Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4 i art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)
• art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),
uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione przez Panią we wniosku z dnia 29.11.2006r. ( wpływ do Urzędu 30.11.2006r.) w sprawie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na szkolenia z zakresu medycyny estetycznej.

W dniu 30.11.2006r. złożyła Pani w tutejszym organie podatkowym wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Potrzeba wyjaśnienia sposobu stosowania tych przepisów powstała na tle następującego stanu faktycznego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych ( medycyna estetyczna ). Jest Pani ponadto zatrudniona w szpitalu na umowę o pracę gdzie wykonuje operacje z zakresu chirurgii ogólnej.

W złożonym wniosku zawarła Pani pytanie czy prowadząc działalność w zakresie usług medycznych – wydatki poniesione na szkolenia z zakresu medycyny estetycznej będzie mogła Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Pani – wydatki poniesione na szkolenia z zakresu medycyny estetycznej będą miały związek z uzyskiwaniem przychodu.

Ustosunkowując się do przedstawionego stanowiska, tutejszy organ podatkowy wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 . ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jednolity: Dz. U. Nr 14 z 2000r, poz. 176 ze zmianami ), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Oznacza to, że mogą to być wydatki bezpośrednio lub pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. Dla potrzeb podatkowych ważne jest, że koszt podatkowy musi być poniesiony w określonym celu, zatem podatnik powinien wykazać związek między wydatkiem a przychodem, działając w przekonaniu, że poniesienie kosztu doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów. Ponadto aby określony wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi być faktycznie poniesiony i nie może być wyłączony z kosztów podatkowych w oparciu o art. 23 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy.

Wydatki na opłatę nauki medycyny estetycznej nie zostały wymienione w katalogu kosztów negatywnych, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Do stwierdzenia czy wydatek poniesiony na naukę medycyny estetycznej może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością, czy też taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształceniu nie związanego z działalności gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Mając na uwadze treść art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że omawiany wyżej wydatek na specjalistyczną naukę w zakresie medycyny estetycznej należy uznać jako racjonalny i gospodarczo uzasadniony wydatek mający związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i tym samym może stanowić koszt uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności w tym zakresie. Stanowisko Pani przedstawione we wniosku należy więc uznać - za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art.14 a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja, o której mowa w art. 14 a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy, i może zostać zmieniona albo uchylona w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.