej sprawie, skoro inwestorem w sensie ekonomicznym będzie faktycznie Wnioskodawca, bowiem to Wnioskodawca ponosił wydatki na nowo-budowany pensjonat oraz jest on nabywcą na fakturach VAT dokumentujących te wydatki.

Mając zatem na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, iż ma on prawo do odliczenia podatku VAT od faktur inwestycyjnych i nie ma znaczenia, że budynek wzniesiono na cudzym gruncie, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U.
z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.