Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odsetek od kredytu zaciągniętego w celu wypłaty dywidendy dla wspólników na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)uznajeza prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku
.

Pismem z dnia 06 listopada 2006r. (data wpływu 06.11.2006r.) Spółka X, zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odsetek od kredytu zaciągniętego w celu wypłaty dywidendy dla wspólników na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Zwyczajne Zgromadzenie Udziałowców Spółki X podjęło uchwałę o wypłacie dywidendy za 2005r. z kapitału rezerwowego spółki. Ponieważ spółka nie dysponowała wolnymi środkami pieniężnymi zaciągnięto kredyt w rachunku bieżącym w celu wypłaty wspólnikom dywidendy. W związku z powyższym powstała wątpliwość, czy odsetki od kredytu zaciągniętego na wypłatę wspólnikom dywidendy stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.01.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ?

Zdaniem wnioskodawcy, ponieważ prawo do udziału w zysku wspólników w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, wynika z art. 191 ustawy z dnia 15.09.2000r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. Nr 94 z 2000r., poz. 1037 ze zm.), należy wnioskować, iż wypłata dywidendy w przypadku spółek kapitałowych jest nieodzownym elementem składowym prowadzonej działalności gospodarczej. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą, biorąc pod uwagę "zasadę racjonalności" oraz mając na względzie aktualną sytuację rynkową sam podejmuje decyzje o tym, jakie wydatki ponoszone podczas prowadzenia działalności są dla niego przydatne w celu uzyskania przychodu.Przepisy art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią, że aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu musi by poniesiony w związku z prowadzoną działalnością i być przynajmniej pośrednio związany z uzyskiwaniem przychodów. Zaciągnięcie kredytu ma niewątpliwie związek z uzyskiwaniem przychodu przez spółkę. Kredyt został bowiem zaciągnięty w celu dalszego inwestowania środków uzyskiwanych z wypracowanego zysku w działalność gospodarczą. Zaciągnięcie kredytu na wypłatę dywidendy jest więc równoznaczne z zaciągnięciem kredytu na finansowanie bieżącej działalności spółki. W związku z tym, wydatki ponoszone na spłatę odsetek od tego kredytu odpowiadają kategorii wydatków pośrednich, których poniesienie jest konieczne dla prawidłowego, zgodnego z obowiązującym prawem, funkcjonowania podmiotu gospodarczego, zabezpieczenia funkcjonowania źródła przychodów.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, ale dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione. Ponoszone przez podatnika wydatki winny więc realizować cel jakim jest osiąganie przychodów, lub co najmniej winny ten cel zakładać jako realny. Innym celem, oprócz osiągania przychodów, jest zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami. W art. 16 ust. 1 pkt. 10 lit. 1 oraz pkt. 11 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca wskazał, że za koszt uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Zatem za koszt uzyskania przychodów uznać można odsetki naliczone i zapłacone, pod warunkiem, że pożyczka (kredyt) została zaciągnięta i wydatkowana na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W niniejszej sprawie dla ustalenia, czy kredyt zaciągnięty został na cel związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 15.09.2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Z art. 3 w/w ustawy Kodeks spółek handlowych wynika, że przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny sposób. Zasady logiki i doświadczenia życiowego wskazują, że takim gospodarczym celem, dla którego spółka powstaje i funkcjonuje jest osiąganie zysku. Wynikiem osiągania zysku jest dla wspólników, zgodnie z art. 191 § 1 w/w ustawy Kodeks spółek handlowych, prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego, przeznaczonym do podziału na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników. W konsekwencji podjęcia uchwały o podziale zysku wspólnicy nabywają roszczenie o wypłatę dywidendy, które może być dochodzone na drodze sądowej.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, że poniesiony przez spółkę wydatek w postaci kredytu na wypłatę dywidendy jest wydatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej i w związku z tym odsetki od tego kredytu, naliczone i zapłacone stanowić będą koszt uzyskania przychodu. Prowadząc działalność gospodarczą podatnicy podejmują określone decyzje inwestycyjne kierując się kryteriami rachunku ekonomicznego. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą, biorąc pod uwagę "zasadę racjonalności" oraz mając na względzie aktualną sytuację rynkową sam podejmuje decyzje o tym, jakie wydatki ponoszone podczas prowadzenia działalności są dla niego przydatne w celu uzyskania przychodu. Zdaniem tutejszego organu, zaciągnięcie kredytu na sfinansowanie dywidendy, której wypłata jest jedną z charakterystycznych cech spółek kapitałowych, uznać należy za działanie zmierzające do zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów, spełniające przesłanki art. 15 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego uznając stanowisko Spółki za prawidłowe orzekł jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.